De crisis loert ergens nog steeds om de hoek, maar voorlopig zit Ronny Deila weer wat steviger in het zadel bij Club Brugge. In de dug-out zal hij het voortaan wel zonder Rik De Mil moeten stellen, die bij Westerlo zélf zijn kans waagt als hoofdcoach. Bart Verhaeghe gunt hem met frisse tegenzin zijn verhuis naar de Kempen. Al past dat (tijdelijk) afscheid mogelijk in een ruimer plaatje.
"Dit is geen vaarwel, maar een tot ziens!", wond De Mil er zelf geen doekjes om dat hij ooit terug hoopt te keren naar Jan Breydel. Daar mocht hij vorig seizoen proeven van het echte werk na het ontslag van Scott Parker, waarop de T1 ad-interim de rust liet weerkeren en Club nog naar de top vier loodste. In de PO’s schoot Blauw-Zwart tekort, maar het leverde De Mil wel enkele interessante aanbiedingen op.
'Degradatie' onder Deila
Voorstellen die hij grondig bestudeerde. Tenslotte had De Mil de smaak te pakken, en was het ondanks zijn tijdelijke promotie nog te vroeg om het roer in Westkapelle permanent over te nemen – wat vooraf ook niet de bedoeling was. "Vanaf het begin is duidelijk gecommuniceerd wat mijn opdracht was. Het bestuur kiest nu voor ervaring, dat moet ik respecteren", klonk het niettemin enigszins ontgoocheld.
In tegenstelling tot Alfred Schreuder en vooral Carl Hoefkens, die zijn mening allebei wél naar waarde wisten te schatten, liet Parker hem bovendien compleet links liggen. De Mil twijfelde daarom over zijn toekomst, maar besloot dan toch om toe te treden tot Deila zijn technische staf. Samen met Verhaeghe en Vincent Mannaert overtuigde de nieuwe T1 hem dat hij terug een prominentere rol zou vertolken.
Hoewel in Deila zijn zog tevens diens trouwe rechterhand Efraín Juárez zijn intrek nam in het Belfius Basecamp een belofte die werd ingelost. Zo zagen we het trio geregeld overleg plegen langs de zijlijn. De Mil was met zijn nuchtere aanpak niet alleen een erg graag geziene figuur in de Brugse kleedkamer, ook op tactisch vlak had hij dus wat in de pap te brokken. Zijn input zal voortaan danig worden gemist.
Gemis van De Mil
Als voormalig coach van de U19 en Club NXT fungeerde De Mil daarnaast als verbindingsman met de jeugdopleiding. In dat opzicht speelt Blauw-Zwart na Hoefkens alweer een belangrijke figuur voor de doorstroming van onderaf kwijt. Het is een van de redenen waarom een interne oplossing om hem te vervangen de voorkeur wegdraagt. Vermoedelijk schuift Nicky Hayen of Steve Colpaert opnieuw door.
In juni werd De Mil zelfs nog een bewaker van het Brugse DNA genoemd. Na negen jaar trouwe dienst behoorde hij er dan ook stilaan tot het meubilair. Precies daarom wordt hem weinig in de weg gelegd. Uiteraard bleef De Mil liever gewoon op post – de vergoeding die Club ontvangt is een pleister op een zere wonde – maar zoals heel wat spelers en trainers die hem voorafgingen gunt het hem zijn 'transfer'.
Wellicht werden daaromtrent afgelopen zomer al afspraken gemaakt. De Mil achtte het toen zélf niet het geschikte moment om in te gaan op de voorstellen van pakweg KV Kortrijk of KV Oostende. Een correcte inschatting, zo bleek intussen. Bewust van het trainerskerkhof dat onze competitie jaarlijks is wist hij evenwel dat er vroeg of laat wel ergens een postje dat hem meer kan bekoren zou vrijkomen.
Verwachtingen in Westerlo
Die opportuniteit dient zich nu dus aan in de Kempen, een uitdaging die hij "trots en met veel goesting" aangaat. Een trein die De Mil niet kon laten passeren ook. De kern is op papier sterker dan de resultaten en het klassement doen vermoeden, bovendien staat er in 't Kuipje al een stabiele structuur op poten. Westerlo lijkt zo de ideale omgeving om het etiket van eeuwige assistent eens van zich af te schudden.
De verwachtingen zijn er alvast hooggespannen. "KVC strikt een van de meest veelbelovende trainers van het land, wiens voetbalvisie naadloos aansluit bij die van onze club. Met zijn knowhow kan hij de ontwikkeling van onze jonge talenten bevorderen, en met zijn attractieve speelstijl het Westerlo-DNA opnieuw volop laten floreren", aldus de Kemphanen, die het zelfs hebben over "hun droomcoach".
Zelf pleit De Mil, die in januari mogelijk nog wat versterking krijgt om uit de gevarenzone te geraken, voor geduld. Al gelooft de kersvers T1 wel dat hij, om zijn eigen woorden te gebruiken, over voldoende bagage beschikt om de klus tot een goed einde te brengen. En terwijl zijn rugzak dus verder te vullen met waardevolle ervaringen, waar op termijn misschien ook Club wel eens baat bij zou kunnen hebben.
Voorbeeld van Clement
Door hem niet te blokkeren bij deze logische stap in zijn carrière helpt Blauw-Zwart niet alleen De Mil om zijn ambities te verwezenlijken, na het debacle met Hoefkens beseffen Verhaeghe en Mannaert nu ook dat zulk een tussenstap simpelweg nodig is. Dan nog liever het scenario van Philippe Clement, die Club een titel afsnoepte met KRC Genk alvorens door de grote poort terug te keren naar het oude nest.
Met dat verschil dat ze er ook als speler actief waren volgden beiden zowat hetzelfde parcours in Jan Breydel, waar ze het via de academie tot gewaardeerd assistent schopten. Clement aan de zijde van Michel Preud'homme, Hoefkens onder Alfred Schreuder. Nadat hij het moest afleggen tegen Ivan Leko, die ook eerst zijn strepen verdiende bij STVV, besloot die eerste om op zijn eigen benen te gaan staan.
Clement ging aan de slag bij degradatiekandidaat Waasland-Beveren, waar Genk hem al na 22 matchen wegplukte. Zulk een vaart zal het voor De Mil wellicht niet lopen, al zal Club zijn prestaties ongetwijfeld nauwlettend in de gaten houden. Mocht hij met glans slagen in Westerlo zal Verhaeghe dit keer korter op de bal willen spelen. Al is het wel nog maar de vraag wie op dat moment sportief de lakens uitdeelt.
Wissel van de wacht
Ervan uitgaand dat Deila het tot volgende zomer uitzingt heeft Mannaert tegen dan baan geruimd voor een nieuwe CEO Sports, met John de Jong als voornaamste kandidaat. Is hij van plan om zelf een trainer aan te stellen, zoals dat wel vaker het geval blijkt bij zulk een wissel van de wacht? In dat geval is dat behalve voor Deila zelf ook voor De Mil, die vast niet in zijn contactenboekje staat, geen goed nieuws.
Sowieso zou het dan nog altijd te vroeg zijn. Wie weet moet Club trouwens wel nog vlugger alweer op zoek naar een nieuwe T1. Dat het naar verluidt wil wachten tot de winterstop vooraleer eventueel nog extern een extra assistent aan te werven kan erop wijzen dat de vacature wordt opengehouden om ze door iemand anders te laten invullen. Dat kan de sportieve directeur, maar net zo goed een coach zijn.
Voorlopig mag Deila zelf alleszins niemand meer aanbrengen. Hoewel hij respijt won blijft zijn krediet dus vrij beperkt. Te meer omdat de lat nog steeds hoog ligt in Brugge, waar de doelstellingen op drie fronten ook door de Noor zelf al meermaals luidop werden verkondigd. Indien die niet worden behaald kan het snel einde verhaal zijn. Al doet hij zijn contract tot medio 2026 nog liefst van al gewoon uit.
Rugzak van De Mil
Exact de termijn waarvoor De Mil zopas zijn kribbel zette in Westerlo. Louter toeval, of onderdeel van een uitgekiend masterplan om dan in de voetsporen van Clement te treden? Zelf zou hij er alvast blind voor tekenen. "Club Brugge en zijn fans zullen altijd een deel van mijn familie blijven", aldus De Mil. Die liefde is wederzijds: zo noemde persverantwoordelijke Kirsten Willem hem "een grote meneer".
Op 20 januari komt De Mil met zijn nieuwe werkgever reeds op bezoek in Jan Breydel, dat hem dan ongetwijfeld een warm onthaal zal bezorgen. Net zoals Verhaeghe dat binnen 2,5 jaar misschien wel hoopt te doen. In de tussentijd timmert De Mil in de stille Kempen rustig verder aan zijn loopbaan. En propt hij zijn rugzak vol met bagage die hopelijk op een dag nog bij de ploeg van zijn hart van pas komt.
AD
