11 debutanten in de voorbije drie interlandbreaks: dat is de balans na de eerste optredens van Dodi Lukebakio, Hannes Delcroix en Charles De Ketelaere tegen Zwitserland. Een vriendschappelijk duel waarin met Thomas Foket, meteen goed voor een assist, tevens een oude bekende nog eens zijn opwachting mocht maken. De 26-jarige rechtsachter vierde na ruim drieënhalf jaar afwezigheid zijn terugkeer bij de troepen van Roberto Martinez, die hem in 2016 zelf nog liet debuteren. Wie maakt er mogelijk nog kans om op die manier weer opgevist te worden door de bondscoach?
We hebben het dan over Belgen die in het verleden een beperkt aantal matchen speelden bij de Rode Duivels, maar de afgelopen jaren volledig uit beeld verdwenen. Net zoals Foket tot woensdag dus, toen de steunpilaar van Stade Reims pas voor de derde keer het nationaal shirt mocht aantrekken. De focus ligt zo op spelers met een gelijkaardig profiel, althans qua leeftijd en hoeveelheid caps – maximaal 10 stuks. Ook recente nieuwkomers en leden van de huidige selectie laten we uiteraard achterwege, net als spelers die ooit opgeroepen werden maar nooit werkelijk in actie kwamen zoals Maxime Lestienne of Bjorn Engels. Met die criteria indachtig gingen wij in elke linie met een open vizier op zoek naar de eventuele kanshebbers op een internationale comeback.
DOELMAN: BOSSUT
In doel zijn de kandidaten schaars, net zoals de vacatures. Tenslotte gaat Thibaut Courtois nog jaren mee, met in zijn kielzog Simon Mignolet, Koen Casteels, Hendrik Van Crombrugge en Matz Sels. Daarnaast zorgen onder andere Arnaud Bodart en Mile Svilar ervoor dat zelfs de opvolging nu al verzekerd lijkt. Toch deed Martinez met Davy Roef, Thomas Kaminski en Gaëtan Coucke de laatste tijd telkens beroep op een onorthodoxe vierde keeper om de oefensessies te vervolledigen. Mocht dat nog eens nodig zijn, kan hij net zo goed teruggrijpen naar Sammy Bossut. De 35-jarige ancien van Zulte Waregem bewees als derde doelman op het WK 2014, waar hij toen in de voorbereiding zijn enige cap verzamelde, reeds goed in de groep te liggen en zich tevreden te stellen met een (bij)rol op training. Al is hij zijn plek onder de lat bij Essevee wel kwijt en verkiest Martinez niet onbegrijpelijk een jongere optie.
VERDEDIGING: KABASELE, DE LAET, ODOI, TSHIMANGA
Achterin maakt de bondscoach het meest werk van verjonging, logisch gezien de gezegende leeftijd van onze topverdedigers. Met zijn 31 lentes mag Toby Alderweireld zich daar de jongste noemen, Jan Vertonghen is twee jaar ouder en Vincent Kompany op pensioen. Als opvolgers zijn Zinho Vanheusden en Sebastiaan Bornauw de toekomst, al is die eerste geblesseerd en die laatste nog niet helemaal rijp. Jason Denayer, Dedryck Boyata en Brandon Mechele, zelf meer dan degelijk tegen Zwitserland, vormen met hun ervaring voorlopig dan ook betrouwbaardere alternatieven. Wie weet krijgen zij nog terug het gezelschap van Christian Kabasele (29), die bijna dag op dag drie jaar geleden zijn laatste van twee interlands afwerkte. Na de degradatie van Watford is hij in de Championship alvast nog altijd titularis.
Kabasele lijkt dan dus wel vooral een optie in het centrum van de driemansdefensie, terwijl de lacunes zich – achter Alderweireld en Vertonghen – eerder aan de zijkanten bevinden. In het bijzonder op links, waar Martinez daarom verrassend Hannes Delcroix erbij haalde. Nochtans hadden velen Ritchie De Laet (31) verwacht, die als een goede wijn schijnbaar alsmaar beter wordt en bij Antwerp in de vorm van zijn leven verkeert. Toch gaf Martinez dus de voorkeur aan de tien jaar jongere Delcroix, die meer past binnen zijn keuze voor de jeugd. Een slecht teken voor de overige dertigers in onze lijst. Als iemand er ruim 11 jaar na zijn enige twee optredens op de Krillin Cup nog eens bij mag, kan en misschien wel zou moeten zijn, is het echter allicht de polyvalente ex-back van Manchester United en Leicester City.
Die is het bij Antwerp trouwens gewend om als rechtsvoetige op links te vertoeven in een trio achterin, wat maakt dat zijn profiel extra nuttig van pas komt. Hetzelfde geldt voor Denis Odoi (32), met Fulham nog steeds in de Premier League actief. Al zit hij daar sinds oktober wel steevast op de bank. Twee jaar terug koesterde de vroegere back van Anderlecht – waar hij in 2012 zijn enige cap afdwong – nog hoop op een tweede kans, maar recent gaf hij toe die te hebben opgeborgen en nu op Ghana te mikken. Eén belletje is evenwel vast genoeg om hem van mening te veranderen. Tot slot krijgt Derrick Tshimanga (32) een eervolle vermelding. De verwachte linksachter van de toekomst stelde na zijn eerste en enige interland in 2011 teleur, maar bij OHL doet hij het vandaag prima als linkse pion in een trio achterin.
FLANKEN: J. LUKAKU, LIMBOMBE
Behalve mogelijk De Laet, zou het ons echter verbazen mocht een van die dertigers het pleit nog eens winnen. Dan maakt zijn ploegmaat Jordan Lukaku, 26 jaar oud en dus een leeftijdsgenoot van Foket, allicht een betere kans. Vooral omdat er links op de flank nog meer een opening gaapt, met momenteel louter rechtsvoetige opties. Zelf omschrijft de huurling van Lazio, die zijn laatste van acht optredens bij de Rode Duivels samen met Kabasele bijna exact drie jaar geleden maakte, een comeback dan ook als een "heel realistische doelstelling". Al moet hij dan natuurlijk wel eerst nog zijn plaats op de Bosuil afdwingen, waar de concurrentie met Simen Jukleröd misschien zelfs nog groter is. De recente selecties van Joris Kayembe indachtig, kan de Noor aftroeven alleszins al volstaan om weer in beeld te komen.
De linksachter van Charleroi is overigens eveneens van bouwjaar 1994, net zoals Anthony Limbombe. Hij staat wel nog wat verder van een eerste cap sinds maart 2018, toen de winger nog het mooie weer maakte bij Club Brugge. Net als Lukaku kampte hij de afgelopen jaren bij Standard en Nantes immers met tal van blessureleed, en ook nu ligt Limbombe weer in de lappenmand. Bovendien past hij als meer offensief ingestelde rechtspoot eerder in het rijtje van Thorgan Hazard en Yannick Carrasco, wat maakt dat zijn profiel veel minder zeldzaam is in de huidige kern. Hoewel zijn polyvalentie tevens een troef kan zijn, ligt het Genkse jeugdproduct zo allerminst in de bovenste schuif. Toch valt niet uit te sluiten dat zijn klasse en ontegensprekelijke kwaliteiten vroeg of laat alsnog opnieuw komen bovendrijven.
MIDDENVELD: VERSTRAETE, HAROUN, HUBERT, ODJIDJA
Ongeveer een halfjaar na Limbombe gunde Martinez ook Birger Verstraete, eveneens 26, zijn debuut. De toenmalige middenvelder van AA Gent brak nadien in Duitsland evenwel niet door en kon ook bij Antwerp tot dusver zijn stempel niet drukken. Dan komt zijn aanvoerder Faris Haroun, 13 jaar geleden goed voor zes wedstrijden als Rode Duivel, op basis van zijn prestaties dus nog eerder in aanmerking. Al is het voor hem op 35-jarige leeftijd wellicht sowieso te laat. Hetzelfde geldt eigenlijk tevens voor onze overige kandidaten op het middenveld, waar de weelde nu eenmaal meer dan groot genoeg is om geen beroep te moeten doen op de oude garde. Zeker met de aanstormende talenten bij de U21, waaronder Sambi Lokonga en Orel Mangala, in het achterhoofd. Zelfs zij moeten wachten op hun kans.
Ook voor David Hubert (32) en Vadis Odjidja (31) komt er zo vermoedelijk geen vervolg meer op hun twee interlands in 2011. Nochtans beleeft die eerste zijn tweede jeugd in Leuven, terwijl Odjidja bij AA Gent duidelijk onmisbaar is geworden. De tot aanvoerder gebombardeerde draaischijf liet vooral vorig seizoen bijwijlen dan ook flarden van zijn onmiskenbare klasse zien en leek zelfs heel eventjes terug op de deur van het nationale elftal te kloppen, maar een comeback zit er – zeker gezien zijn veelvuldig verblijf in de ziekenboeg van de Ghelamco Arena – helaas niet meer in. Hubert is daarentegen wekelijks beschikbaar voor Marc Brys, die hem opnieuw vol het vertrouwen schonk en optimaal laat renderen. Af en toe doet de stofzuiger zelfs weer denken aan zijn beste periode in Genk een tiental jaar geleden.
AANVAL: DEPOITRE, BAKKALI, MBOYO, DE CAMARGO
In die periode had hij, net als vele anderen in deze lijst, met zijn huidige vorm ook als dertiger wellicht nog aanspraak gemaakt op een belletje van de bondscoach. Vandaag is de spoeling echter veel dikker. Niet alleen op het middenveld, maar ook voorin. Laurent Depoitre (31), Ilombe Mboyo (33) en Igor de Camargo (37) zullen hun totaal aantal caps, respectievelijk een, twee en negen stuks, dus evenmin nog scherper stellen. De enige die het aanvallend compartiment wie weet ooit opnieuw zal vervoegen, is zo Zakaria Bakkali (24). Al ziet het er niet naar uit dat de winger van Anderlecht, die op 16-jarige leeftijd debuteerde maar nadien bleef steken op één extra cap in 2015, zijn oude niveau nog zal terugvinden. Toch weet je natuurlijk maar nooit. Tot slot zouden we nog kunnen verwijzen naar Benito Raman (26), maar zijn eerste en voorlopig enige cap is al bij al nog maar 13 maanden geleden.