Arne Decraene
KRC Genk zorgde donderdag voor een regelrechte stunt door in Braga, tot dan ongenaakbaar in de Europa League, de volle buit mee te graaien. In een heus spektakelstuk (4-3) zag Thorsten Fink hoe de mayonaise vooral na de pauze eindelijk pakte. Al maakt één sterkhouder in de Cegeka Arena zowaar geen deel meer uit van de Duitser zijn recept.
Fink suggereerde vooraf nog dat hij zijn elftal misschien enigszins door elkaar zou schudden met het oog op de belangrijke topper tegen AA Gent van zondag. Ondanks de drukke kalender, en de brede kern waarover de coach beschikt, bleek er van rotatie in Portugal echter weinig sprake. Fink begon er met dezelfde 11 namen die, hoewel ze zoals een wel erg strenge Hendrik Van Crombrugge achteraf opmerkte enkele dagen eerder met de hakken over de sloot wonnen in Westerlo, stilaan zijn typeploeg vormen.
Met op het middenveld dus Daan Heymans voor Bryan Heynen en Patrik Hrosovsky, en Konstantinos Karetsas als rechtsbuiten. Deels ingegeven door omstandigheden, zoals de fysieke perikelen van Ibrahima Sory Bangoura. Wanneer hij ontbrak koos Fink aanvankelijk wel nog steevast voor Nikolas Sattlberger als stofzuiger voor de wankele verdediging, voor wie alle hulp welkom leek. Tenslotte lieten de Limburgers het niet zomaar maar liefst 21 competitiematchen op een rij na om hun netten schoon te houden.
LEES OOK: 'KRC Genk transfermarkt op: prioriteit De Condé bekend'
Nieuwe rol voor HrosovskyHalstarrig vasthouden aan zijn ideeën was dus geen optie voor Fink, die evenmin krampachtig overschakelde naar een meer behouden systeem. In plaats daarvan verkoos hij om gewoon enkele accenten en nuances anders te leggen en in één klap ook het aanvalsspel onder handen te nemen. Met succes: het niveau laat nog te wensen over, en af en toe valt er wel nog een valse noot te rapen, maar zowel in de JPL, Croky Cup als Europa League zit Genk na zeven duels op rij zonder nederlaag weer op schema.
Drie keer bleef de nul op het bord. In de brilscore tegen Betis nog met Sattlberger als vervanger van Bangoura, alweer out voor onbepaalde duur, maar na het gelijkspel tegen La Louvière achtte Fink tegen RWDM en Westerlo te tijd rijp om het toch eens over een andere boeg te werpen. In de zoektocht naar meer balans, evenwicht en stabiliteit opteerde hij er evenwel niet voor om een extra defensieve pion toe te voegen aan zijn elftal. Integendeel: op papier oogt de driehoek op het middenvelder net offensiever.
Van een klassieke breker is er namelijk geen sprake meer. Tegenwoordig is het aan Heynen en Hrosovsky, twee certitudes die samen een ervaren tandem vormen, om de balans en het evenwicht te bewaren. Die laatste werd door Fink eerst nog heruitgevonden als spelverdeler, maar moet samen met de aanvoerder nu dus weer een rijtje lager in een meer controlerende rol kilometers vreten, de opbouw verzorgen en vooral de organisatie in de gaten houden. Een kolfje naar de hand van de doorwinterde Slowaak.
Als nummer tien bleek Karetsas in de 2-1 zege tegen Dender dan weer wel net iets teveel van het goede. Genk was toen kwetsbaar in de omschakeling, terwijl het toptalent zoals hij later zelf ook toegaf wat worstelde met zichzelf. Op bezoek bij Cercle Brugge begon Karetsas de week nadien dan ook opnieuw op de bank, maar vroeg of laat moest Fink hem ondanks de nood aan meer realisme, structuur en discipline toch terug aan het draaien zien te krijgen. Het antwoord kwam uit een enigszins onverwachte hoek.
Steuckers out, Karetsas in
In de slotfase tegen de Vereniging liep Jarne Steuckers namelijk een lichte hamstringblessure op. Het sein voor Fink om Karetsas, zelf nog maar pas weer volledig fit, eens op de flank te posteren. Na een stroeve start van het seizoen bleek de dribbelkont plots weer zijn creatieve zelve. Waar zijn statistieken voordien te wensen overlieten was Karetsas, die wel nog altijd wacht op zijn eerste goal, in zijn laatste drie matchen goed voor maar liefst vijf assists. Het merendeel op standaardsituaties, waarover later meer.
Naar eigen zeggen maakt het hem weliswaar niet uit waar hij speelt, al lijkt Karetsas zich toch beter in zijn sas te voelen als rechtsbuiten. En is het geen toeval dat zijn kwaliteiten beter renderen op de positie die hij ook bij Griekenland bekleedt. "Het is anders, want op de flank heb je alleen de zijlijn en één man die je moet kloppen. Bepalend zijn is lastiger op het middenveld, waar je meer moet scannen, voortdurend volk rond je hebt en minder risico's in je spel mag leggen", analyseert de bedrijvige linkspoot zelf.
"De voorbije weken heb ik het plezier teruggevonden en voel ik me goed in mijn vel. Ik ben nu de beste versie van mezelf en denk niet dat ik ooit een hoger niveau heb gehaald", kan Karetsas eindelijk weer bevrijd voetballen. Al mag hij wel niet verzaken aan zijn verdedigende taken: bij de 2-3 van Braga mocht de voorzet te gemakkelijk vertrekken. Valt dat op diezelfde flank wel te koppelen aan de rushes van Zakaria El Ouahdi, wiens nakende rentree nog meer welkom is nu ook Ken Nkuba in de lappenmand ligt?
Niet dat Steuckers zo veel defensief werk opknapt, maar hij vormt wel een dodelijk en op elkaar ingespeeld duo met de rechtsback. Bij drie van El Ouahdi zijn vier competitiegoals kwam de assist van zijn maatje, met in totaal vijf stuks ondanks zijn afwezigheid nog altijd de nummer twee in het algemeen klassement. Toch valt het te betwijfelen of Steuckers, die donderdag alvast al een kwartier ritme mocht opdoen, snel weer een basisplaats zal claimen. Tenslotte moet Karetsas dan weer naar het centrum verhuizen.
Heymans zoals Vanaken
Bovendien blijkt Heymans daar een schot in de roos. Zoals hij zelf al voorspelde afgelopen zomer, toen de nieuwkomer aangekondigd werd als de back-up van Karetsas, is hij wel degelijk compatibel met het goudhaantje. Zeker op stilstaande fases is hun klik dodelijk, zo bleek met drie identieke cornergoals tegen RWDM en Braga. Met zijn haast even gave linker moet Steuckers ook wel in staat zijn om Heymans te bedienen, maar diens lengte en torinstict zijn alleszins troeven die Fink niet snel meer zal opgeven.
"Zoals jullie vast wel zien is onze klik heel goed, zowel op als naast het veld. We zijn heel blij om hem erbij te hebben, want we misten wel présence in de box. Met zijn gestalte en timing is Daan niet af te stoppen. Als ik de bal juist kan aansnijden, dan is het prijs", aldus Karetsas. Ook met Heynen en Hrosovsky verloopt de samenwerking vlot. Anders dan pakweg Omri Gandelman, eveneens een atypische aanvallende middenvelder bij AA Gent, is Heymans dan ook veel meer dan louter een wapen in de zestien.
Met zijn balvastheid, duelkracht, loopvermogen, drukzetten en intensiteit in balverlies, zoals bij zijn recuperatie voor de 2-4 in Portugal, een ander type ook dan Karetsas. Al heeft Heymans eveneens prima voeten, die geschikt zijn voor combinaties op de korte ruimte en vooral snellere balcirculaties bevorderen door vaak in één tijd verticaal te spelen. Altijd aanspeelbaar ook: zowel over de grond als in de lucht kunnen zijn ploegmaats telkens het leer aan hem kwijt. Een nadenker, zeg maar, met én zonder de bal.
Een complete voetballer dus, die zijn eigen kwaliteiten en gebreken kent, zich vanuit zijn winnaarsmentaliteit wegcijfert voor het collectief maar wel zelf ook fraaie statistieken kan voorleggen en niet de snelste lijkt. De vergelijking met Hans Vanaken is rap gemaakt. "Hij is er al 26 en dus geen typische Genk-transfer, maar we zien hem voor ons dezelfde rol vervullen. Dat er raakvlakken zijn heeft hij op korte termijn al laten zien", had Dimitri de Condé niet zomaar drie miljoen veil om hem los te weken bij Charleroi.
Fink hakt harde knoop door
Een investering die Heymans, goed voor vier goals in evenveel basisplaatsen - waarin Genk 10 op 12 pakte - sinds zijn terugkeer na een enkelblessure, nu al ruimschoots waard lijkt. "Hij is slim, speelt tussen de linies, heeft een neusje voor goals en laat vooral goeie voetballers rondom hem beter renderen", ziet De Condé hoe zijn nuttig profiel tevens een troef van goudwaarde kan zijn voor de verdere ontwikkeling van Karetsas. Nu zij het team samen op sleeptouw nemen dreigt Steuckers dus uit de boot te vallen.
Gezien het drukke programma zal hij uiteraard nog van pas komen voor Fink, die de toegenomen concurrentie nu de ziekenboeg leegstroomt met open armen verwelkomt en niet terugdeinst voor luxeproblemen. De coach nam het trouwens al meermaals op tegen de kritiek van buitenaf op zijn pupil, al goed voor negen treffers en 22 assists in 58 optredens sinds hij voor een schijntje mee overkwam van STVV. Nu de trein eindelijk weer op de rails lijkt, zal hij ook straks evenwel moeten vechten voor een basisplaats.
Tenzij hij de oversteek maakt naar links, waar Fink echter de diepgang van Yira Sor of Yaimar Medina - in Braga allebei trefzeker- verkiest en Noah Adedeji-Sternberg zelfs zonder de geblesseerde Junya Ito op de achtergrond is beland, wenkt de eerstkomende tijd alvast een plekje op de bank. "We spelen iets realistischer nu, met veel ervaring in de as om de ploeg houvast te bieden. Hrosovsky, Heynen en Heymans zijn slimme spelers die weten wanneer ze het simpel moeten houden", is de verklaring van Fink.
"Karetsas zorgt dan weer voor impulsen van op rechts. Zo zit de ploeg steeds steviger in mekaar", benadrukt de trainer de waarde van Heymans als het ontbrekende stukje in zijn puzzel. Het gevaar en de infiltraties kunnen nu van overal komen, waardoor Hyeon-gyu niet meer op een eiland staat diep in de punt. De huidige mix is, zeker op het middenveld, simpelweg meer complementair dan voorheen. "Een referentiematch", noemde Fink het donderdag. Wie er nu niet bij was, zoals Steuckers, heeft wellicht pech.
