Arne Decraene
Bijna dag op dag tien jaar geleden won AA Gent haar eerste beker sinds 1984. Het bleek de voorbode van een uiterst succesvol decennium, waarin de Buffalo's zich vijf jaar later tevens voor de eerste keer in hun bestaan tot landskampioen kroonden. Sindsdien werd de Ghelamco Arena getrakteerd op een stabiele topclub, die ook vandaag heel wat kleppers in de rangen telt. Maar wie dwingt een plaats af in het ultieme elftal van 2010-2020?
LEES OOK: de ultieme XI van Anderlecht
LEES OOK: de ultieme XI van Club Brugge
LEES OOK: de ultieme XI van KRC Genk
GK: Lovre KALINIC
Onder de lat staan we direct voor een dilemma. Bojan Jorgacevic valt mede door zijn hoogverraad af, maar Matz Sels en Lovre Kalinic liggen haast perfect in balans. Die eerste trok in 2016 als Doelman v/h Jaar naar Newcastle, waarna zijn opvolger het kleinood prompt zelfs twee keer op rij in de wacht sleepte. Hoewel onze landgenoot deel uitmaakte van het titelsucces kiezen we daarom toch nipt voor de Kroaat, die in 79 wedstrijden 29 keer zijn netten proper hield.
RA: Thomas FOKET
Rechts achterin keren we met Thomas Foket wél terug naar de gloriedagen. In een verder verleden komt zelfs alleen Roberto Rosales nog in de buurt, vooral omdat de Venezolaan een betere voorzet in huis had. Ondanks alle kritiek van Hein Vanhaezebrouck verzamelde Foket echter toch ook 14 assists in 187 duels, aangedikt met zeven goals. Bovendien schopte hij het zelfs tot Rode Duivel, al remden hartproblemen hem nadien af. Tegenwoordig wel titularis in Reims.
CV: Samuel GIGOT
Centraal solliciteert ook Dylan Bronn naar een plek, maar uiteindelijk gaat een andere eendagsvlieg met de eer lopen. Samuel Gigot was na zijn overstap van KV Kortrijk meteen een voltreffer en werd anderhalf jaar later alweer met heel wat winst verkocht. De Fransman is zo een van de vele transfers die de Gentse kassa spijsden, al onthouden we vooral zijn prima prestaties in 64 matchen voor de Buffalo's. In 2018 door de fans zelfs verkozen tot Speler v/h Seizoen.
LA: Nana ASARE
Zijn beste jaren liggen al even achter zich en intussen is hij behalve aanvoerder ook reeds titularis af, maar Nana Asare kan hier uiteraard niet ontbreken. De Ghanese linksback werd in 2013 bij Utrecht weggeplukt en was vooral in zijn eerste seizoenen terug in ons land een absolute sterkhouder, met onder meer een defensieve glansrol in de titelcampagne. Voorlopig tikt hij af op 272 optredens, waarmee Asare in moderne tijden alleen Frédéric Herpoel voor laat gaan.
CM: Sven KUMS
Op het middenveld zijn de plaatsen duur, maar één iemand kan natuurlijk niet ontbreken. Sven Kums werd in 2015 pas de derde Gentse Gouden Schoen, na Roland Storme (1958) en Mbark Boussoufa (2006). Nadien ging het wat bergaf met de kapitein van de titelploeg, tot hij vorige zomer terugkeerde naar het oude nest. Daar zit Kums nu aan 18 goals en 11 assists in 121 duels, al zeggen die cijfers lang niet alles. Zowel oude als huidige ploegmaats schieten alvast tekort.
CM: Bernd THIJS
Renato Neto, Vadis Odjidja, Brecht Dejaegere of misschien zelfs Birger Verstraete, Hannes Van der Bruggen of Christophe Lepoint: aan potentiële partners geen gebrek. Doe ons echter maar Bernd Thijs, die in een Genks elftal van de nillies evenmin zou misstaan. Toch vergaarde de roodharige middenvelder van 2007 tot 2014 meer matchen in Gent op de teller: 140 stuks om precies te zijn, met daarin maar liefst 31 treffers. Vaak geblesseerd, maar een rasechte leider.
CAM: Danijel MILICEVIC
Iets minder opties een rij hoger, wat daarom geen afbreuk doet aan Danijel Milicevic. De Bosniër belandde in januari 2014 via Eupen en Charleroi in de Ghelamco Arena, waar hij het volgende seizoen een van de sleutelfiguren op weg naar de titel was. In die mate zelfs dat de man met de fluwelen trap, in totaal goed voor 33 doelpunten en 39 assists in 165 partijen, op het podium van de Gouden Schoen stond. Ook in de Champions League van onschatbare waarde.
RB: Ilombe MBOYO
Een carrière die bol staat van de pieken en dalen, maar in Gent beleefde Ilombe Mboyo ongetwijfeld zijn hoogtepunt. Toegegeven, doorgaans in de spits, al kon hij in die tijd net zo goed op de flank uit de voeten. Hoe dan ook scoorde Petit Pelé 39 keer in 87 wedstrijden voor de Buffalo's, alvorens voor een toenmalige recordsom van 4,5 miljoen naar Genk te trekken. Een pak minder dan de opbrengst voor Samuel Kalu, die evenwel toch een veel beperktere impact had.
LB: Moses SIMON
Een gelijkaardig verhaal bij Yassin El Ghanassy, die op links wel het onderspit delft tegen Moses Simon. De Nigeriaan was na zijn aankomst in januari 2015 meteen een sensatie en zelfs een van de drijvende krachten achter de titel, maar nadien stokte de machine. Al bij al zette hij wel nog 21 goals en 18 assists in 136 duels op zijn naam, wat niet volstond om de verhoopte 20 miljoen op te brengen. Gent moest het doen met vijf, maar de herinneringen blijven onbetaalbaar.
CA: Jonathan DAVID
Corona of niet, dit keer kan het niet mislopen. Simon wist geen records te breken, maar niemand die eraan twijfelt dat Jonathan David straks de jackpot oplevert. Over het Canadese goudhaantje, goed voor 37 treffers en 15 assists in 83 optredens, werd intussen al genoeg geschreven. Straks verlaat hij de Ghelamco Arena mogelijk wel zonder prijzen in de kast, al kan dat de vreugde niet drukken. David is immers sowieso een toekomstig uithangbord om trots op te zijn.
SP: Laurent DEPOITRE
Geen plaats voor Zlatan Ljubijankic, cultheld Benito Raman of een van de Coulibaly's, want in de punt staat uiteraard Laurent Depoitre. De sterke beer was de kapstok van het kampioenenelftal en stond in 2015 dan ook netjes tussen Kums en Milicevic als tweede in de Gouden Schoen geparkeerd. Na een minder avontuur in het buitenland keerde hij vorige zomer terug, waardoor zijn totalen nu al aangescherpt zijn tot 46 goals en 18 assists in 125 matchen. Überspits in Gent.
LEES OOK: TRANSFERUURTJE: ‘Club Brugge zweet, toptransfers Genk en Antwerp’
