Olivier Plancke
In San Siro botsten twee werelden: De Bruyne uitte zijn frustratie, Conte eiste orde in de Napoli-kleedkamer. Volgens Fabio Quagliarella volgt dan het vaste Conte-ritueel: frontale confrontatie en een publieke correctie — lees: excuses voor de groep. Slikt KDB zijn trots, of wordt het een tijdbom?
LEES OOK: Zware uithaal: Capello maakt brandhout van De Bruyne
De clash in San SiroBij Antonio Conte zijn excuses geen vorm van beleefdheid, maar een manier om zijn gezag te handhaven. Wie hem openlijk uitdaagt – met een zucht, een blik, een sneer – hoeft geen vriendelijk gesprekje te verwachten.
Nee, dan volgt het ritueel van herbevestigde hiërarchie: eerst de frontale confrontatie, dan de eis tot erkenning van de fout — het liefst waar iedereen bij is. Niet om iemand te vernederen, maar om de orde te herstellen. Conte gelooft heilig dat topvoetbal drijft op discipline. Zonder hiërarchie geen intensiteit, zonder intensiteit geen prijzen.
Kevin De Bruyne stapte in San Siro in dat theater toen hij misbaar maakte bij zijn wissel. Bij Pep Guardiola mocht hij dan even stoom aflaten; Pep zag de voetballer en de mens, en had geen moeite met wat temperament, zolang De Bruyne maar beslissend bleef.
Conte is anders: bij hem is temperament alleen welkom als het netjes binnen de lijnen blijft. Het gaat dus niet alleen om een botsing tussen speler en trainer, maar tussen twee ideeën: de coach die spanning opvangt en stuurt, versus de coach die ze nodig heeft om de orde te bewaren.
Het ritueel van herstel
Vraag het Fabio Quagliarella. Zondag in Sky Calcio Club vertelde hij hoe hij bij Juventus exact hetzelfde deed na een wissel. Hij mopperde, Conte kookte, en in de kleedkamer volgde de publieke correctie: verantwoording afleggen vóór de groep, en excuses.
Quagliarella voorspelt nu identiek scenario voor De Bruyne: “Conte formaliseert het, wil uitleg én erkenning, en dan is de zaak pas gesloten.” Dat is geen uitzondering, maar patroon. Conte wil niet vooral gelijk hébben – hij wil dat het team ziet wie de grenzen stelt.
En wat als de excuses uitblijven, of niet gemeend zijn? Dan is Conte meedogenloos consequent. Bij Chelsea verdwenen grote namen uit beeld zodra de machtsverhoudingen publiek begonnen te schuiven; bij Inter en Juventus ging de bezem door de kleedkamer als de groepsdynamiek hem niet aanstond.
Niet de naam op de rug telt voor Conte, maar de orde in de kamer. Wie het ritueel accepteert, keert meestal probleemloos terug. Maar wie blijft duwen, krijgt de deur dicht. Daarom draait het voor De Bruyne niet om nuance, maar om strategie.
Tactiek of tijdbom?
De Bruyne is 34, komt uit een periode met blessures, probeert in een nieuwe competitie onder een veeleisende coach weer wekelijks speeltijd te vinden. Zijn status is immens , maar precies dat maakt de scène explosiever: als dé ster de grens test, móét Conte harder bijten.
Laat Conte het passeren, dan komt zijn geloofwaardigheid en methode in het gedrang. Maakt hij er een veldslag van, dan riskeert Napoli collateral damage op het veld.
Er zijn twee mogelijke pistes. Eén: De Bruyne slikt trots, biedt een kort, helder excuus, en gebruikt het moment als nieuwe start. Dat zal Conte intern waarderen: de hiërarchie is hersteld, de focus ligt terug op pressinglijnen, loopacties en timing. Quagliarella’s voorbeeld suggereert precies deze route: snel formaliseren, excuus, doorgaan.
Twee: men laat het bezinken zonder echte verheldering. Dan begint de sluipende koude oorlog van topvoetbal: net wat minder speelminuten, net andere accenten in de opbouw, en bovenal een verhaal dat zich in de media nestelt. Binnen zo’n kader wordt elk foutje bewijs, en elke vervanging vuur voor conflicten.
Precedenten onder Conte
Er zijn meerdere gevallen waarin spelers onder Conte publiekelijk of intern excuses moesten/hebben aangeboden na een clash:
Lautaro Martínez (Inter, mei 2021) – Reageerde woedend op een wissel (trapte tegen een fles, verbale woordenwisseling). De dag erna volgde een verzoeningsritueel op training én Lautaro bood excuses aan Conte en de groep.
Richarlison (Tottenham, maart 2023) – Na een interview waarin hij zijn speeltijd beklaagde, zei Conte dat de Braziliaan “egoïstisch” had gehandeld en bevestigde dat Richarlison zich had verontschuldigd in het kader van de teamdiscipline.
Diego Costa (Chelsea, jan. 2017) – Na een trainingsruzie (en interesse uit China) werd hij buiten de selectie gelaten. Binnen de kleedkamer werd Costa aangespoord/verwacht om excuses aan Conte en de staf te maken om te worden gereïntegreerd.
Kenedy (Chelsea, juli 2017) – Na aanstootgevende posts tijdens de China-tour volgde een clubstatement, disciplinaire actie en een publieke verontschuldiging van de speler; Conte bevestigde dat Kenedy zich verontschuldigde.
