Igor Thiago trof dan wel raak vanaf 11 meter, de nieuwkomers moeten hun draai nog vinden bij Club Brugge. De spits was trouwens de enige zomeraanwinst die Ronny Deila zondag tegen KV Mechelen (1-1) aan de aftrap bracht, al mogen we Maxim De Cuyper daar eigenlijk eveneens toe rekenen. Na een geslaagde passage bij Westerlo moet de 22-jarige linksachter nu ook in Jan Breydel zijn stempel drukken. Of roept zijn valse start intern toch al de nodige twijfels op?
Als jonkie verzamelde De Cuyper vijf optredens bij de Brugse hoofdmacht, stuk voor stuk in Europa of de Croky Cup. Net zoals Deila vierde de verloren zoon afgelopen weekend dus zijn competitiedebuut voor Blauw-Zwart. Beiden hadden er vast meer van verwacht, want met twee ongelukkige acties lag De Cuyper rechtstreeks aan de basis van het eerste puntenverlies onder de kersverse coach. Kort voor de pauze beging hij een onnodige overtreding, waarop Malinwa tegen de gang van het spel in plots op voorsprong kwam – al had Simon Mignolet daarbij meer boter op het hoofd. De gele kaart die hij eraan overhield bleef evenmin zonder gevolgen, want toen de krullenbol een kwartier voor affluiten aan de noodrem hing mocht hij zich meteen gaan douchen. Het hypothekeerde de kans op een slotoffensief.
DE CUYPER VS MEIJER
Hoewel scheidsrechter Bert Put even in de weg liep riep De Cuyper het onheil met een ondermaats gegeven vrije trap bovendien over zichzelf af. In het algemeen lieten zijn voorzetten, nochtans een van zijn handelsmerken, te wensen over. Vooraf waren er vooral vragen over het defensieve aspect, maar in balbezit bleek de Jonge Duivel eerder ook tegen Aarhus en in de Brugse Metten tegen AZ een van de zwakste schakels. Hoe hij zondag onhandig uitgleed is tekenend voor de manier waarop De Cuyper momenteel wat worstelt met het leer. Zijn het de zenuwen die hem parten spelen? Nadat hij als jonge knaap zelf in de tribune stond is het zijn droom om door te breken in Jan Breydel. Misschien legt De Cuyper, die alvast aarzelend overkomt, zichzelf in zijn drang om zich te bewijzen wel te veel druk op.
Of voelt hij de hete adem van Bjorn Meijer in zijn nek? Nadat hij zowat de volledige voorbereiding aan de kant stond met een blessure wordt zijn te duchten concurrent via korte invalbeurten langzaam weer klaargestoomd. De Cuyper begint daardoor als onbetwiste titularis aan het seizoen, net als in het geval van Thiago wie weet een vergiftigd geschenk. Niet alleen is er geen tijd voor een aanpassingsperiode, door het EK voor beloften kreeg hij zelf nauwelijks rust. Zijn bleke prestaties zijn vooralsnog dus geen reden voor paniek. Het voorbije seizoen kwam ook Meijer pas gaandeweg op dreef, om zich vervolgens te ontpoppen tot een van de schaarse lichtpunten in een teleurstellende campagne. In de verkiezing van Speler van het Seizoen moest de nieuwste publiekslieveling enkel Noa Lang nog voor zich dulden.
CONCURRENT OF COMPATIBEL?
Het leverde hem zelfs een nominatie voor de Golden Boy-award op, terwijl De Cuyper in de Kempen dan weer de aandacht van bondscoach Domenico Tedesco wist te trekken. Elders achterin blijft de spoeling voorlopig dun, maar de linkerkant is dus dubbel en dik bezet. Dat beseft ook Deila, volgens wie het duo omwille van hun verschillende profielen tevens compatibel is. Zeker in een systeem met drie verdedigers kan Meijer meer in het centrum postvatten. Het zou helpen om het vertrek van Abakar Sylla op te vangen. De aanvallender ingestelde De Cuyper, die eerder ook in de tweede afdeling bij Westerlo en Club NXT reeds aardige statistieken kon voorleggen, voelt zich dan weer net zo zeer hoger op de flank in zijn sas. Niet dat het offensief rendement van Meijer zomaar mag worden onderschat.
Zijn drie doelpunten en zes assists kunnen dan wel niet tippen aan de respectievelijk negen en zeven stuks van De Cuyper, zijn vele overlaps zorgden in connectie met Lang wel voortdurend voor gevaar. Zijn beste positie lijkt daarom toch nog steeds gewoon die van klassieke linksback, wat betekent dat het duo weldra vermoedelijk strijdt om één plek. Zoals dat na de exit van Eduard Sobol in januari, toen De Cuyper uiteindelijk nog op post bleef in Het Kuipje, al de bedoeling was. “Ik zal misschien niet altijd spelen, maar wel kansen krijgen. We zullen elkaar sowieso scherp houden”, hoopt hij nu op een soort van wisselwerking. Donderdag in Denemarken staat De Cuyper wellicht nog aan de aftrap, tenslotte oogt Meijer nog niet helemaal fit, maar daarna moet hij uitgerekend in Westerlo geschorst toekijken.
VOORBEELD VAN MECHELE
Het moment voor Meijer om zijn plaats weer op te eisen? Indien hij zijn niveau niet dringend opkrikt dreigt het alvast niet lang te duren vooraleer De Cuyper het onderspit delft tegen zijn drie jaar jongere concurrent. Om een meerwaarde te vormen in balbezit, op papier zijn voornaamste troef, moeten de technische foutjes er alleszins uit. Tenzij het misloopt in de voorronde van de Conference League zijn er weliswaar genoeg matchen om mekaar af te wisselen, ongeacht het type tegenstander zou Deila de knoop anders wel eens vaker in het voordeel van Meijer kunnen doorhakken. Sowieso heeft hij nu al een streepje voor. Behalve het krediet dat hij opbouwde vertegenwoordigt de Nederlander een dubbel zo hoge marktwaarde. Bovendien legde Club vorige zomer maar liefst zes miljoen voor hem op tafel.
Een investering die het zich tot dusver niet heeft beklaagd. Was het dan niet logischer geweest om zich de moeite te besparen en simpelweg te cashen op De Cuyper, die net zoals Loïs Openda na zijn verhuur aan Vitesse ongetwijfeld de nodige centen in het laatje kon brengen? De plaatsjes mogen gerust duur zijn, maar twee linksbacks van dit kaliber in de kern lijkt overdaad. Alleen wil men in Westkapelle, waar recent onder andere Senne Lammens, Noah Mbamba en Arne Engels te vroeg vertrokken, graag meer producten van eigen kweek zien doorstoten naar het eerste elftal. Desnoods via een omweg, zoals Brandon Mechele bij STVV. Of nu dus De Cuyper via Westerlo. Liever dan de linksachter gewoon te verpatsen besloot Blauw-Zwart mede daarom zijn contract in één klap open te breken tot medio 2026.
DRUK OP DE CUYPER
Een keuze waar Vincent Mannaert misschien wel al spijt van heeft. Uiteraard lopen we vooruit op de zaak, maar de verhoopte versterking op korte termijn bleek De Cuyper tot hiertoe niet te zijn. Zijn tijdelijke basisstek is hij straks wellicht al kwijt. Wat als Meijer nadien ook de concurrentiestrijd wint en hij vast op de bank verzeild raakt? Een rampscenario dat Club veel geld kan kosten: meer wordt hij mogelijk nooit meer waard. Natuurlijk zijn er nog andere ‘oplossingen’ voor het luxeprobleem. Wie weet verwacht men in Jan Breydel wel nog een lucratief bod op Meijer, en moet De Cuyper dan zijn opvolger worden. Of hanteert Deila binnenkort alsnog een flexibel systeem met drie achterin, waarin er voor beiden plaats is in de typeploeg. Eén ding is zeker: De Cuyper moet snel uit een ander vaatje tappen.
AD
