Claudio Reulens
Club Brugge is de vaandeldrager van het Belgische voetbal geworden, maar in Europa is Union SG dit seizoen zeker de tweede stuntploeg. De Brusselaars zetten hun sprookjesverhaal verder. Straf.
Mist er iemand nog Felice Mazzu bij Union SG? De vraag stellen is ze ook beantwoorden. Daarmee willen we niets afdoen aan de grote verdiensten van Mazzu bij Union SG, maar dat er na het vertrek van een drietal smaakmakers én de trainer nog zo een niveau wordt gehaald, kan je alleen maar concluderen dat Union SG een club is die goed wordt geleid. Karel Geraerts maakt veel indruk in zijn eerste job als hooftrainer.
Union SG staat weer knap vierde in de competitie. In Europa wonnen ze vier van hun vijf wedstrijden. Er was de thuiszege tegen een Europa League-finalist (Rangers FC), een uitzege bij de toenmalige nummer 3 in de Bundesliga (Union Berlin) en een overwinning bij de nummer 4 van Portugal (Sporting Braga). Drie geweldige zeges en dat is geen toeval. Het Belgische voetbal heeft dit jaar twee stuntploegen in Europa, wat bijzonder goed is voor het imago van ons voetbal. Chapeau Club, maar zeker ook Union SG.
STERK BELEID
Union SG is een meerwaarde voor het Belgische voetbal. Een club uit Brussel – met dus heel veel potentieel op heel veel gebieden – en er zit het nodige geld door de buitenlandse eigenaar. Daarnaast heeft de club met CEO Philippe Bormans een vakman in de rangen. Samen met TD Chris O’Loughlin stelden ze weer een straf elftal samen, en ze werken ook naast het veld aan de uitbouw van de club. Er bloeit iets heel mooi in Brussel.
De aanwinsten renderen (zeker niet allemaal). Victor Boniface, Ross Sykes, Simon Adingra en Gustaf Nilsson bewezen al hun waarde. Vooral Boniface en Adingra zijn twee spelers die alle Belgische topclubs dolgraag in hun kern zouden willen hebben. Union SG is wat ons betreft de topkandidaat om de top vier te halen. AA Gent en RSC Anderlecht hebben zeker niet meer kwaliteiten.
