Claudio Reulens
Club Brugge heeft voor een serieuze bom in het Belgische voetbal gezorgd met het ontslag van Nicky Hayen en de aanstelling van Ivan Leko. De bestuurstop van Blauw-Zwart maakte dit seizoen al heel wat vreemde kronkels. Is de impact van bovenaf op het sportieve stilaan te groot aan het worden?
De bestuurstop van Club Brugge mengt zich steeds vaker in het sportieve beleid. Het is logisch dat zij het sportieve plan uittekenen en dat een trainer/ daarin moet werken, maar begint het niet allemaal een beetje té te worden?
LEES OOK: 'Verhaeghe niet tevreden: spanning bij management Club'
Mignolet en NilssonEr was al de saga met Simon Mignolet. Van bovenaf werd duidelijk doorgedrukt om ook Nordin Jackers kansen te geven. Nochtans zou het in het voetbal simpel moeten zijn: de beste speelt. ‘Big Si’ is indien fit de beste keeper. Het ‘geluk’ voor het bestuur is dat Mignolet met een blessure een hele tijd out was, anders was het rotatiesysteem nog vaker een item geweest. Roteren met keepers, je ziet het bijna nergens…
Dan is er het dossier van Gustaf Nilsson. Vorig jaar nog voor 6 miljoen euro gehaald. De Zweed is geen fenomeen, maar een goede degelijke spits voor de Jupiler Pro League. Die op een bepaalde manier nuttig kan zijn. Hij werd al meteen na een degelijk jaar aan de kant geschoven. Dat lijkt ons toch ook vooral een beslissing van bovenaf te zijn. Sportief manager Dévy Rigaux liet al verstaan dat Nilsson in januari de club moet verlaten.
Trainerskerkhof en wisselvallig transferbeleid
En dan is er nu het dossier met Nicky Hayen. Club Brugge is ondertussen een trainerskerkhof aan het worden. Graaft Club Brugge zijn eigen graf? Blauw-Zwart heeft de titel als hoofddoel en dat is logisch, maar dat het op deze weg misschien voor de derde keer in vier jaar geen titel zou pakken, ligt misschien ook wel aan het beleid? Sinds het vertrek van Philippe Clement in januari 2022, ongeveer vier jaar geleden, had Club Brugge al 7! trainers. Alfred Schreuder, Carl Hoefkens, Scott Parker, Rik De Mil, Ronny Deila, Nicky Hayen en nu dus Ivan Leko. Zo krijg je ook weinig stabiliteit.
Is het dan toeval dat Club Brugge wisselvalliger is geworden de afgelopen jaren en dan met name vooral in België? Michel Preud’homme was 1380 dagen trainer, Ivan Leko 729 en Philippe Clement 916. Nadien ging het van kwaad naar erger met Alfred Schreuder (178 dagen), Carl Hoefkens (179 dagen), Scott Parker (67 dagen), Rik De Mil (114 dagen), Ronny Deila (260 dagen) en Nicky Hayen (525 dagen). Trainers als wegwerpproducten, terwijl bij Club de stabiliteit net vele jaren dé sleutel tot succes was. Op en naast het veld.
Club Brugge moet opletten dat het geen duiventil wordt. Ivan Leko is ook een opportunist als coach, dat bleek eerder al. Sommigen geven hem zeer veel lof, maar bij Standard en nu ook bij AA Gent was het tot op heden degelijk, maar niet uitzonderlijk. In amper 8,5 jaar als hoofdtrainer heeft hij ondertussen ook al 9 clubs gehad, nu al een tweede keer Club. “Zijn teams zijn mentaal altijd klaar om een wedstrijd aan te vatten”, lazen we. We zagen dit seizoen toch regelmatig een héél afwezig AA Gent met zeer makke prestaties, net zoals vorig jaar het geval was in Luik.
De Kroaat heeft zich na zijn buitenlandse uitdagingen, toen ‘Propere Handen’ nog volop een item was, weer zeer goed in de top van het Belgische topvoetbal genesteld. Aan hem om in Brugge met alle druk om te gaan en die énorm groot zal zijn.
Club Brugge zal ook de hand in eigen boezem moeten steken, wat Rigaux al deels deed. "We zijn niet zo goed als we dachten en gaan corrigeren." De afgelopen jaren zijn ze in België niet meer zo dominant. Vaak werd er veel verbloemd door de driehoek Mignolet, Mechele en Vanaken. Het is de verdienste van het bestuur dat ze hen aan boord konden houden, dat zeker. Daarnaast werden de afgelopen drie jaar ook steengoede transfers gedaan met Igor Thiago, Ardon Jashari, Nordin Jackers, Christos Tzolis en ook Nicolo Tresoldi, Aleksander Stankovic en Carlos Forbs zijn voorlopig meevallers.
Maar vergeet niet dat (dure) jongens als Hugo Vetlesen, Michal Skoras, Philip Zinckernagel, Gustaf Nilsson, Zaid Romero, Hugo Siquet en voorlopig ook Ludovit Reis en Mamadou Diakhon ook bakken vol geld kostten en al vertrokken zijn of momenteel hoogstens een bijrol spelen. Dat de kern in de breedte steeds minder sterk werd is ook hierdoor een gevolg van. Er bereikten ons al verhalen dat bepaalde spelers al eens gehaald werden ondanks negatief advies van de scouting.
Club Brugge staat voor héél belangrijke maanden. Door Hayen genadeloos op straat te zetten en via weinig klasse Leko weg te kapen bij AA Gent, heeft het bestuur van de succesvolste Belgische club van de afgelopen tien jaar zichzelf heel veel druk opgelegd. Er moét een titel worden gewonnen. Anders mag het beleid van de afgelopen jaren ook aan de kaak worden gesteld. Want met deze financiële middelen (ook hun verdienste door goed te verkopen en sterk te presteren in Europa) moet het meer zijn in België.
