Olivier Plancke
Veel heisa, maar geen zware sanctie: de schorsing van Tristan Degreef (2 + 1) ligt onderaan de richtlijn voor brutale tackles. Geen recidive, geen blessure, dus ook geen draconische straf. Waarom de storm groter lijkt dan de feiten — en wat Anderlecht hier écht uit moet leren.
LEES OOK: 'Anderlecht vloekt: zware schorsing Degreef bekend'
Geen draconische schorsing voor ‘brutale tackle’Na een halfuur ging Tristan Degreef met beide benen vooruit op Bryan Heynen. Bal licht geraakt, maar vooral: scheenbeen, snelheid, gevaar. Rode kaart dus. De discussie erna was groot. “Een smerige tackle” volgens ex-ref Serge Gumienny. Ex-spelers en analisten erkennen de rode kaart, maar roepen tegelijk op om een talent niet te kruisigen, alleen te kneden: emoties kanaliseren, timing verfijnen, leren “slim agressief” te zijn.
Twee matchen effectief + één voorwaardelijk en €2.500: wie schreeuwt “draconisch”, overschat de schorsingszaak van Tristan Degreef. Dit vonnis zit aan de onderkant van de indicatieve vork voor ‘brutale fout’. Dat past netjes bij “brutale fout” zonder recidive of zware blessure. “Zwaar” wordt het pas bij 3–5 effectief (of meer), bij recidive, cumul of extra wangedrag. Degreef zit daar onder.
❌ | Einde wedstrijd voor Tristan Degreef. 🟥🫣 #ANDGNK
— DAZN België (@DAZN_BENL) September 14, 2025
Bekijk de #JPL exclusief bij DAZN! 📲 pic.twitter.com/lpim7eAhYj
Dan komt de context. Anderlecht staat laag in de fair play-ranking, verzamelde drie rode kaarten in zes speeldagen en maakt meer overtredingen en duels dan vorig seizoen. Dat komt voort uit wat Hasi predikt op training en in coaching: drive, volume, duelkracht. Degreef is hét voorbeeld. Twee weken geleden veroorzaakte hij al een penalty tegen Union; nu kostte zijn tackle zijn ploeg een man minder.
“In Engeland zie ik wekelijks dergelijke duels”
Besnik Hasi vond de rode kaart voor Degreef een strenge beslissing. “In de Premier League zie ik wekelijks dergelijke duels waar niet eens wordt gefloten.” Maar wie de Premier League als maatstaf neemt, ziet dat “bal eerst” lang niet meer volstaat. Gevaar primeert.
Ook daar is de arbitrage-logica geëvolueerd: bescherm de fysieke integriteit. Hasi’s nuance — “in Engeland laten ze meer toe” — houdt als cultuurkritiek stand, niet juridisch.
Anderlecht kán in beroep gaan en wint dan meestal tijd, maar dat brengt ook een risico op verzwaring met zich mee. Maar wat valt er te winnen als de straf nu al aan de milde kant hangt voor de kwalificatie van het type overtreding?
“Bevestigd” de meest waarschijnlijke uitkomst. Strategisch is het zinvoller om de case-Degreef intern te benutten: clips, timings, lichaamspositie, emotie-management. Beroep aantekenen tegen het schorsingsvoorstel hoeft niet, bijsturen móét.
Dan is de 2 + 1 geen probleem
Anderlecht heeft bewust gekozen voor meer peper in de ploeg. Dat kan, mag en werkt vaak. Maar dan hoort er één skill bij die in Neerpede minder traditioneel werd aangeleerd: de kunst van de gele kaart.
Degreef heeft het talent om een topper open te breken met zijn talent; nu moet hij leren wanneer niet te tackelen, of hoe laag te gaan, lichaam recht, noppen omlaag.
.jpg)
