Olivier Renard is sinds vandaag exact een jaar aan de slag bij RSC Anderlecht. Tijd om een eerste balans op te maken van het werk van de sportieve baas van de Brusselaars. Voorlopig is het rapport niet bepaald indrukwekkend te noemen...
LEES OOK: Mercato Anderlecht gefileerd: "Zullen al blij mogen zijn..."
Ingaande transfersAnderlecht deed héél veel transfers sinds Renard er is. Voor de eerste ploeg van Anderlecht en RSCA Futures werd ruim 29 miljoen euro uitgegeven in twee mercato’s. Dat zijn voor Anderlecht enorme bedragen. Excuses over een gebrek aan financiële middelen zijn dan ook niet meer aan de orde. Voorlopig kunnen we de aanwinsten geen succes noemen.
Lucas Hey is een vaste waarde, de Deen kostte drie miljoen euro. Maar helemaal overtuigen doet hij niet, maar door de mand vallen ook niet. Huerta kwam met grote verwachtingen naar Brussel. De balans is na 32 matchen met 4 goals en 3 assists simpelweg te weinig. De Mexicaan is voorlopig geen gelukte transfer. Huurling Adryelson was een gigantische flop. Niet goed genoeg.
In de zomer ging Renard volop voor jonge talenten. Hij spendeerde stevig geld voor Cédric Hatenboer (2,1 miljoen euro), Mihajlo Cvetkovic (3,2 miljoen euro), Mihajlo Ilic (huur), Yasin Özcan (1,3 miljoen euro, huur) en Zoumana Keita (500.000 euro). Geen een van hen is klaar voor een basisplaats bij de eerste ploeg. Cvetkovic moet uit noodzaak opdraven omdat Renard (en Borguet) geen vervanger haalden voor Kasper Dolberg. Kwantiteit boven direct inzetbare kwaliteit.

We geloven heus wel dat een aantal van hen een mooie carrière gaan maken, maar het was niet nodig om zoveel jong talent ineens te gaan halen. De korte termijn werd over het hoofd gezien. Vaak ook profielen (Cvetkovic en Hatenboer) waarvan RSCA er in de jeugd (16-19-jarigen) ook heeft rondlopen.
De twee duurste transfers waren Adriano Bertaccini (5,5 miljoen euro) en Ilay Camara (4,5 miljoen euro). Twee spelers die bij hun intrede het zeker niet onaardig deden. We geloven echt wel dat de twee RSCA veel kunnen bijbrengen, maar ze werden afgeremd door stevige blessures. Alleen heeft Bertaccini een probleem dat hij niet rondom een balvaste spits kan spelen. Hij gaat wellicht moeten depanneren als enige centrumspits, wat niét zijn beste positie is.
Camara werd gehaald als linkerwingback (dat werd ons bevestigd), maar daar hadden ze met Ludwig Augustinsson, Moussa N’Diaye en ook Ali Maamar toch ook wat volk rondlopen… Gelukkig kan Camara op meerdere posities spelen en speelde hij nog niet op de positie waarvoor hij in principe werd gehaald…
Enric Llansana (1 miljoen euro) en Nathan Saliba (2 miljoen euro) werden gehaald als vervangers voor Mats Rits en Leander Dendoncker. Jonger, maar voorlopig niet beter. Dienende spelers die floreren als de ploeg goed draait. Geen mannen die de kar kunnen trekken.

Uitgaande transfers
Aan uitgaande zijde wist Renard ruim 43 miljoen euro op te halen. In principe maakte hij dus winst. Dat is het positieve van het verhaal. Anders Dreyer (5,5 miljoen euro), Francis Amuzu (1,2 miljoen euro), Louis Patris (1,75 miljoen euro) en Théo Leoni (600.000 euro) werden echter onder hun marktwaarde verkocht. Voor Kasper Dolberg (12,5 miljoen euro) kregen ze een marktconforme prijs, Jan-Carlo Simic (21 miljoen euro) werd boven de marktprijs verkocht.
Anderlecht betaalde sportief wel een grote prijs voor het vertrek van Dreyer, Dolberg en Simic. De eerste twee werden niet vervangen. Hasi heeft daardoor een enorm gebrek aan scorend vermogen in zijn ploeg. Achteraan was Simic een vaste waarde en schatten we hem toch hoger in dan Hey. RSCA kwam daar sportief niet sterker uit.
Bovendien wist Renard de kern niet uit te dunnen. Hij werd door bepaalde media geprezen voor zijn netwerk, maar dat Anderlecht met een kern zit van 35 spelers is een teken dat dit niet goed werd gemanaged. In januari moet er drastisch ingegrepen worden en tal van spelers mogen al vertrekken. Het zou ons niet verbazen als naast de overtollige spelers ook jongens als Özcan of Hatenboer al dan niet tijdelijk vertrekken.

Contracten en coach
Renard wist wel een aantal contracten open te breken. Zo bleven Anas Tajaouart en Mario Stroeykens langer aan boord en dat is wellicht het beste nieuws van het afgelopen jaar. Nilson Angulo tekende ook bij, net als Moussa N’Diaye. Die laatste twee moeten dan wel meer gaan tonen, want RSCA wil hen uiteindelijk voor grof geld gaan verkopen. Als Nathan De Cat ook bijtekent, dan is dat goed werk geleverd op dat vlak. Théo Leoni lukte niet, Yari Verschaeren lijkt weg te moeten.
Renard was ook de grote roerganger achter het doorsturen van David Hubert. Hij werd vervangen door Besnik Hasi. Dat is voorlopig een grote miscast, want de resultaten gingen achteruit. Daar sloeg Renard voorlopig de bal ook stevig mis.
RSCA Futures
Bij RSCA Futures viel ook op dat er in twee mercato’s heel veel spelers van buitenaf werden gehaald. Afgelopen weekend speelden er nog zes spelers die de afgelopen mercato’s werden gehaald. Dat kan toch niet de bedoeling zijn met een goudmijn als Neerpede. Borguet is hier ook verantwoordelijk voor, maar met bepaalde buitenlandse aanwinsten zien we toch ook de hand van Renard.
Met Ibrahim Kanaté (1,8 miljoen euro), Keusuke Goto (1 miljoen euro optie gelicht en een transfer van Jesper Fredberg), Enzo Sternal (500.000 euro), Elyess Dao, Samuel Ntanda (700.000 euro), Joël Matadi (gratis), Lander Gijsbers (gratis), Antwi Da Costa (huur), Pape Ndao (huur), Babutunde Akomotede en Joachim Imbrechts (gratis) kwamen heel wat spelers van buitenaf naar Brussel. En ook Hatenboer en Keita lijken vooral bij de Futures minuten te gaan maken wegens nog niet klaar voor de eerste ploeg.
Met onder meer Robbie Ure (750.000 euro), Amando Lapage (500.000 euro) en Ismaël Baouf vertrokken er ook een aantal. Lapage breekt niet door bij Westerlo, Ure en Baouf doen het uitstekend in het buitenland. Zeggen dat we al van onze sokken zijn geblazen door de nieuwkomers, dat is de waarheid geweld aandoen.
Romelu Lukaku vatte het ook goed samen enkele maanden geleden. “Neerpede zal voor mij altijd het belangrijkste zijn. Dat gevoel van constant moeten winnen moet terugkeren, dat DNA mag je niet veranderen. Ik zie dat Anderlecht nu vooral veel jonge spelers aankoopt, maar ik hoop dat dat niet ten koste gaat van ons eigen talent op Neerpede.” Laten we zeggen dat er in januari geen talenten van buitenaf nog richting Futures moeten komen. In de entourage van de Neerpede-spelers hoorden we daar toch al misnoegde geluiden over.
Conclusie: Renard is een jaar aan de slag bij Anderlecht, maar voorlopig heeft hij geen punten gescoord. Renard maakte voorlopig geen indruk op ingaand vlak. Er is geen enkele aanwinst die zich écht al kon opwerken tot een sterkhouder. Enkel Hey is een speler die onbetwistbaar titularis is. Bovendien werden er jonge en dienende spelers gehaald. Géén dragende en dat zorgt ervoor dat Paars-Wit veel problemen heeft. Net als het feit dat Renard cruciale posities niet wist in te vullen: een rechterwinger, een ervaren centrale verdediger en een centrumspits.
Financieel werd er wel winst gemaakt, maar die is teniet gedaan doordat er na een mislukte zomermercato geen Europese groepsfase werd bereikt. Weg 10 miljoen euro. Sportief is RSCA op de korte termijn niet beter geworden. De kern is niet in evenwicht en de keuze voor Hasi pakte voorlopig slecht uit. Als Kenneth Bornauw en Michael Verschueren Renard voor een evaluatiegesprek naar hun bureau roepen komende maand, dan zal de balans toch in het rood kleuren…
Claudio Reulens