Indien het doek straks werkelijk valt over de competitie, kroont Club Brugge zich voor de derde keer op vijf jaar tijd tot landskampioen. Een sterk slot van een decennium waarin Blauw-Zwart in de eerste helft nochtans nooit aan het langste eind trok, hoewel Jan Breydel toen ook al een aantal smaakmakers de revue zag passeren. Zouden zij echter tevens in staat zijn om de huidige tenoren het vuur aan de schenen te leggen? Wij stelden een ultieme elftal samen van spelers die sinds 2010 de Brugse eer verdedigden.
LEES OOK: de ultieme XI van Anderlecht
GK: Mathew RYAN
Ondanks de recente successen zocht Club al jaren naar stabiliteit onder de lat. Simon Mignolet blijkt nu de redder, net zoals Mathew Ryan dat was in 2013. De Australiër werd prompt twee keer op rij Doelman van het Jaar, alvorens na de bekerwinst richting Valencia te trekken en zo een gat achter te laten dat pas vorige zomer werd gevuld. Goed voor 37 clean sheets in 102 wedstrijden in Brugge, waar hij zelfs na zijn Genkse periode een graag gezien figuur blijft.
RA: Thomas MEUNIER
Dat geldt zeker ook voor Thomas Meunier, die rechts achterin het pleit wint van Clinton Mata – op zich al een straffe prestatie. De omgevormde aanvaller werd in 2011 weggeplukt uit derde klasse en bleef één seizoen langer dan Ryan op post, waardoor hij nog mee de eerste landstitel in 11 jaar tijd mocht vieren. In totaal tikte de 40-voudig Rode Duivel af op 20 treffers en 22 assists in 198 duels, vooraleer met schijnbaar gemak de grote sprong naar PSG te wagen.
CV: Brandon MECHELE
Ryan Donk was stijlvoller en had allicht ook net iets meer talent, net zoals Bjorn Engels. Toch kan geen van beiden tippen aan het traject dat Brandon Mechele aflegde in Jan Breydel. Na enkele ups en downs werd het product van eigen kweek eerst nog gewogen en te licht bevonden, maar sinds zijn uitleenbeurt aan STVV is hij nu al bijna drie jaar lang een van dé defensieve steunpilaren. Met 237 matchen op de teller een prima voorbeeld voor de Brugse jeugd.
LA: Stefano DENSWIL
Geen pure linksachter in ons trio achterin, een plek die anders toch naar Laurens De Bock was gegaan. In plaats daarvan zetten we Stefano Denswil links in de verdediging. De Nederlander moest zich na aankomst in januari 2015 eerst nog aanpassen, maar groeide na verloop van tijd uit tot een ware rots in de branding. In zijn 177 optredens maakte hij dan ook nagenoeg alle moderne successen mee, alvorens vorige zomer een transfer naar Bologna te versieren.
CVM: Timmy SIMONS
Zo iconisch als Timmy Simons worden ze niet meer gemaakt. Het Club-monument keerde in 2013 na acht jaar terug naar het oude nest, waar hij als verlengstuk van Michel Preud’homme symbool stond voor het herstel van de vroegere glorie. Niet meer op zijn Gouden Schoen-niveau van in 2002, maar nog altijd o zo belangrijk – zowel op als naast het veld. De controleur verzamelde aldus 448 duels voor Blauw-Zwart, goed voor een plekje in de top 10 aller tijden.
CM: Ruud VORMER
Zijn aanvoerdersband gaf Simons alvast in goede handen door, want ook Ruud Vormer dwong intussen een legendarische status af in Jan Breydel. De Nederlander is al bezig aan zijn zesde seizoen in België, waar hij vooral sinds zijn Gouden Schoen-campagne in 2017 tot de beste spelers behoort. Vanaf dan is Vormer de onbetwiste assistkoning in ons land, met in totaal nu 72 stuks in 269 matchen – aangevuld met 50 goals. Vadis Odjidja is dus geen concurrentie.
CAM: Hans VANAKEN
Dan maakt Victor Vazquez het Hans Vanaken iets lastiger, maar al bij al haalt de huidige dirigent het toch ruimschoots van zijn voorganger. Alle adelbrieven voor de Spanjaard ten spijt kan niemand immers tippen aan dé Brugse sterkhouder, als tweevoudig Gouden Schoen én Profvoetballer van het Jaar met voorsprong de dominantste figuur op onze velden. In 243 wedstrijden scoorde Vanaken nu al 70 keer en deelde hij 54 assists uit. Allicht komt daar nog wat bij.
RB: Lior REFAELOV
Keuze genoeg op rechts, waar Nabil Dirar, Maxime Lestienne en tegenwoordig Krépin Diatta hun kunsten lieten zien. Op basis van zijn verdiensten gaan we echter toch voor Lior Refaelov, auteur van de historische winning goal in de bekerfinale van 2015 tegen Anderlecht. De Israëliër speelde vervolgens wel een mindere rol in de titelcampagnes, maar blijft een van de symbolen van de ommezwaai. En was toch ook goed voor 54 treffers en 62 assists in 234 partijen.
LB: Ivan PERISIC
Nog meer dilemma’s aan de overkant, waar Anthony Limbombe en vooral José Izquierdo ons flink doen twijfelen. Uiteindelijk laten we de Gouden Schoen van 2016 evenwel toch maar links liggen ten voordele van Ivan Perisic, topschutter én Profvoetballer v/h Jaar in 2011. De Kroaat vertrok nadien naar Dortmund en bouwde een fantastische carrière uit. In Brugge won hij niks, maar met 35 doelpunten en 23 assists in 89 duels ogen de cijfers niet verkeerd.
SP: Carlos BACCA
Een gelijkaardig verhaal voor Carlos Bacca, die Jan Breydel in de zomer van 2013 na anderhalf jaar zonder prijzen in de kast verliet. De Colombiaan had op dat moment wel stevig zijn stempel gedrukt door zich, net als Perisic, zowel tot topschutter áls Profvoetballer v/h Jaar te kronen. In totaal trapte de cultheld 31 keer raak in 54 optredens, aangedikt met 15 assists. Een zeldzame combinatie van snelheid en killerinstinct die de Club-fans sindsdien niet meer zagen.
SP: Abdoulay DIABY
Alhoewel, Abdoulay Diaby kwam in zijn beste dagen toch aardig in de buurt. De Malinees is misschien een wat verrassende keuze die net zo goed plaats had kunnen maken voor Wesley Moraes, maar was in twee van zijn drie Brugse seizoenen wel clubtopschutter. Dat het hier uitgerekend om de twee vorige titeljaren gaat, versterkt alleen maar zijn zaak. Eén kwakkelcampagne schaadt wel zijn statistieken, al blijft 36 goals en 20 assists in 108 matchen toch dik oké.
Dit bericht bekijken op InstagramEen Ultieme XI van spelers van Club Brugge in het voorbije decennium. Mis jij nog iemand in dit elftal?👀 #xi #club #brugge #clubbrugge #jpl #proleague #elftal #voetbalnieuws
