2023. Het lijkt wel het magische getal voor Blauw-Zwarte jeugdproducten die tijdens de coronabreak een contractverlenging krijgen voorgeschoteld. Na revelatie Charles De Ketelaere was het nu immers de beurt aan Brandon Mechele om zijn kribbel onder een gloednieuwe verbintenis te zetten. Club Brugge blijft zich zo in alle stilte verzekeren van het behoud van haar steunpilaren. Én bouwt verder aan een Belgisch getinte ruggengraat.
Zeven spelers tekenden dit seizoen al bij op Jan Breydel. Behalve De Ketelaere en Mechele ligt met Maxim De Cuyper nóg een product van eigen kweek nu vast tot 2023, eerder kregen Mats Rits en Hans Vanaken zelfs nog een jaartje extra het vertrouwen van Bart Verhaeghe en co. De lijst wordt volgemaakt door Krépin Diatta (2024) en Emmanuel Dennis (2022), al lijkt dat zeker bij die laatste vooral een manier om het onderste uit de kan te halen tijdens transferonderhandelingen. Ook Diatta moet op een dag een flink pak miljoenen opbrengen, maar door de huidige crisis wordt dat afscheid misschien toch nog wat langer uitgesteld.
GOUD VAN MANNAERT
Het is vooral dankzij zulke goudhaantjes dat Vincent Mannaert erin slaagde om Club terug naar de top te loodsen. Van Carlos Bacca over José Izquierdo tot de lucratieve zomer van vorig jaar met de verkoop van onder andere Wesley Moraes, Arnaut Danjuma en Marvelous Nakamba: de voltreffers van de algemeen manager waren de afgelopen jaren nauwelijks nog bij te houden. Het past allemaal binnen een nauwkeurig uitgekiende transferpolitiek, waarbij op zoek gegaan wordt naar ruwe diamanten die snel een meerwaarde kunnen creëren. Al mochten bijvoorbeeld Simon Deli en Éder Balanta dit keer wel al wat ouder zijn.
Odilon Kossounou en vooral David Okereke waren dan weer nogal naar de dure kant voor Mannaert zijn smaak, maar passen gezien hun jonge leeftijd wel eveneens binnen zijn filosofie. Het idee is dus duidelijk, maar uiteraard vormt Blauw-Zwart meer dan louter een opleidingscentrum voor talentrijke buitenlanders op weg naar de topcompetities. Naast het financiële aspect moeten zij Club tenslotte helpen om niet alleen jaarlijks mee te doen voor de prijzen in België, maar die dominantie ook verder door te trekken naar goede prestaties op het Europees toneel. Wat natuurlijk niet kan met jonge en beloftevolle spelers alleen.
STEVIG GERAAMTE
Potentiële toppers als Dennis en Diatta zijn bovendien haast per definitie tijdelijke passanten, waarvoor het kennersoog van Mannaert allicht nu wel alweer bekwame vervanger op het spoor is. Met hun flitsen zorgen deze types voor een factor van onvoorspelbaarheid in het Brugse geheel, een profiel dat ze daar nu toch al jarenlang blijkbaar telkens weer moeiteloos weten te vinden. Om al dat creatief geweld te ondersteunen, is echter tevens nood aan een stevig geraamte om op terug te vallen. Nu na Vanaken en Rits ook Mechele nog een tijdje vastligt, zit het met de ruggengraat van het elftal alvast nog wel een tijdje snor.
Per slot van rekening heeft ook Ruud Vormer nog een contract tot medio 2022, wanneer hij 34 jaar oud zal zijn. Club maakt daarom stilaan werk van een opvolger, al getuigen zijn 14 (!) assists dit seizoen toch dat de Nederlandse aanvoerder momenteel verre van versleten is. Het trio Rits-Vormer-Vanaken blijft dus hoe dan ook nog een tijdje intact, wat Mannaert de ruimte biedt om te blijven experimenteren met – én cashen op – Balanta's en Nakamba's. Daarachter zien we ook Deli en Clinton Mata, allebei eveneens nog twee jaar onder contract, eventueel nog een transfer maken. Vooral die laatste lijkt wel lastiger te vervangen.
BLAUW-ZWARTE DUIVELS
Allemaal geen probleem, zo lang Mechele maar niet vertrekt. 27 jaar, Rode Duivel en toch nog bijtekenen op Jan Breydel: net zoals Vanaken lijkt de verdediger te kiezen voor een iconische status in Brugge, en dus zijn neus op te halen voor een avontuur in het buitenland. Iets waar Club uiteraard graag aan meewerkt, want de steunpilaren van de recente successen blijven zo op post. Een stabiliteit die bewust wordt gezocht, zo lijkt, want veel meer dan bij de jonge talenten worden transfergeruchten rond hun persoon angstvallig vermeden. Of, zoals we ook bij Rits zagen, snel uit de wereld geholpen met een contractverlenging.
Geen enkele intentie om hen in de picture te zetten dus, in tegenstelling tot goudmijnen als Dennis en Diatta. Waar Club in die gevallen de Belgische realiteit dient te respecteren, en ook conform met de eigen filosofie dus op zoek moet naar de grote bedragen, zet het bij routiniers als Vanaken en Mechele vol in op het heden. Sinds vorige zomer kregen de Blauw-Zwarte Duivels in die optiek overigens het gezelschap van Simon Mignolet, die op 32-jarige leeftijd nog tot 2024 mocht tekenen. Na alle perikelen onder de lat van de afgelopen seizoenen, deed Club op die manier nu dus een investering om nog voor jaren gebeiteld te zitten.
KWALITEIT VAN EIGEN BODEM
Hoewel ruwe diamanten en hun opbrengst noodzakelijk zijn om te overleven en te blijven groeien, weet Mannaert immers dat het geraamte stabiel moet blijven. Zeker als dat bestaat uit Belgen van topkwaliteit, een belangrijk gegeven in de Jupiler Pro League. Dat de Bruggelingen zich met Mechele weer voor langere tijd van zulk een exemplaar verzekeren, is dus een niet te onderschatten stap richting de voortzetting van het succes. Nu de markt door de coronacrisis dreigt in te storten en prijzen zullen zakken, kan Club mogelijk zelfs profiteren en op jacht gaan naar nóg landgenoten die al dan niet op termijn van nut kunnen zijn.
Vergeleken met de drie miljoen die het destijds neerlegde voor Siebe Schrijvers, zullen jongens als een Aster Vranckx of Ewoud Pletinckx nu tenslotte allicht iets goedkoper uitvallen. Pistes die de moeite waard ogen, al wil Club blijkbaar liever een inhaalbeweging maken met de eigen jeugd. De Ketelaere geldt daarbij als het grote uithangbord, De Cuyper lijkt de bevestiging. Beiden werden alvast reeds beloond met een nieuw contract tot 2023, net zoals Loïs Openda vorige zomer al. Thibault Vlietinck (22) en doelman Nick Shinton (18) zijn trouwens eveneens nog twee jaar verbonden aan Blauw-Zwart, net zoals Schrijvers.
BRUGGE GOES BELGIUM
Mannaert verdiende veel van zijn strepen met de talloze miljoenen die hij in het laatje bracht, vooral te danken aan de ontdekking van een resem Zuid-Amerikanen en Afrikanen. Ook op de binnenlandse markt deed de algemeen manager de voorbije jaren echter prima zaakjes, terwijl stilaan zelfs de eigen jeugd meer en meer kansen krijgt. Vooral in de as van het veld blijft Club op die manier dus bouwen aan een ruggengraat van Belgische toppers, waarin zowel nieuwkomers als jongeren eenvoudig ingepast kunnen worden. Het niveau van onze competitie én het Belgisch voetbal in het algemeen kan er maar wel bij varen.
