Olivier Plancke
De openingswedstrijd van de Rode Duivels in groep F is al meteen een uiterst verraderlijke match. Canada is allerminst een grote voetbalnatie maar de huidige generatie Canadese voetballers bezit wel enorm veel talent, met verschillende spelers die een vooraanstaande rol spelen bij Europese (top)clubs. De eerste wedstrijd van de Belgen op het Wereldkampioenschap wordt dus absoluut geen walk in the park. De snelheid en het omschakelingsvoetbal van Canada kan de Rode Duivels veel pijn doen.
HERDMAN: DE ARCHITECT
Canada heeft geen grote geschiedenis of reputatie in het mondiale voetbal. The Maple Leafs kwamen voorheen nog maar twee keer uit op het Wereldkampioenschap, de laatste keer dateert alweer van 1986. Het is dus een grote prestatie dat Canada zich kwalificeerde voor het WK in Qatar en de bondscoach die dat huzarenstukje flikte heet John Herdman. Hij werd in 2018 aangesteld als de selectieheer van de nationale ploeg, terwijl hij voorheen succesvol was met het vrouwenteam dat brons won op de Olympische Spelen van 2012 en 2016, en hij stond tevens kort aan het roer van de Canadese U23.
John Herdman (links) en Atiba Hutchinson (rechts)
Veel ervaring had Herdman dus niet toen hij bondscoach werd van Canada, maar hij drukte wel meteen en succesvol zijn stempel. De 47-jarige Engelsman pompte mentaliteit en eendracht in de ploeg, die vroeger veel te individualistisch was. Maar uiteraard win je geen wedstrijden enkel en alleen op mentaliteit. Herdman voerde ook enkele geslaagde ingrepen uit die de basis vormden voor de eerste kwalificatie voor het WK sinds 1986. Het is niet overdreven om te stellen dat Herman de belangrijkste persoon was die Canada loodste van nummer 120 naar 41 op de FIFA-ranking.
GROOT PIJNPUNT VOOR DE BELGEN
John Herdman kan omschreven worden als een tactisch flexibele coach want tijdens de wedstrijden wijzigt hij vaak zijn veldbezetting, hij wisselt vaak tussen drie centrale verdedigers met twee wingbacks en een defensie met vier spelers op één lijn. Ongeacht de gekozen formatie is de filosofie van Canada wel altijd duidelijk. De ploeg speelt altijd erg verticaal met een hoge intensiteit en agressiviteit, doorgaans met passes over de grond en spelers die met dribbels het verschil maken.
Canada beschikt ook over enkele heel snelle jongens, denk aan Jonathan David, Tajon Buchanan maar vooral aan Alphonso Davies, waardoor de ploeg levensgevaarlijk is in de omschakeling. John Herdman liet zijn ploeg wel experimenteren met een dominante speelwijze met meer balbezit en een enorm hoge pressing op de helft van de tegenstander, maar die tactiek is voor Canada ongetwijfeld wat té gedurfd om effectief uit te rollen op het WK in Qatar. Zeker met het ervaren België en Kroatië als tegenstanders.
Samuel Piette (links) en Alphonso Davies (rechts)
Canada beschikt duidelijk over een zeer atletische équipe die dodelijk kan toeslaan op momenten van desorganisatie en chaos bij de tegenstander. De snelheid en efficiëntie van hun omschakeling is dan ook het grootste wapen van Canadezen en tegelijkertijd het zwakke punt van de Belgische verdediging. Amper 4 van hun 23 doelpunten in de kwalificatieronde kwamen tot stand via aanvallen die langer dan tien seconden duurden. Roberto Martinez en de ‘trage’ centrale verdedigers van de Rode Duivels zijn bij deze dus gewaarschuwd.
CANADESE SMAAKMAKERS
Bij Canada loopt er alvast heel wat bekend volk rond. Tajon Buchanan en Cyle Larin staan onder contract bij Club Brugge en Liam Fraser bij SK Deinze. Jonathan David (ex-AA Gent) en Iké Ugbo (ex-Cercle Brugge en KRC Genk) zijn ook oude bekenden in België. Maar de bekendste naam bij de Canadezen is uiteraard Alphonso Davies van Bayern München, de snelste speler in de Bundesliga met een top speed van maar liefst 36,5 kilometer per uur. En hij is nog maar één van de vele snelle jongens bij de nationale ploeg van Canada.
Jonathan David
CANADESE SMAAKMAKERS
Bij Canada loopt er alvast heel wat bekend volk rond. Tajon Buchanan en Cyle Larin staan onder contract bij Club Brugge en Liam Fraser bij SK Deinze. Jonathan David (ex-AA Gent) en Iké Ugbo (ex-Cercle Brugge en KRC Genk) zijn ook oude bekenden in België. Maar de bekendste naam bij de Canadezen is uiteraard Alphonso Davies van Bayern München, de snelste speler in de Bundesliga met een top speed van maar liefst 36,5 kilometer per uur. En hij is nog maar één van de vele snelle jongens bij de nationale ploeg van Canada.
Jonathan David
Sam Adekugbe is eveneens een enorme atleet. Hij maakt met zijn snelheid vaak overlaps op Alphonso Davies, die bij Canada vaak als aanvallende linker flankspeler of als nummer tien opgesteld wordt. Tajon Buchanan combineert zijn versnellingen dan weer met kwieke dribbels en een uitstekende balbehandeling op de rechter flank. Centraal op het middenveld zet Stephen Eustáquio (FC Porto) - een type Xabi Alonso - de lijnen uit en zonder hem had Canada het WK in Qatar wellicht nooit gehaald. Met Jonathan David beschikt Canada voorin ook nog eens over een begenadigde afwerker.
CANADA IS ZEKER TE PAKKEN
Maar Canada is uiteraard ook te pakken, vooral de centrale as roept vragen op. Stephen Eustaquio is een cruciale pion op het centrale middenveld, we zagen de 25-jarige trouwens ook al goed presteren én scoren met FC Porto op Club Brugge, maar zijn kompaan Atiba Hutchinson (39) speelde dit seizoen amper 70 minuten bij zijn club Besiktas door een blessure. Ook de technische onderlegde en vooruitgeschoven middenvelder Jonathan Osorio (FC Toronto) is nog op de weg terug na een zenuwstoornis.
Daarnaast is de defensie van Canada niet meteen een toonbeeld van degelijkheid en betrouwbaarheid. De centrale verdedigers komen pure snelheid te kort en daarnaast heeft John Herdman daar ook niet veel opties voorhanden. Ook tussen de palen is het onzekerheid troef voor Canada. Milan Borjan (Rode Ster) is de vaste nummer één van de nationale ploeg maar hij valt iedere wedstrijd wel op zijn gewoonlijke foutje te betrappen. En op het niveau van de Wereldbeker kunnen dat wel eens dure foutjes worden.
CANADA IS ZEKER TE PAKKEN
Maar Canada is uiteraard ook te pakken, vooral de centrale as roept vragen op. Stephen Eustaquio is een cruciale pion op het centrale middenveld, we zagen de 25-jarige trouwens ook al goed presteren én scoren met FC Porto op Club Brugge, maar zijn kompaan Atiba Hutchinson (39) speelde dit seizoen amper 70 minuten bij zijn club Besiktas door een blessure. Ook de technische onderlegde en vooruitgeschoven middenvelder Jonathan Osorio (FC Toronto) is nog op de weg terug na een zenuwstoornis.
Daarnaast is de defensie van Canada niet meteen een toonbeeld van degelijkheid en betrouwbaarheid. De centrale verdedigers komen pure snelheid te kort en daarnaast heeft John Herdman daar ook niet veel opties voorhanden. Ook tussen de palen is het onzekerheid troef voor Canada. Milan Borjan (Rode Ster) is de vaste nummer één van de nationale ploeg maar hij valt iedere wedstrijd wel op zijn gewoonlijke foutje te betrappen. En op het niveau van de Wereldbeker kunnen dat wel eens dure foutjes worden.
LEES OOK: Fans Rode Duivels in zak en as: WK-fiasco aan het licht
