Olivier Plancke
Eén zinnetje in de tender, zogezegd om de fan te beschermen, dreigt nu het hele Belgische voetbal te verpletteren. DAZN grijpt die fatale clausule aan om de geldkraan dicht te draaien en het contract op te blazen, met paniek bij de Belgische clubs tot gevolg. Clubs, Pro League, telco’s én supporters belanden in een juridisch mijnenveld waar niemand op voorbereid was. Hoe kon één ogenschijnlijk logische voorwaarde uitgroeien tot een tikkende tijdbom onder ons voetbal?
LEES OOK: Pro League stapt naar rechtbank in DAZN-conflict
Hoe een ‘beschermingszin’ een fatale clausule werdEén clausule in de tender – net bedoeld om de voetbalfans te beschermen – is voor de Pro League uitgedraaid op de fatale zin waar DAZN zich nu achter verschuilt. De streamingdienst stopt met betalen aan de Pro League, wil het contract stopzetten, en laat het volledige Belgische voetbal achter in grote onzekerheid: van Club Brugge tot Deinze, van VAR tot voetbalfan met een jaarabonnement.
Die betreffende clausule lijkt op papier nochtans heel logisch: de rechtenhouder moest minstens twee distributiedeals sluiten met klassieke operatoren zoals Proximus en Telenet, én die deals moesten “commercieel leefbaar” zijn. De bedoeling was nobel: het Belgisch voetbal moest niet verdwijnen in één app, maar bereikbaar blijven voor een breed publiek.
De telecombedrijven dachten daar echter anders over. Zij wilden niet langer miljoenen verliezen met het uitzenden van voetbal. Ook DAZN wilde de rechten niet met verlies doorverkopen. En plots werd die clausule om de voetbalfans te beschermen een juridisch breekijzer. DAZN zegt nu: als er geen rendabele deals zijn, “commercieel leefbaar”, is de overeenkomst niet meer “conform de Belgische wetgeving”.
Netflix van de sport, maar België is een verliespost
Jarenlang verkochten Telenet en Proximus verlieslatend JPL-voetbal om triple play-pakketten aan de man te brengen. Alleen kijkt Vlaanderen vandaag anders tv: minder via kabel, en meer via streaming. De telco’s willen niet nog eens vijf jaar in hetzelfde gat stappen en willen minstens break-even draaien op het voetbal. Logisch, vanuit hun standpunt.
Aan de andere kant verkoopt DAZN zichzelf graag als het “Netflix van de sport”. In december 2024 betaalde het 84,2 miljoen euro per jaar voor de Belgische rechten, goed voor 421 miljoen over vijf seizoenen. Een koopje vergeleken met Spanje of Italië, maar nog altijd een risico in een kleine markt.
Al snel werd intern duidelijk dat de Belgische tak naar schatting zo’n 50 miljoen per jaar zou verliezen zonder stevige deals met de telecoms. Grote man Len Blavatnik wilde niet nog eens honderden miljoenen zien wegvloeien door een competitie die slechts een voetnoot is in Europa. De fatale clausule lag al klaar, het was wachten op het moment om ze in te roepen.
Clubs in shock, fans verpletterd door de DAZN-bom
Voor de clubs is dit geen theoretische discussie over clausules. DAZN had beloofd tot 2029-2030 die 84,2 miljoen per jaar te betalen. Dat geld is al lang ingeschreven in begrotingen van de clubs: lonen, transfers, aflossingen op stadions. De streamingdienst betaalde wel maandelijks schijven, maar is daar begin deze maand mee gestopt. Elke dag dat de ruzie aansleept, opent het gat een beetje verder.
Topclubs met Champions League-miljoenen of buitenlandse investeerders overleven dit wel. Maar de rest? Zeker in de Challenger Pro League, waar tv-geld van levensbelang is, komt dit akelig dicht bij een financieel bloedbad.
En dan zijn er nog de fans, die jaarabonnementen betaalden op DAZN om hun ploeg te zien. De supporter is opnieuw collateral damage in een oorlog tussen bedrijven, maar de enige die structureel met verlies lijkt te werken, is de supporter zelf: met zijn tijd, zijn geld én zijn vertrouwen.
