Olivier Plancke
Club Brugge worstelt met een paradox: Hans Vanaken is minder metronoom, maar beslist nog wél de grote momenten — en net die wispelturigheid loopt uit de hand. De ondermaatse beurt na de interlandbreak was geen toeval: onzuivere passing, geen regie, de rest van het elftal uit de maat. Tegelijk blonk hij recent in Europa en bij de Duivels wél uit, waardoor de inconsistentie extra scherp voelt. Club kan zich géén lauwe Vanaken permitteren: hij is de thermostaat die de hele ploeg stuurt. De hamvraag: welke Vanaken krijgt Club donderdag?
LEES OOK: CL-zorgen Club Brugge: Hayen doet schietgebedje
De paradox-VanakenHans Vanaken oogde minder alomtegenwoordig in het seizoensbegin. Niels Poissonier, chef voetbal van Het Laatste Nieuws, merkte op dat er geluiden rondgingen dat Vanaken in de eerste weken “niet top presteerde”.
Vorig weekend in La Louvière was het dus niet de eerste keer dat Vanaken zwak speelde dit seizoen — eerder was hij al onzichtbaar tegen Zulte Waregem, slordig tegen Genk, balverlies in de derby — en tegelijk juist daar het verschil makend op de grote momenten.
Vanaken is wél beslissender wanneer het moest. Die paradox heeft zich intussen verder uitgesproken. Vanaken is minder de metronoom die elke pas laat ademen, vaker de man van de eindtoets of de regie op de cruciale minuten. In Europa werd die shift tastbaar.
Op Ibrox zette hij mee de toon in de openingsstorm, thuis tegen Rangers trapte hij met een doelpunt de deur naar de league phase in. Dat is precies de Vanaken die Club nodig heeft: niet per se de speler met de meeste baltoetsen, wel de kapitein die de match beslist.
Daarna volgde de internlandbreak, die voor Vanaken aanvoelde als een herkalibratie. In een omgeving met duidelijke hiërarchie en vaste looplijnen speelde hij met helderheid. Een assist op De Bruyne in Vaduz, daarna een degelijke invalbeurt tegen Kazachstan: zijn keuzes waren weer zuiver, zijn positiespel tussen de linies herkenbaar.
Geen geïsoleerd incident
De eerste match voor Club Brugge na de interlandbreak was ondermaats. De promovendus speelde met vuur en durf, Club reageerde te laat. Vanaken was onzuiver, liet simpele aansluitpasses liggen en kreeg het ritme niet vast.
De nederlaag was geen accident maar de consequente uitkomst van een helft zonder regie. “De nederlaag heeft geen invloed op donderdag”, zei Vanaken. Dat is juist, maar het verhult de kern: als de metronoom struikelt, valt de rest uit de maat.
Dit was niet één fase die “tegen” zat, dit was een avond waarop tactiek, techniek en mentaliteit veel te weinig waren. En het was, opnieuw, geen geïsoleerd incident. Er bestaat zoiets als formele scheiding tussen competities, maar in het voetbal reizen ritme, vertrouwen en helderheid gewoon mee.
Vanaken is de thermostaat van Club Brugge
Vanaken mag dan minder dominant ogen, hij blijft de man die Club naar de sleuteloverwinningen leidt. De kapitein leverde de laatste weken concrete output — beslissende momenten in Europa, productie in de competitie, een assist bij de Duivels — maar de continuïteit van zijn regie schommelt. Eerder dit seizoen was Vanaken al onzichtbaar of slordig op sleutelmomenten. Minder regie dan je van de kapitein verwacht.
Dat is geen vormcrisis; het is een organisatietekort. Het goede nieuws: precies dat kan een kapitein en sterspeler van de ploeg beïnvloeden, vandaag nog. De conclusie is hard maar fair: Club Brugge kan zich een mindere Vanaken niet permitteren. De marge is nul. Niet omdat hij alles zelf moet doen, maar omdat hij de thermostaat is. Als hij koel blijft, koelt de groep mee. Als hij chaud is, draait hij de ploeg warm.
