Maandag gaat Anderlecht tegen AA Gent eindelijk nog eens op zoek naar een trofee. Bij de Brusselaars zijn alle ogen daarvoor gericht op Lior Refaelov, specialist in het beslissen van Belgische bekerfinales. Inmiddels is het bijna een jaar geleden dat hij zijn jawoord gaf aan Paars-Wit, tot ontsteltenis van zijn toenmalige werkgever Antwerp. Wie weet broedt de Great Old daarom nu wel op revanche.
26 april 2021. Enkele maanden nadat hij voor het eerst in zijn carrière de Gouden Schoen veroverde, verrast Refaelov vriend en vijand door de Bosuil in te ruilen voor het Lotto Park. "Bienvenue chez les Mauve et Blanc, Rafa", klinkt het op de officiële kanalen van de recordkampioen, die profiteert van de moeizame onderhandelingen tussen het stamnummer één en de 35-jarige Israëliër – wiens verbintenis in Antwerpen op het punt stond om af te lopen – om hem met een tweejarig contract weg te kapen. De controversiële overstap slaat in als een bom, Antwerp reageert prompt door haar sterkhouder voor de rest van het seizoen op non-actief te plaatsen. Na drie mooie jaren eindigt het huwelijk zo in mineur.
ZURE NASMAAK
Vandaag doet Refaelov het prima bij Anderlecht, waar hij op zijn oude dag zowaar zijn productiefste campagne ooit beleeft, en lijkt het lang geleden dat de spelmaker de kleuren van Antwerp – laat staan Club Brugge – verdedigde. Toch houdt Paul Gheysens, om nog maar te zwijgen van vrouwlief Ria, nog steeds een zure nasmaak over aan de man die hem in 2020 nog de beker schonk. En dan voornamelijk aan de manier waarop hij zijn koffers pakte. Refaelov zocht en vond het respect dat hij naar zijn mening miste bij de Great Old in Anderlecht, dat volgens CEO Peter Verbeke ondanks de nogal gevoelige timing weinig te verwijten te viel. "Anderlecht heeft het spel correct gespeeld", aldus Refaelov zelf destijds.
Antwerp deed dan weer haar beklag over een gebrek aan deontologie en ethiek, zeker omdat er reeds langer geruchten circuleerden. En dat vlak voor de play-offs, waarin beide teams elkaar straks opnieuw bekampen. Het ideale moment om wraak te nemen? Met uitzondering van Luciano D'Onofrio, die kort na de heisa vertrok als sportief directeur, zijn alle hoofdrolspelers – Verbeke, Gheysens, Sven Jaecques en Wouter Vandenhaute – langs weerskanten nog altijd op post. D'Onofrio werd intussen vervangen door Marc Overmars, wiens aanstelling heel wat stof deed opwaaien. Gheysens, die niet om een stunt verlegen zit, neemt de commotie en imagoschade er graag bij. Hij wil vooral kunnen pronken met zijn palmares.
SKY IS THE LIMIT
De kersvers directeur voetbalzaken moet hem helpen om zo vlug mogelijk die volgende stap te zetten. Daarbij horen natuurlijk ook een of meerdere prestigetransfers. Gheysens pakt graag uit met grote namen, die liefst al iets betekend hebben in ons land. Zo streken vorige zomer nog onder andere Radja Nainggolan, Ally Samatta en Björn Engels neer. Bovendien blijven de versoepelingen op de Financial Fair Play na de coronacrisis nog wat langer van tel. Twijfelt er, los van het resultaat in de PO's, dan ook iemand aan dat de voorzitter tijdens de komende mercato andermaal diep in zijn schijnbaar bodemloze buidel tast? De lat ligt al even hoog als de verwachtingen, the sky is the limit op de Bosuil. Aan goesting geen gebrek.
Wie de hemel wil bestormen, moet ook bereid zijn de prijs te betalen. Iets wat Gheysens als de beste begrijpt, zo getuigt het royale salaris van Overmars. Voortaan stippelt hij het transferbeleid uit, met middenvelder en landgenoot Branco van den Boomen als eerste toptarget. Ook een spits kan Antwerp echter goed gebruiken. Samatta wordt slechts gehuurd, Johannes Eggestein stelt teleur en Emanuel Emegha ziet nog te groen achter de oren. Michael Frey is met zijn 22 doelpunten wél een voltreffer, maar lijkt geen nummer negen die past in het soort voetbal dat Overmars voor ogen heeft. Dan dartelt er in Anderlecht momenteel een veel geschikter exemplaar rond, zónder veel toekomstperspectieven.
DROMEN VAN ZIRKZEE
Zelf zet Joshua Zirkzee de deur dan wel op een kier voor een verlengd verblijf, de kans oogt klein dat Paars-Wit de 20-jarige huurling aan boord kan houden. Hij keert dus terug naar Bayern München, waar zijn contract volgend jaar afloopt. Tijd voor de Duitsers om hem definitief van de hand te doen, het prijskaartje bedraagt naar verluidt minstens 10 miljoen. Zelfs mét Europees voetbal geen spek voor de Brusselse bek. Ook voor Antwerp, dat zo meteen Michel-Ange Balikwisha zijn recente record zou verdubbelen, lijkt het te duur. Al deden vorige zomer reeds gelijkaardige bedragen de ronde, en kan Overmars straks Gheysens motiveren om nog een tandje bij te steken in zijn jacht op Club Brugge.
Zeker indien hij in één klap Anderlecht een loer kan draaien, en met een minstens even spraakmakende deal wraak nemen voor de Refaelov-saga. Voor het stamnummer één zelf zou Zirkzee uiteraard ronduit een zegen zijn. Dit seizoen was het speerpunt van Jong Oranje goed voor 15 goals en acht assists, dubbel zoveel als Frey. In het Lotto Park blinkt hij weliswaar uit in een systeem met twee spitsen, en een harde werker als Christian Kouamé naast zich. Een rol die Frey, minder snel en technisch onderlegd maar krachtiger en efficiënter, op zijn eigen manier evenwel ook kan invullen. Een aanvalsleider van Zirkzee zijn kaliber zou Antwerp alvast het vleugje magie verschaffen dat het vandaag vaak ontbeert.
KOEKJE VAN EIGEN DEEG
De situatie van Zirkzee is niet dezelfde als die van Refaelov een jaar geleden. Hij is geen vrije speler in wording, en heeft daarom nog niet de luxe om al te tekenen waar hij wil. Mocht de Great Old werkelijk interesse tonen, waar momenteel voor alle duidelijkheid geen sprake van is, moet het dan ook eerst rond de tafel zitten met zijn huidige werkgever. Dat is niet Anderlecht, maar wel Bayern München. Een deur die Overmars met zijn connecties wellicht wel kan openen. Net zomin als Verbeke destijds hoeft hij dus echter geen enkele verantwoording af te leggen aan de concurrent in kwestie. Met dat verschil dat een eventueel akkoord in dit geval ongetwijfeld niet direct zou worden gelost aan de buitenwereld.
Intern kan louter nog maar het voeren van gesprekken op zich daarentegen wel wat teweegbrengen. Een koekje van eigen deeg voor de ongemakkelijke sfeer die de Brusselaars vorig jaar in de Antwerpse kleedkamer creëerde? Natuurlijk moet Zirkzee zélf dan wel wat voelen voor een verhuis naar de Bosuil, waarmee hij de omgekeerde weg van niet alleen Refaelov maar onrechtstreeks ook Wesley Hoedt zou bewandelen. De link met Overmars gaat alleszins niet veel verder dan de nationaliteit op hun paspoort. Zirkzee is afkomstig uit de regio rond Rotterdam, en genoot een deel van zijn opleiding bij Feyenoord. Bovendien draagt hij de aartsrivaal van Ajax, Overmars zijn grote liefde, nog steeds een warm hart toe.
REVANCHE VOOR REFAELOV
Hetzelfde geldt in zekere mate reeds voor Anderlecht. Net zoals Lukas Nmecha en vele anderen voor hem in mum van tijd zwichtten voor de charmes van Paars-Wit, heeft ook Zirkzee het naar zijn zin in onze hoofdstad. Bij voorkeur breekt hij door bij Bayern, maar mocht dat mislukken trekt het toptalent zijn neus naar eigen zeggen alvast niet op voor Anderlecht. Noch voor de Jupiler Pro League dus, al wenken toch fraaiere oorden. Stel nu echter dat het aantrekkelijkste voorstel van Antwerp komt. Of pakweg Club Brugge, eveneens op zoek naar een nieuwe aanvalsleider – wat Gheysens zijn honger nog meer zou wekken. Blijft de liefde dan overeind? Een puur hypothetisch scenario, voorlopig althans. Tenslotte bewees Gheysens tot alles in staat te zijn. Revanche voor Refaelov? Het zou zomaar kunnen.
