Arne Decraene
De houdbaarheidsdatum van Roberto Martinez bij de Rode Duivels oogt hoe langer hoe meer verstreken. Mocht het donderdag misgaan tegen Kroatië lijkt de kans daarom klein dat hij na het WK nog aan zal blijven als bondscoach van de Belgen. Meer nog: wellicht kan alleen een half mirakel de Spanjaard zijn vel nog redden.
De poging vanuit Frankrijk om de boel nog wat verder op te stoken werd afgedaan als klinkklare onzin. Toch kon zelfs Martinez de spanningen binnen zijn kern daags na de nederlaag tegen Marokko niet langer ontkennen. Diverse spelers uitten de voorbije dagen dan ook reeds hun ongenoegen met elkaar, de ene al wat explicieter dan de andere. Logischerwijs nefast voor de sfeer, die in het nochtans warme Qatar stilaan haast onder het vriespunt lijkt te zijn gezakt. Bovendien ontsnapt Martinez zelf evenmin nog aan de kritiek. De opmerkingen van buitenaf raken hem dan wel al lang niet meer, voor het eerst zorgt de zogenaamde people manager in zijn eigen kleedkamer voor wrevel die het daglicht bereikt.
INTERNE ONRUST
Het meest sprekende voorbeeld hiervan is uiteraard de uithaal van Kevin De Bruyne. Na de gevleide zege tegen Canada stelde de nukkige dirigent de tactiek van Martinez, met wie hij ook tijdens de match in discussie ging, aan de kaak. De bondscoach zit dus niet op één lijn met zijn verlengstuk op het veld: een zorgwekkende vaststelling die mogelijk deels verklaart waarom KDB plots achter zijn beste vorm aanholt. Ook iets mindere goden in de selectie zoals Leander Dendoncker, Wout Faes, Arthur Theate, Jérémy Doku en vooral Leandro Trossard fronsen naar verluidt hun wenkbrauwen bij de knopen die Martinez onder meer in zijn wisselbeleid doorhakt. De bankzitters verlangen meer speelgelegenheid.
Langs alle kanten steken ineens dus onheilspellende geluiden de kop op. De buitenwereld stelde zich soms wel eens vragen, maar in de zes jaar onder Martinez was het van binnenuit nooit onrustiger rond het nationale elftal. In zijn zoektocht naar het gehekelde lek in de kleedkamer weet de Catalaan allicht niet waar eerst te zoeken. Het doet zijn sowieso al wat verzuurde relatie met de pers ook geen deugd, in zijn afgelopen persbabbels maakte Martinez telkens een gepikeerde indruk. Zelf straalt de eeuwige optimist alvast niet de spelvreugde uit die hij van zijn troepen graag terug wil zien. Hen motiveren en raken, De Bruyne als sleutelfiguur voorop, behoort nochtans eveneens tot zijn uitgebreid takenpakket.
SPOOR VAN WILMOTS
Martinez doet wel zijn stinkende best, maar blijkt momenteel niet meer in staat om zijn spelers bij de les te houden. Noch zijn boodschap aan hen over te brengen: de voorbije weken hoorden we vaak hoe opdrachten niet correct werden uitgevoerd. Van kameraadschap is evenmin nog sprake, de Gouden Generatie gaat niet langer voor elkaar door het vuur. Laat staan voor de trainer, wiens grip op de groep met wie hij zoveel beleefde alsmaar slinkt. Hun onvoorwaardelijke steun lijkt de bondscoach alleszins kwijt. Laat dat, samen met het brons in Rusland en algemene tevredenheid over zijn werk in Tubeke, nu net de voornaamste reden zijn waarom Martinez tot hiertoe altijd zo stevig in het zadel bleef zitten.
Het blinde vertrouwen van de Rode Duivels zelf in zijn kunnen volstond tenslotte om de irritaties en twijfels van veel fans en waarnemers, die de Spanjaard al een tijdje beu zijn, te negeren. Zijn krediet was dus wel reeds beperkt, sinds de wedstrijd tegen Marokko bereikte de populariteit van Martinez een absoluut dieptepunt. Samen met de tegenvallende resultaten neemt nu tevens de interne kritiek toe, waarmee hij op weg lijkt om hetzelfde pad als zijn voorganger Marc Wilmots te bewandelen. Ook hij viel na verloop van tijd zowat overal uit de gratie, de vroegtijdige exit op het EK 2016 in de achtste finales tegen Wales bleek toen het nekschot. Zou Martinez een nog veel grotere blamage overleven?
SCHOONHEID OF MINEUR
Zelfs indien dat rampscenario vermeden wordt zit er duidelijk sleet op de relatie. Het nogal paniekerige matchmanagement tegen Marokko toont trouwens aan dat Martinez het zelf al warm onder de voeten krijgt. Zijn contract loopt na het WK af, ondanks de recente poging van zijn zaakwaarnemer om de druk op te voeren wenst de voetbalbond pas dan de onderhandelingen over een verlengde samenwerking verder te zetten. Hoewel het eerst de bedoeling was om nog voor de afreis naar Qatar een akkoord te vinden is het ineens evenwel nog maar de vraag of die gesprekken wel nog zullen volgen. In het huidige klimaat lijkt het alvast niet echt aangewezen om zijn verbintenis zomaar open te breken. Integendeel.
Maandag klonk het plots dat Martinez zijn kribbel reeds had gezet, een gerucht dat de bondscoach zelf meteen de kop indrukte. Met de teleurstelling van zondag vers in het geheugen zou de timing dan ook op z’n zachtst gezegd bizar zijn. Qua statement kon het anders nochtans tellen. Martinez nu vastleggen zou getuigen van toewijding en boekdelen spreken over het vertrouwen dat de KBVB in hem vestigt. Toch oogt de status quo behouden alsmaar aanlokkelijker, meer nog: misschien is het gewoon ook tijd voor een frisse wind. Tenzij hij het tij alsnog volledig kan keren komt het afscheid zelfs mits kwalificatie tegen Kroatië dus steeds dichterbij. In schoonheid of in mineur: aan de Gouden Generatie de keuze.
AD
LEES OOK: België baalt nog steeds: "Daarom koos ik voor Congo"
