Olivier Plancke
Ronny Deila staat voor een lastige keuze, aangezien zowel zijn huidige club Standard als Club Brugge hem volgend seizoen als hoofdcoach willen aanstellen. Hoewel Deila een hart heeft voor Standard, zou een overstap naar Club Brugge hem de mogelijkheid bieden om het beste uit zijn carrière te halen. Bij Club Brugge kan hij rekenen op betere sportieve en financiële vooruitzichten, en het komende tussenseizoen lijkt het ideale moment om in te stappen, aangezien de club bezig is met een heropbouw en stevige doorselectie. Niettemin zal de druk enorm hoog zijn voor Deila als hij naar Brugge verhuist, en zullen Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert op hun beurt rekening moeten houden dat de Noor heel wat tegenwicht kan bieden aan het bestuur.
Het meesterwerk van ‘gekke’ Deila
Ronny Deila heeft Standard getransformeerd van de nummer 14 van vorig seizoen tot een serieuze kanshebber voor de Champions' play-offs in de huidige jaargang. Ondanks dat dit een overgangsjaar zou worden, slaagde Deila er toch in om het maximale uit een niet-uitmuntende spelersgroep te halen. Franky Van der Elst erkende in Het Nieuwsblad de verdiensten van Deila: “Alle credits voor Ronny Deila, hoe hij zijn ploeg in moeilijke omstandigheden - zoals de financiën - heeft laten presteren.” Deila boekte niet alleen goede resultaten, maar misschien nog wel belangrijker, hij gaf Standard opnieuw een gezicht.
Sclessin kolkte dit seizoen weer, zoals in zijn gloriedagen. Soms waren het Latijns-Amerikaanse toestanden aan de boorden van de Samber en de Maas. Ronny Deila doorbreekt het stereotype van de koele en afstandelijke Noorse coaches en hij bewijst zelfs het tegendeel. Zelden paste een coach zo perfect bij de identiteit van een club: gepassioneerd, een tikkeltje gek en explosief. Het is zelfs een beetje rock and roll, en het is dan ook geen toeval dat Johnny Cash een van Deila's grote muzikale helden is. Het moet knallen. “Ik win liever met 5-4 dan met 1-0”, verklaarde de coach eerder dit seizoen.
De voetbalfilosofie van Ronny Deila is zelfs meer dan rock and roll, en kan worden vergeleken met heavy metal. Hij verlangt van zijn spelers dat ze veel en snel kunnen lopen, en daarom drong hij er aan het begin van het seizoen bij het clubbestuur op aan om dit type spelers aan te trekken. Deila heeft ook een bijzondere relatie met zijn spelers, want hij staat heel dicht bij de groep. Hij weet altijd de juiste woorden te vinden en de juiste snaar te raken, waardoor de spelers boven zichzelf uitstijgen. Er is iets aan hem waardoor de spelers bereid zijn om voor hem door het vuur te gaan. Daarnaast hecht Deila veel waarde aan vier kernwaarden: respect, bescheidenheid, loyaliteit en optimisme.
Financiële en sportieve middelen duwen Deila weg
Bij zijn aanstelling bij Standard trof Ronny Deila een club in een chaotische situatie aan, zowel op sportief als financieel vlak. De Noorse coach wist niet dat de club er financieel zo slecht voor stond. Bovendien was de spelersgroep in een dramatische staat. Er was geen zelfvertrouwen, geen samenhang, te veel kliekjes, intriges tussen spelers en straf en de connectie met de spelers was weg. Op Sclessin heerste negativiteit, maar Deila slaagde erin om een positieve sfeer te creëren die door de hele club werd gevoeld. Hij zorgde voor een positieve vibe, waarbij iedereen - van hoog tot laag - weer met een glimlach naar de club kwam.
Ronny Deila geniet bijgevolg een grote populariteit in de bestuurskamer, bij de spelers en onder de supporters van Standard. De Noorse coach heeft herhaaldelijk zijn grote liefde voor de club uitgesproken en heeft ambitieuze toekomstplannen met de Rouches. Hij heeft verklaard dat hij meer wil bereiken dan strijden voor de vijfde plaats en heeft zijn zinnen gezet op het behalen van het kampioenschap in België. Maar om die doelen te verwezenlijken, heeft Deila echter financiële middelen en garanties van de club nodig. En op dit moment kan eigenaar 777 Partners deze (nog) niet bieden.
De gedachte van Europese avonden op Sclessin geeft hem rillingen, maar anderzijds is Ronny Deila ook een ongeduldig persoon die wil winnen. Pierre Locht zei onlangs dat het budget voor volgend seizoen ongeveer hetzelfde zou zijn als dit seizoen, waardoor Standard weinig financiële middelen zal hebben in de aankomende zomertransferperiode, aangezien de club blijft besparen. Met succes trouwens, aangezien het salarisbudget de afgelopen seizoenen is gedaald van 38,9 miljoen euro naar 28,9 miljoen euro in het laatste boekjaar. Daarnaast streeft Standard ernaar om deze zomer spelers te verkopen voor een bedrag van meer dan 10 miljoen euro.
Deila zal tegenwicht bieden aan Mannaert en Verhaeghe
Onlangs heeft Ronny Deila een bespreking gehad met 777 Partners, de eigenaar van Standard, om de financiële mogelijkheden en middelen voor het seizoen 2023-2024 te bespreken. Op basis van deze gesprekken bepaalt de coach of hij bij de club wil blijven of niet. Volgens Het Laatste Nieuws heeft Deila ondertussen al een overeenkomst bereikt met Club Brugge, waar de sportieve en financiële middelen uiteraard veel ruimer zijn. Ondanks dat de uittredend landskampioen zijn transferbudget moet halveren in de komende zomertransferperiode, gelooft Deila dat hij in Brugge gemakkelijker en sneller zijn doel kan bereiken om kampioen van België te worden dan in Luik.
Ronny Deila staat bovendien hoog aangeschreven bij Vincent Mannaert, de CEO en sportief directeur van Club Brugge. In de afgelopen weken en maanden hebben ze regelmatig contact gehad om een mogelijke samenwerking te bespreken. Club Brugge is zelfs bereid om de afkoopclausule van twee miljoen euro te betalen, waardoor Deila een duurdere optie is dan de andere schaduwkandidaat Karel Geraerts. De voetbalfilosofie en de identiteit van Deila sluiten goed aan bij de normen en waarden van Club Brugge, waardoor beide partijen uitstekend bij elkaar lijken te passen.
Het blijft nog afwachten of de samenwerking tussen Ronny Deila en Club Brugge in de praktijk even goed zal verlopen. Deila staat erom bekend graag inspraak te hebben in transfers, en bij Standard gaf hij pas zijn goedkeuring wanneer potentiële nieuwkomers langs zijn kantoor passeerden. Als Deila geen klik voelt met spelers of als ze hem niet willen volgen, is het onvermijdelijk einde verhaal. Deze houding kan een bepaald tegenwicht bieden aan het bestuur, zoals ook opgemerkt werd door Franky Van der Elst in Het Nieuwsblad. Maar te veel tegenwicht kan ook problematisch zijn voor Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe, die zelf een sterke invloed hebben op het sportieve beleid.
