Een zeldzame transfer tussen de twee meest traditierijke clubs in ons land mogen we het eigenlijk niet noemen, want Nacer Chadli is nog steeds eigendom van AS Monaco. Toch doet zijn potentiële verhuis naar Club Brugge nu al heel wat stof opwaaien. Niet in het minst in Anderlecht zelf, waar de huurling zich op korte tijd tot een ware publiekslieveling ontpopte. De spraakmakende geruchten werpen bovenal echter enkele cruciale vragen op. Welk risico neemt Blauw-Zwart indien het straks effectief gaat 'shoppen bij de rivaal'? En in welke mate lijdt die dan op zijn beurt – andermaal – gezichtsverlies?
Eerder namen we reeds onder de loep bij welke Belgische topclub we voor Chadli nog een toekomst zien. Een verlengd verblijf bij Anderlecht lijkt er namelijk al zeker niet in te zitten, want zij kunnen een definitieve overname van hun steunpilaar simpelweg niet bekostigen. Vermits de 59-voudige Rode Duivel sowieso in de Jupiler Pro League – en daarmee het zicht van bondscoach Roberto Martinez – wil blijven, vormt de voornaamste concurrent daarentegen wél een realistische optie. Al hebben we daar toch een aantal bedenkingen bij.
MIGNOLET VAN MONACO
Om te beginnen past de 30-jarige routinier niet meteen in het ideale transferplaatje op Jan Breydel. Daar gaat Vincent Mannaert in de eerste plaats immers op zoek naar jeugdige en hopelijk lucratieve talenten, die op een dag liefst een fiks veelvoud van hun aankoopsom moeten opbrengen. Chadli voldoet uiteraard niet aan die vereisten, integendeel: de kans dat Club ooit iets van haar eventuele investering terugziet, is zo goed als nihil. Bovendien is die kost ook nog steeds lang niet min, hoewel Monaco de prijs gezien zijn leeftijd, eenjarig contract en de huidige crisis wellicht toch behoorlijk moet laten zakken.
Momenteel wordt gewag gemaakt van een achttal miljoen. Conform met zijn actuele marktwaarde, maar nog altijd naar de hoge kant. Zelfs als daar nog wat vanaf gaat, blijft het dus toch een pak geld voor een speler op leeftijd. In de jacht op glorie toonde Club zich wel al bereid om een uitzondering te maken op het beleid door Simon Mignolet in huis te halen. Op veel vlakken een gelijkaardig profiel, zij het met – behalve hun posities natuurlijk – één groot verschil: hun fysieke paraatheid. Mignolet is iemand waar Philippe Clement wekelijks op kan rekenen, wat van Chadli dan weer bezwaarlijk kan worden gezegd.
BRUGSE BEZWAREN
Beiden kwamen pas toe toen het seizoen al onderweg was. Waar Mignolet sindsdien geen minuut miste, stond Chadli er evenwel slechts 1.261 – op een totaal van 2.340 – op het veld. Goed voor amper 54 procent van de mogelijke speeltijd. De kwetsbare huurling kwam in de competitie dan ook maar 17 keer in actie, vaak dan nog aan halve kracht. Wanneer hij wél topfit was, liet de voormalige topper van onder meer Tottenham Hotspur wel zien nog niet versleten te zijn. Ondanks zijn lange inactiviteit had hij zelfs niet eens een inloopperiode nodig, zo getuigen zeven goals en vier assists in zijn eerste 12 duels.
Daarna gooiden blessures dus echter roet in het eten. Het is helaas de rode draad doorheen Chadli zijn carrière en, nog meer dan zijn leeftijd of stevig prijskaartje, allicht het voornaamste struikelblok voor Club. Zeker omdat de polyvalente winger, in tegenstelling tot Mignolet, geen antwoord vormt op een probleem waar Blauw-Zwart al jarenlang mee kampt. Dat ze in Jan Breydel vorige zomer bereid waren om alles uit de kast te halen in de zoektocht naar een betrouwbaar sluitstuk, was na alle hetze in de vorige campagnes niet meer dan logisch. De nood aan Chadli lijkt wat dat betreft een pak minder groot.
4 VLIEGEN IN 1 KLAP
De vier posities waar hij uit de voeten kan, zijn namelijk al redelijk bezet. Op rechts kan wel een plaats vrijkomen indien Krépin Diatta vertrekt, maar de voorkeur gaat dan wellicht naar een vergelijkbaar en dus explosiever type als vervanger. Op links verkiest Clement dan weer eerder een defensief profiel als dat van Eduard Sobol, terwijl Ruud Vormer en Hans Vanaken uiteraard over het middenveld heersen – en daar weinig ruimte voor rotatie laten. Blijft over: het plekje als schaduwspits, waar Emmanuel Dennis en huurling Percy Tau op vertrekken staan. Toch zijn er zelfs dan nog een heleboel opties voorhanden.
Charles De Ketelaere moet wel nog bevestigen, Siebe Schrijvers ligt bij Clement niet in de bovenste schuif en de toekomst van Loïs Openda oogt op z'n best onzeker. Bovendien kan Club gerust nog een echte killer gebruiken, een status die Chadli absoluut heeft verdiend. Bijna telkens hij bij Paars-Wit als noodoplossing diep in de punt moest opdraven, kwam de Rode Duivel tenslotte tot scoren. Een rol in steun van een bliksemafleider als David Okereke moet hem dus zeker liggen, al vormt hij dankzij zijn veelzijdigheid – en niet te vergeten pure klasse – ook elders een waardevolle toevoeging aan de kern.
VADIS & VERHEYEN
Opvallend genoeg speurt Club op elk van die potentiële posities wel al duchtig naar versterking. Namen als Matias Cavalleri, Michal Karbownik en Matthew Longstaf circuleren immers in de wandelgangen, met Kaveh Rezaei komt er voorin sowieso al een optie bij. Zij liggen allicht minder gevoelig bij de fans dan iemand met een RSCA-verleden, al wordt Chadli niet aanzien als een Brussels icoon. Hoewel hij er zelfs geregeld aanvoerder en vooral mateloos populair was, denken we per slot van rekening allen in de eerste plaats aan zijn aandeel bij de Rode Duivels in de memorabele WK-zege tegen Japan.
Op de koop toe gaat het dus niet eens om een rechtstreekse overgang, want het geld zou overgemaakt worden aan AS Monaco. Toch is het ook dan geen sinecure om de harten van de supporters in Jan Breydel te winnen, zo kan Vadis Odjidja getuigen. Tom De Sutter en Alin Stoica, de enige twee directe transfers in deze eeuw, wisten ondanks enkele hoogtepunten trouwens evenmin volledig te bekoren. Nu al regent het dan ook reacties van fans die niet staan te springen om Chadli in hun armen te sluiten. Al vergeten zij dan misschien wel dat een rasecht clubicoon als Gert Verheyen eveneens van de vijand kwam.
DIAGNE 2.0?
Over Anderlecht gesproken. Paars-Wit ziet in dit rampscenario een van haar weinige sterkhouders naar de aartsrivaal trekken, waarmee het op het eerste zicht andermaal gezichtsverlies lijdt. Met de recente resultaten als dieptepunt schiet de recordkampioen tegenwoordig namelijk op zowat alle vlakken tekort. Zelfs in de transfersoap rond Mbaye Diagne trokken ze in het Lotto Park aan het kortste eind, een stunt die Club later wel zelf mocht bekopen. Als de Bruggelingen straks Chadli afsnoepen, zal dat ongetwijfeld echter veel harder aankomen in de hoofdstad. Qua mentale mokerslag zou het alvast kunnen tellen.
Toch hoeft Anderlecht zich niet blind te staren op het akelig vooruitzicht van Chadli in een Blauw-Zwart tenue. Tenslotte focust het gevallen instituut zich best op zichzelf om de weg naar boven in te zetten, waarbij resoluut gekozen werd voor een strategie die niet te rijmen valt met zulk een dure vogel – wiens kosten-batenanalyse door het vele blessureleed en de rode boekhouding allicht sowieso een negatief advies had opgeleverd. Dat hij dan uitgerekend bij Club aan de slag kan gaan, is natuurlijk een bittere pil om slikken en zet nog maar eens de huidige krachtverhoudingen in de verf Zonder Chadli ook maar enigszins met Diagne te willen vergelijken, blijft het toch nog maar de vraag of zij zich dat risico op termijn dan niet net zo zeer zullen beklagen.
