Olivier Plancke
Bij Club Brugge staat Mamadou Diakhon na een wisselvallige start onder de loep. Een fraaie goal tegen Monaco werd afgewisseld door foute keuzes en rommelige optredens. Zijn aankoop past in de Club-strategie met jonge wingers, maar het geduld slinkt zodra het punten kost. De komende weken moeten uitwijzen of de knipperlicht-ster echte vaste waarde wordt.
LEES OOK: 'Club-aanwinst maakt het bont: Hayen onderneemt actie'
Te veel knipperlicht, te weinig constanteEr zijn transfers die klikken van dag één. Andere zaaien meteen twijfel. Mamadou Diakhon behoort tot die tweede categorie: 19 jaar, explosief, 8,5 miljoen euro, contract tot 2029. Club Brugge kocht geen zekerheid, Club kocht potentieel. Plus alle groeipijnen die daarbij horen.
Zondag tegen STVV viel Diakhon gretig in, liep overal op het veld, maar een beslissende actie zat er niet in. Hij ging voor eigen succes in plaats van de bal breed te leggen. Diakhon had afspeelmogelijkheden, maar behield het overzicht niet. “Er is nog veel werk aan de winkel met hem. Dat doen we met twee sessies per dag”, zei Nicky Hayen. In Brugge mag je talent hebben, maar je moet vooral luisteren.
Vier dagen eerder, in de Champions League, tegen AS Monaco, viel hij in en vond moeilijk zijn draai. En toch scoorde hij een fraai doelpunt. De statistiek verdoezelt de realiteit, maar de realiteit is hard: Diakhon flikkert, dooft, en flikkert weer. Vandaag te veel knipperlicht, te weinig constante.
En dan was er nog La Louvière, waar de film bijna komisch werd. Aftrap met 21 omdat nummer 22 de verkeerde tape rond zijn enkels had. Basisplek, penalty-moment dat door de VAR wordt teruggefloten, en rust is einde verhaal. Geen basisdebuut om in te kaderen.
Geduld heeft een houdbaarheidsdatum
Club Brugge legde 8,5 miljoen euro op tafel, maar kocht niet blind. De lijn is duidelijk en al jaren winstgevend: wingers jonger dan 23. Koop ze vroeg, ontwikkel ze hard, en verkoop ze slim. Noa Lang, Tajon Buchanan, Andreas Andreas Skov Olsen, Carlos Forbs, Antonio Nusa…
De aankoop van Diakhon is textbook Club: Frans-Senegalees, jeugdinternational, bij Reims al meer dan 50 matchen in de benen, vorig seizoen 35, zes goals en twee assists, bekend om zijn één-tegen-één acties. De scoutingcel ziet een diamant. De coach ziet werkuren.
Diakhon als negentienjarige de jongste inkomende van de zomer. Hij kwam over als de op één na grootste investering van de mercato (na Aleksandar Stankovic) en zelfs de zesde grootste uit de geschiedenis van Club. Vraag aan wie dan ook in Jan Breydel wat dat betekent, en je krijgt hetzelfde antwoord: geduld heeft een houdbaarheidsdatum. In Brugge wordt geduld getolereerd tot het punten kost.
Geen instant-hit. Diakhon staat onder tijdsdruk.
Diakhon is de sfeermaker in de kleedkamer, maar op het veld is het nog zoeken. Qua snelheid moet hij niet onderdoen voor Talbi, maar snelheid zonder richting is gewoon lopen. In België win je geen matchen op ruwe snelheid, maar wel door de juiste keuzes te maken.
Het goeie nieuws: Diakhon is geen angsthaas. Hij loopt, hij vraagt, hij valt gretig in. Het is niet de goesting die ontbreekt, het is de timing. Dat is de paradox voor Hayen: Champions League op woensdag, puntenjacht in het weekend, en ergens daar tussenin moet je een negentienjarige leren denken als een dertiger.
Club heeft de centen en de strategie klopt. Maar Diakhon verkoopt zich pas echt als de winger de juiste keuze maakt. De lat ligt hoog wanneer je in de top-6 van duurste Club-transfers staat. Vraag het Yaremchuk.
Diakhon is geen flop, maar ook geen instant-hit. Hij staat onder tijdsdruk. Club heeft een speler gekocht die elke back pijn kan doen; nu moet het hem dwingen om ook elke match pijn te doen. De volgende weken zullen tonen wat het wordt.
