Niet de sterren, maar de trainer won. Boey op links, Laimer op rechts: één ingreep en na 15 seconden had Bayern de match vast. Kompany kneep de opbouw van Frankfurt dicht en draaide BILD’s kritiek om. Waarom werkt zijn 'krankzinnige' tactiek zo genadeloos?
LEES OOK: Emilio Ferrera viseert Kompany: "En wat gebeurde er toen?"
Trainerszege: Frankfurt “chancenlos”Eintracht Frankfurt had niets in te brengen tegen Bayern München. “Chancenlos”. Het “15-Sekunden-Tor”, het overwicht in balbezit en amper één schot op doel: genoeg om de thuisploeg de das om te doen en de Duitse kranten gelijk te geven met hun “souverän”. De 0-3 werd overal gelezen als een trainerszege.
Toch hing er vooraf “heiligschennis” in de lucht. De keuze voor een rechtsvoetige linksback Sacha Boey en middenvelder Konrad Laimer op rechtsback kreeg wekenlang de BILD-behandeling: Boey als “Flop”, te weinig minuten, te veel twijfel; Laimer als noodoplossing die nooit je vaste rechtsback mag zijn. De kritiek was vernietigend.
🗣️ Jetzt LIVE: Die Pressekonferenz nach dem Auswärtssieg in Frankfurt! 📺
— FC Bayern München (@FCBayern) October 4, 2025
🔴 https://t.co/xLYPipbtQS pic.twitter.com/vNPvdn2iGU
Vlak voor de aftrap in Frankfurt zei Vincent Kompany het helder: bij Bayern is er altijd kritiek, maar je stopt met werken als je ervoor gaat léven. Hij selecteert op het plan, niet op het volume van de buitenwereld—met rotatie op de backs (Boey, Laimer en Guerreiro) omwille van blessures, een smalle keuze, maar vooral om rollen functioneel te verdelen.
Perceptie vs. plan
Precies dát plan maakte het verschil. Boey links betekende inverted inschuiven: controle in de linker halfspace, rust in de eerste passing, en de restverdediging al klaar vóór er aangevallen werd. Laimer rechts stond voor gif en pressing: snel doordekken, de bal dwingen naar zones waar Bayern hem wil winnen.
Frankfurt werd aan de buitenkant droog geknepen. “Improvisatie” werd “logica”. Het dossier dat BILD als kwetsbaar neerzette, werd in 90 minuten ontkracht. De “rechtsvoetige linksback” en de “middenvelder op rechtsback” waren geen noodgreep maar de sleutel.
🗣️🗣️ pic.twitter.com/3f1cyEdWQA
— FC Bayern München (@FCBayern) October 4, 2025
BILD had de munitie klaarliggen; Kompany maakte ze onschadelijk door van kritiek een winnend plan te smeden.
Waarom dit een trainersoverwinning is
Eén: Kompany selecteert op functie, niet op positie. Hij koos bewust voor twee spelers buiten hun “natuurlijke” rol, omdat het plan dat vroeg: links controle via binnenschuiven, rechts intensiteit en pressing.
Twee: ingestudeerde patronen die het verschil maken. De bliksemstart is geen toevalstreffer, maar een scenario: bal aan de ene kant, aankomst aan de verre paal aan de andere. Drie: wedstrijdmanagement boven incident-management. Wissels als tempo-knop, niet voor de bühne.
Was für ein Start! 🙌🙌
— FC Bayern München (@FCBayern) October 4, 2025
LUCHOOOOOO pic.twitter.com/Hfm9ZLw9IT
Vier: ruismanagement. Door vooraf te kaderen wat hij met zijn backs wil, veranderde Kompany het gesprek van “wie faalt waar?” naar “welke taak dient het plan?”—en precies die taken leverden rendement.
Van heiligschennis naar handleiding
En zo kantelt ook het debat rond Kompany. Het gaat niet om: “wie speelt waar?”, maar: “welke functie heeft deze speler in dit wedstrijdplan?” Het antwoord in Frankfurt was helder: stabiliteit links, agressie rechts, korte afstanden tussen lijnen, nul paniekmomenten.
Het draaiboek gaf de spelers houvast en haalde de angel uit de kritiek. Wie dan nog “heiligschennis” roept, mist de trend. Topteams winnen vandaag door profielen te stapelen, niet door namen op vaste posities te plakken.
Kane nimmt aus 20 Metern Maß und knallt die Kugel flach ins Eck. Unhaltbar, was für ein Abschluss. 😍 pic.twitter.com/j1EEgC51Bp
— FC Bayern München (@FCBayern) October 4, 2025
De keuze voor Boey en Laimer was geen gok, maar een bewuste asymmetrie. Precies die asymmetrie maakte Bayern voorspelbaar voor zichzelf en onleesbaar voor Frankfurt. Dit was geen wedstrijd die door een flits van één ster werd beslist, maar door de optelsom van keuzes die elkaar versterken.