Claudio Reulens
RSC Anderlecht gaat voor een grote verandering. Nog maar eens. Hoofdaandeelhouder Marc Coucke wil (voor het laatst?) proberen de club eindelijk op het juiste spoor te zetten. Na het warrige beleid van Wouter Vandenhaute moet er nu stabiliteit komen. Mét Kenneth Bornauw en Michael Verschueren. Is die laatste de geknipte voorzitter voor Anderlecht? VoetbalNieuws schetst waarom hij alvast héél veel hokjes afvinkt.
De passage van Vandenhaute bij Anderlecht was een grote flop. Paars-Wit had geen afgetekend sportief beleid en de ploeg betaalde daar de prijs voor. Was er daar meer kennis aanwezig geweest bij Vandenhaute, dan stond RSCA sportief veel verder. Vooral het doorsturen van Vincent Kompany en de Deense enclave nadat ze terug aan de Belgische top stonden, waren een teken dat Vandenhaute veel te impulsief was. Niet bouwen, maar afbreken en weer opnieuw beginnen. Zo ging er veel kostbare tijd verloren.
LEES OOK: 'Uitstel van executie: Anderlecht zet Renard op straat'
Verschueren de ideale voorzitter?Vandenhaute zijn positie was onhoudbaar en zijn vertrek logisch. Vijf jaar lang zijn kans gekregen, maar gefaald. Michael Verschueren moet nu de voorzitter worden. Een heel verstandige keuze volgens ons. Zeker omdat hij zal uitgespeeld worden op zijn sterktes. Verschueren zal niet de voorzitter worden die alles kan bepalen. Hij gaat meer een voorzitter worden à la Roger Vanden Stock. Die liet Herman Van Holsbeeck zijn werk doen en vertegenwoordigde RSCA bijzonder goed. Een verbindende figuur.
Anno 2025 is een voetbalclub leiden veel complexer geworden, maar Verschueren is de ideale voorzitter. Hij wéét van zichzelf dat hij geen Constant Vanden Stock is, een voetbalkenner pur sang. Makelaars vertelden ons ook dat de zoon van de legendarische ‘Mister Michel’ niet de grootste voetbalkenner is, maar wel iemand die eerlijk is en een goede visie heeft over hoe je een club moet runnen. Verschueren was even sportief directeur, maar nadien ging hij onder meer Frank Arnesen halen. Hij hoopte zo meer voetbalkennis in de club te krijgen. Hij zag ook in dat hij niet de ideale sportief directeur was. Die zelfkritiek was alvast goed.
Europees netwerk én sterke communicatie
Verschueren heeft een zeer groot netwerk in het wereldvoetbal. Van PSG tot Juventus: iedereen kent hem. Met Verschueren kan je in Europa overal binnenkomen, de deuren gaan open door zijn rol bij de ECF. Daarnaast is hij iemand die goed kan communiceren én die zich niet wegsteekt. Vandenhaute wilde in de schaduw blijven, wat we onbegrijpelijk vonden. Dat gaat absoluut niet bij een club als Anderlecht.
Verschueren kent het huis en beseft dit. Hij ging ook in de vuurlinie staan als het rommelde, en stak zich niet weg achter een coach of ander persoon. Verschueren is als uithangbord, die op de juiste momenten op de voorgrond moet treden, ideaal als voorzitter. Een verbindende figuur.
We vrezen wel voor Olivier Renard dat het verhaal in Brussel aflopende is. Volgens bepaalde media was Verschueren absoluut geen voorstander van de komst van Renard. Zijn twee mercato’s geven hem alvast geen geweldige argumenten om verder te gaan met hem. De naam van Nicolas Frutos klinkt steeds luider.
Verschueren als voorzitter zou de juiste functie zijn voor hem. Mee de club sturen, maar niet alléén de weg bepalen. Anderlecht lijkt klaar voor stabiliteit op dat vlak, nu alleen nog de juiste sportieve knopen doorhakken in de nieuwe structuur. Kenneth Bornauw aanstellen als CEO lijkt ook een goede zet. Hij bekoorde enorm in zijn vorige passage. We zijn nu benieuwd wat er nog gaat volgen.
