Met de kwalificatie voor de knock-outfase van de Champions League reeds op zak gaat Club Brugge dinsdagavond tegen Bayer Leverkusen enkel nog op jacht naar de groepswinst. Carl Hoefkens moet het in Duitsland echter zonder een resem afwezigen stellen. Pakt hij daarom nog eens uit met een tactische handigheid?
Samen met zijn manschappen verbaasde de debuterende coach tot hiertoe vriend en vijand op het kampioenenbal. Met dank aan een duidelijk succesrecept. Behalve op de flanken, waar Andreas Skov Olsen, Tajon Buchanan en Bjorn Meijer een soort van beurtrol hanteren, stuurde Hoefkens steevast dezelfde 11 namen de wei in. Louter in de recente pandoering tegen Porto moest hij eens sleutelen aan die formule, met Noa Lang in plaats van de geschorste Kamal Sowah als partner voor Ferran Jutglà voorin. Niemand die er nog aan twijfelt of de Ghanees zijn vertrouwelijke stekje straks gewoon weer inneemt. Alhoewel: misschien is er dit keer wel opnieuw een net iets andere rol voor hem weggelegd.
STABILITEIT GEZOCHT
Voor de laatste poulematch kan Hoefkens immers geen beroep doen op Denis Odoi, Raphael Onyedika en Abakar Sylla, die woensdag tegen hun derde gele kaart aanliepen. Zijn gebruikelijke opstelling mag hij dus alleszins schrappen. Vooral in het defensief compartiment, waar ook Clinton Mata nog steeds ontbreekt, zit de trainer plots met de handen in het haar. En dat net nu de stabiliteit daar sowieso zoek is. De voorbije week slikte Blauw-Zwart acht tegengoals in drie duels. Simon Mignolet, daarvoor nog onklopbaar, wist even niet wat hem overkwam. Voor het pak slaag van Porto troefde een tienkoppig Union de landskampioen af in de lucht, nadien nam KV Oostende twee geschenkjes van Dedryck Boyata in ontvangst – mocht het Sylla zijn overkomen spraken we ongetwijfeld van onbezonnen jeugdfouten.
Net als in het Dudenpark gaf Club zo een veilige voorsprong weg. Niet dat het veel moeite moest doen om twee treffers weg te lopen van de erg matige Kustboys. Ondanks het nogal langzame en steriele spel volstonden een paar versnellingen om vlotjes afstand te nemen. De score had zelfs nog wat hoger kunnen oplopen, alleen faalde Jutglà vanaf de stip. Later deed Casper Nielsen, die wel raak trof in de rebound, dat nog eens over. Na de missers van Lang en Hans Vanaken tegen Porto zit Club zo stilaan met een penaltytrauma. Al zeiden zowel die laatste als Hoefkens intussen in koor dat de aanvoerder, de open sollicitatie van Sowah ten spijt, de volgende strafschop opnieuw voor zijn rekening zal nemen. Wie weet dinsdagavond al. Nu er enkel nog voor zorgen dat de bal dit keer tegen de touwen belandt.
BOYATA & BUCHANAN
Eerst terug naar afgelopen zaterdag echter. Hoewel de trage opbouw in de tribunes voor de nodige irritatie zorgde, was er – behalve een kopbalkans voor latere doelpuntenmaker Fraser Hornby – geen vuiltje aan de lucht. Overtuigen deed Club niet, maar zonder individuele fouten hadden de forfaitcijfers dus zomaar op het bord kunnen staan. In plaats daarvan besloot Boyata de bezoekers een handje te helpen. Een deel van het publiek nam het hem niet in dank af en keerde zich tegen de Rode Duivel, al stak een nog groter percentage van Jan Breydel hem een hart onder de riem. Het zal Boyata vast en zeker deugd hebben gedaan. Blauw-Zwart heeft hem de komende weken alvast nodig: In Leverkusen verschijnt hij zeker terug aan de aftrap, ook in de competitie moet de verdediger inspringen voor Sylla.
Hoefkens haalde dan wel Jorne Spileers weer bij de kern, de kans dat hij aan de wedstrijd mag beginnen lijkt quasi nihil. Hetzelfde geldt voor rechtsachter Kyriani Sabbe. Op zijn positie kiest Hoefkens wellicht opnieuw voor Buchanan, die in de vorige confrontatie met Leverkusen nog out was met een blessure en net als Mignolet moet opletten voor een geel karton. Hij nam daar tegen KV Oostende alleszins de honneurs waar. De snelle Canadees, vertrouwd met het takenpakket, trok prima zijn streng en kwam nooit in de problemen. Hoewel zijn troeven liever wat hoger op het veld worden benut, waar Buchanan doorheen deze campagne meermaals een gesel bleek voor zijn rechtstreekse tegenstander, lijkt hij dus een geschikte noodoplossing. Al boet de landskampioen op die manier wel in aan tactische flexibiliteit.
3-5-2 OF 4-3-3?
Net zoals Philippe Clement en in mindere mate Alfred Schreuder varieert Hoefkens tijdens het verloop van een match geregeld van veldbezetting. Zo schakelt Club wanneer nodig geacht moeiteloos om van een formatie met drie achterin naar eentje met vier verdedigers, wat tevens bij de omschakeling van balbezit naar balverlies gebeurt. 3-5-2 of 4-3-3: waar er elders druk gepalaverd wordt over systemen, vloeit in Westkapelle alles in elkaar. Voor een groot stuk is dat mogelijk dankzij de polyvalente profielen van Mata en Odoi, in staat om zowel tegen de zijlijn post te vatten als dichter naar binnen te knijpen. Buchanan daarentegen vult de positie in als een klassieke, offensieve rechtsback. Gewoon weer met z'n vieren in de defensie dus, zoals dat in de eerste vier CL-duels eigenlijk grotendeels al het geval was.
Zaterdag kwamen de overlaps van Buchanan er wel zelden uit. Toen vormde hij op rechts een tandem met Antonio Nusa , dinsdag krijgt de gelegenheidsback allicht Skov Olsen voor zijn neus. Tenzij er voor hem een andere rol wordt voorzien. Tegen Union mocht de linkspoot tenslotte ineens zwerven rond Jutglà, wat al na een halve minuut in een doelpunt resulteerde, vorig seizoen probeerde ook Schreuder hem eens uit in een centrale rol. Daar moet Hoefkens eveneens aan het puzzelen. Samen met Nielsen en Vanaken is Onyedika een onmisbare schakel op het middenveld, tot dusver miste het trio nagenoeg geen minuut. Ondanks de overvloed aan kwaliteit in de brede selectie zijn er voor hen geen doublures voorhanden. Behalve dan Éder Balanta, die uitgerekend nu nog maar eens in de ziekenboeg vertoeft.
SLEUTELFIGUUR SOWAH
Op zich geen ramp, zo menen ook Hoefkens en Vanaken. Een paar maanden geleden had de coach overigens geen plek voor de Colombiaanse controleur. Als vervanger van Onyedika lijkt Lynnt Audoor – van Noah Mbamba is geen sprake meer – dan de logische optie. Of is het te vroeg om hem voor de leeuwen te werpen? Daarom zou Hoefkens er wel eens voor kunnen opteren om Nielsen en Vanaken een rijtje achteruit te trekken, met Skov Olsen als zogenaamde spelverdeler. Het defensief evenwicht staat dan wel nog meer onder druk, bovendien komt de Deen toch het best tot zijn recht vanaf de flank. Andere kandidaten om als nummer tien te opereren zijn Lang en Sowah, die tegen KV Oostende nog de linkerflank bezette. Op papier althans, want in de praktijk was hij vaker in de as terug te vinden.
Hoefkens koos toen voor een speciale veldbezetting, waarbij de linkerflank opengelaten werd voor de opkomende Meijer. Meer nog dan Sowah was het af en toe Jutglà die enigszins uitzakte naar de zijkant, om dan in de laatste fase pas naar binnen te komen. Zelf was de onvermoeibare spurtbom min of meer vrij om als verbindingsman zijn ding te doen, doorgaans vanuit het centrum. Op die manier tekende hij met een knappe kaats ook voor de assist bij de openingstreffer. Een geslaagde poging van Hoefkens om chaos te creëren? Na een aantal wissels – waaronder een goede invalbeurt van Cyle Larin, die het Roman Yaremchuk nog wat lastiger maakt – verschoof Sowah trouwens naar rechts, waar hij nog aan de basis lag van de 4-2. De bedrijvige kilometervreter was zo andermaal de meest actieve Bruggeling.
HERSENSPINSEL HOEFKENS
Benieuwd waar hij zich dinsdag de longen uit het lijf mag lopen. Gewoon weer in een duo naast Jutglà diep in de punt, als voorste man centraal op een onuitgegeven middenveld of als valse winger zoals afgelopen zaterdag, toen Hoefkens eens experimenteerde met een soort van ongebalanceerde 4-3-3? Vermoedelijk een test met het oog op de Europese ontknoping. In dat tactisch snufje kan pakweg Lang eveneens de bijzondere taak van Sowah vervullen, mocht die laatste elders beter van pas komen. Als traditionele linksbuiten voelt hij alvast beter in zijn sas dan zijn voornaamste concurrent, die slechte herinneringen overhoudt aan de flank. Misschien is het wel een bijkomende reden voor Hoefkens om creatief uit de hoek te komen. Afwachten of zijn nieuwste hersenspinsel navolging krijgt in Leverkusen.
AD
