Claudio Reulens
Théo Leoni breekt op zijn 23ste helemaal door bij RSC Anderlecht. Sommigen vragen zich af waarom het zo lang duurde? Toch is dat geen grote verrassing. Leoni is een type speler die fysiek langer tijd nodig had. Daarom zijn mannen als Leandro Trossard en Dries Mertens ongetwijfeld een voorbeeld.
Dries Mertens
Dries Mertens was bij de jeugd van Anderlecht een goede voetballer, maar geen fenomeen zoals Anthony Vanden Borre of Vincent Kompany. Spelers die van Moeder Natuur ook de nodige fysieke kwaliteiten hadden meegekregen. Mertens werd in die periode doorgestuurd vanwege zijn gabarit.
Jean Kindermans liet nadien weten dat Anderlecht dergelijke fouten niet meer zou maken en laat mature spelers meer geduld verdienden. Yari Verschaeren is daar een goed voorbeeld van. Hij werd al steevast aanzien als een groot talent, maar ook hij heeft fysiek langer tijd nodig gehad. Naast zijn blessures is dat ook een van de redenen waarom hij zich iets trager ontwikkelde. Er is meer geduld nodig bij dergelijke spelers.
Mertens besliste om af te zakken en via AA Gent en Eendracht Aalst belandde hij in Nederland bij AGOVV. Dan trok hij naar FC Utrecht en pas op zijn 24ste belandde de Rode Duivel bij een topclub. Nadien groeide hij bij PSV, Napoli en Galatasaray uit tot een speler die grote sier maakt in de Europese subtop.
Leandro Trossard
Leandro Trossard mocht als tiener wel eens invallen in het eerste team van Racing Genk, maar de jongeling was duidelijk nog niet klaar voor dat niveau. Genk stalde hem bij Lommel, Westerlo en OHL en zo werd hij steeds sterker. Trossard kreeg pas op zijn 22ste echt zijn kans bij een topclub. Nadien zetten hij enorme stappen voorwaarts bij KRC Genk en Brighton & Hove Albion en vandaag de dag is hij aan de slag bij Arsenal.
Théo Leoni
Théo Leoni koos voor een andere weg. De afgelopen jaren waren al tal van lager aangeschreven clubs die hem wilden aantrekken, maar hij koos voor een verlengd verblijf bij Anderlecht. Een drietal jaar geleden zagen we Leoni meermaals aan het werk en hij was toen simpelweg nog niet klaar voor de eerste ploeg. De goede voetjes waren er altijd wel.
Vorig jaar mocht hij op zijn 22ste dan eindelijk echt deelnemen aan professioneel voetbal bij RSCA Futures in de Challenger Pro League. Hij toonde zich en het was duidelijk dat er bij Anderlecht, en ook door Leoni individueel, goed was gewerkt aan zijn mankementen.
Leoni is net als Trossard en Mertens het perfecte voorbeeld dat niet elk talent er al op zijn 16-19 moet staan. Geduld is een schone deugd, zowel bij de club als de speler. Mertens en Trossard bewijzen dat Leoni zeker mag dromen van een mooie carrière. Niets is onmogelijk. Dergelijke jongens hebben ook meer moeten knokken dan de zogenaamde ‘wonderkinderen’, waardoor hun mentale sterkte van zeer hoog niveau is. Dat is ook een zeer belangrijke kwaliteit in het profvoetbal.
CR
