De social distancing wordt in het voetbal voorlopig nog altijd gerespecteerd, maar ook vanop afstand kan er natuurlijk met modder worden gegooid. Sinds de Pro League 25 (!) dagen geleden haar voorstel indiende om de competitie definitief stop te zetten, vlogen de verwijten namelijk al meermaals in het rond. Nu was het de beurt aan Antwerp om, zonder enig blad voor de mond, Club Brugge op de korrel te nemen. Waarna een reactie van Vincent Mannaert uiteraard niet uit kon blijven.
De algemeen manager van Blauw-Zwart ontkende stellig de aantijgingen vanop de Bosuil als zou de leider dé drijvende kracht zijn achter de plannen om de stekker eruit te trekken. Daarbij verwees hij graag naar de open brief die de K11 eind maart al de wereld instuurde, al zullen we vanzelfsprekend nooit weten hoe het er achter de schermen allemaal werkelijk aan toe ging. Wél lichtte Mannaert een belangrijk tipje van de sluier, want voor het eerst gaf eindelijk iemand toe dat economische redenen voor die kleine clubs aan de grondslag lagen. Besparen op de spelerslonen was voor hen dus allicht toch de voornaamste doelstelling, aangezien de inkomsten uit wedstrijden achter gesloten deuren die onkosten anders niet konden drukken.
WAAN VAN SOLIDARITEIT
Dankzij de hetze rond de tv-gelden is het nu wel weer koffiedik kijken wie nog van mening verandert. Het financiële plaatje kan er in het geval van een compensatieclaim per slot van rekening plots helemaal anders uitzien, zeker indien enkele sponsors zich straks terugtrekken wanneer het doek definitief valt. Het is nog maar eens een voorbeeld hoe de waan van solidariteit snel doorprikt kan worden en het eigenbelang nog steeds overal voorop staat. Termen als maatschappelijke verantwoordelijkheid werden dan wel gretig in de lucht gegooid, als het puntje bij paaltje komt verdedigt zowat iedereen gewoon weer zijn eigen winkel.
Een enkele blik op de tegenstanders van de stop vertelt in dat opzicht alvast genoeg. KRC Genk en vooral Anderlecht stonden van meet af aan in het verliezende kamp en bieden dus al heel de tijd tegengewicht, al zijn zij wel bereid om mee te gaan met de meerderheid. Een ander geluid in Antwerpen, waar Paul Gheysens reeds aankondigde het been stijf te zullen houden. Antwerp grijpt bij een stillegging niet alleen naast de bekerfinale, maar wordt als nummer vier in de stand veroordeeld tot de voorronde van de Europa League. Of daar gaat iedereen toch vanuit, hoewel de verdeling van de Europese tickets nog bepaald moet worden.
GHEYSENS VS. VERHAEGHE
De verwachting is dat Charleroi dan als derde in het klassement gaat lopen met het rechtstreeks plaatsje in de Europa League, waar de Great Old dus eveneens op mikt. Nochtans waren de Zebra's oorspronkelijk ook nog contra de stopzetting, maar ineens draaiden Mehdi Bayat en co hun kar. Kregen zij reeds de garantie dat het verdict van de werkgroep over deze kwestie in hun voordeel zal uitdraaien? Het zou de woede en boude uitspraken in Antwerpen, verwijten over valse beloftes incluis, nog net iets beter helpen verklaren. Al blijft het vizier van Gheysens wel vooral op het Club Brugge van eeuwige rivaal Bart Verhaeghe gericht.
Ook Blauw-Zwart ontsnapte de voorbije weken niet aan insinuaties over een verborgen agenda. Niet alleen omtrent de voorzitter zijn favoriete competitieformat, met meer teams in eerste klasse én zonder play-offs, maar tevens wat het besluit van de onderbroken campagne betreft. Club zou vooral bekommerd zijn om de vetpotten van de Champions League en dus, uit angst om haar riante voorsprong nog uit handen te geven, staan popelen om de rangschikking van vandaag als definitief te beschouwen. Het idee dat Club in tegenstelling tot Ajax in Nederland dan terecht ook kampioen is, wordt wel zelfs op de Bosuil niet ontkend.
VOORBARIGE VERDICTEN
Toch lijkt het voor sommigen alsof de Bruggelingen zich net iets té gratuit van hun zestiende titel willen verzekeren, zeker omdat we lange tijd weinig hoorden vanuit Jan Breydel. Uit zijn kot gelokt door Gheysens kwam Mannaert nu echter eindelijk nog eens met het statement op de proppen dat Club zelf óók liever het seizoen had afgerond. Was er immers iemand die er nog aan twijfelde dat de autoritaire leider sowieso aan het langste eind zou trekken? Zelfs eerste achtervolger AA Gent had de handdoek reeds in de ring gegooid, dus op sportief vlak hoefde Club een eventuele hervatting van de actie alvast niet echt te vrezen.
Met ook nog de bekerfinale in het vooruitzicht konden de troepen van Philippe Clement zelfs jacht maken op een historische dubbel, nóg een succes waar ze ongetwijfeld liever op het veld voor hadden gestreden. Overmacht besliste er anders over, aldus Mannaert, wat we gerust willen geloven. Alleen zien we dan nog altijd geen reden om die conclusie zo snel mogelijk door te drukken. Club en haar 'volgelingen' hadden net zo goed de richtlijnen van de UEFA en de overheid kunnen afwachten vooraleer tot voorbarige verdicten over te gaan – iets wat na alle heisa van de afgelopen weken nu uiteindelijk ook simpelweg het geval is.
(GEEN) PLAT OPPORTUNISME
Een meer afwachtende houding zou elke insinuatie over plat opportunisme alleszins uit de wereld hebben geholpen. Club zou dan namelijk iets minder de indruk wekken een voorafname te willen doen op de titel, Champions League-ticket en bijhorende jackpot incluis, en Gheysens dus niet de kans gunnen om enigszins terecht op te merken dat de top drie vandaag gemakkelijk praten heeft. Nu lijkt de vergelijking met de vraag van Anderlecht om het Europese geld te herverdelen, nog zo een voorstel uit verkeerde hoek, niet veraf. Een idee dat Mannaert overigens andermaal staalhard naar de prullenbak verwees, met de raad om zelf beter te werken.
Financieel zit het met de Brugse boekhouding zoals geweten wél snor, dus economische motieven spelen op korte termijn hier geen rol. Zo deed Mannaert zelfs nog eens de belofte dat Club in al haar geledingen in géén geval een beroep zal doen op de sociale zekerheid, een onderhandse sneer naar een aantal van de concurrenten waar diverse medewerkers wél technische werkloos werden gemaakt. Hoe vreemd het ook mag klinken voor een ploeg die als grote winnaar uit de strijd komt, heeft Club dus niet eens zoveel baat bij een definitieve stopzetting van de competitie. Het eindresultaat blijft al bij al wellicht toch hetzelfde.
ÉÉN MAAND LATER
Een bedenking die Sven Jacques zich ook al maakte. "Als er één ding echt vast staat, is het dat Club Brugge kampioen zou worden. Als zij een beetje hadden gewacht en de regering en experten hun werk laten doen, zouden ze dat óók geworden zijn", vertelde de Antwerp-manager bij Play Sports. De nagel op de kop, al ondermijnt hij zo wel de theorie van zijn voorzitter dat Blauw-Zwart samen met de rest van de top drie vooral op eigen gewin uit is. Uiteraard staat Club in het winnende kamp, maar de consensus is dat hier bij een eventuele hervatting van de actie vermoedelijk niets aan verandert. Waarom zou het dan staan lobbyen?
Om de competitieformule te wijzigen natuurlijk, horen we u al denken, al ligt dat lot nu vooral in handen van het BAS. Zoals Mannaert aanhaalt, is het immers onbegonnen werk om te speculeren over het format vooraleer we weten hoeveel profclubs er nog overschieten. Indien meerdere koppen sneuvelen, kunnen de Bruggelingen ook zonder zelf de boel te trekken hier straks dus zomaar wel eens hun zin krijgen. Net zoals in de hele discussie over de stopzetting in het algemeen trouwens. Wachten op advies van bovenaf blijft dus nog altijd het beste devies. Op 4 mei zullen we het intussen al meer dan een maand aan het roepen zijn.
