Het heeft er alle schijn van dat België twee vertegenwoordigers zal hebben in de League Phase van de Champions League. Kampioen Union SG was al zeker van zijn plekje en ook Club Brugge KV staat er erg goed voor. Blauw-Zwart deelde in de laatste voorronde een flinke klap uit Rangers FC.
Om het hoofdtoernooi van het Kampioenenbal te halen, moest Club twee voorrondes zien te overleven. Tegen RB Salzburg werd het nog even bibberen geblazen. Maar uiteindelijk haalde Blauw-Zwart het over twee wedstrijden gezien verdiend van de Oostenrijkers.
LEES OOK: Groot CL-gevaar bij Club: "Krijg er rillingen van"
Macabere stilte op IbroxBijgevolg stond enkel een tweeluik tegen Rangers FC in de weg van de begeerde League Phase. Geen gemakkelijke opdracht. Vooral de heenwedstrijd op Ibrox Park beloofde een lastige dobber te worden. Maar de Bruggelingen wisten de Schotten te verbazen. Na amper drie minuten stond het al 0-1 voor.
En vervolgens viel Club amper te stoppen. "Die 0-1 was de inleiding tot drie kwartier magistraal spel van Club Brugge. De vloeiende combinaties waren niet te tellen, de individuele staaltjes techniek van alle Bruggelingen verstomden de voorheen angstaanjagende vijftigduizend fans op de tribunes tot een macabere stilte", keek ook analist Jan Mulder de ogen uit.
Filmster Mechele
Uiteindelijk kon de Belgische vicekampioen gaan rusten met een straffe 0-3-voorsprong op zak. In de tweede helft kon Rangers zich weliswaar herpakken en kwam het beter in de match. Maar verder dan een 'eerredder' raakten de Schotten niet. Bovendien had Club zelf nog enkele kansen laten liggen om de marge nog verder uit te bouwen.
Kortom: een memorabele prestatie van de bekerwinnaar. "Het team van Nicky Hayen speelde in een roes. Brandon Mechele – een filmster van een centrale verdediger, ik schat zijn transferwaarde op zo’n 70 miljoen – scoorde met de dropkick aller dropkicks de 0-3, Spileers schoot zijn 40 meterpasses dwars door het oorverdovende geluid heen en ik zag Romeo Vermant die niet, nooit meer, van mijn netvlies gaat", aldus een lyrische Mulder in zijn column bij HUMO.