Olivier Plancke15-12-2025-1.webp)
Plots staat KRC Genk weer voor die ene moeilijke vraag: wie moeten ze nu aanstellen om hoofdcoach te worden, met titeldruk én een model dat op jeugd en doorverkoop draait? En net daarom davert het: van de namen die Genk vorige keer al bekeek, is er vandaag nog maar één écht haalbaar. Eén absolute topnaam die nu wél vrij is — kan daardoor ineens veel meer worden dan zomaar een gerucht.
LEES OOK: 'Genk zoekt coach: De Condé mag 3 pistes al schrappen'
De bom na “stabiliteit”: Genk davert na Fink-outKRC Genk droomde van iets wat in België uitzonderlijk is: stabiliteit. Een coach die langer blijft dan twee seizoenen, een plan dat niet bij het eerste fluitconcert de vuilbak in gaat.
Daarom was het signaal in juni 2024 zo duidelijk: Thorsten Fink kreeg een contract van onbepaalde duur. En toch: maandag 2025 trok Genk de stekker er al uit: Fink out, Domenico Olivieri en Michel Ribeiro nemen tijdelijk de honneurs waar terwijl de club op zoek gaat naar een nieuwe hoofdtrainer.
Genk ontslaat Fink om de druk weg te nemen, maar koopt er meteen een nieuw soort druk mee. Want de volgende vraag is de moeilijkste: wie moet de nieuwe T1 dan worden? Genk is een topclub met een heel specifieke identiteit.
Talentontwikkeling als hoeksteen, een model dat draait op doorstroming én doorverkoop, en een bestuur dat tegelijk Europees durft dromen en titelambities heeft. In zo’n context moet je geen coach vinden die ergens vrij is, maar iemand die in dat systeem kan gedijen.
Die oude shortlist is plots nieuw: wie is nog haalbaar?
Om te begrijpen waarom dit zo moeilijk is, moeten we terug naar het moment dat Genk voor Fink koos. Toen Wouter Vrancken weg was, circuleerde er een shortlist van vier namen: Thorsten Fink zelf, Ruud van Nistelrooij, Karel Geraerts en de interne piste Johan Van Rumst. Dat lijstje is interessant omdat het de Genk-logica blootlegt.
Er zit een soort zekerheid in (ervaring, naam, status), maar ook een duidelijke drang naar een match: iemand die jongeren kan begeleiden, structuur brengt, en tegelijk resultaten levert. Fink paste perfect in dat plaatje, en Genk verkocht het ook zo: winnaarstype, positief voetbal en jongeren durven integreren.
Alleen: die shortlist is vandaag niet meer zo toegankelijk. Geraerts bijvoorbeeld tekende in juni 2025 een contract voor twee seizoenen bij Stade Reims. Die kan je niet zomaar oppikken in december. Van Rumst is sinds januari 2025 hoofdcoach van Jong Genk, met een contract van onbepaalde duur.
Dat maakt hem meteen de meest logische én de meest riskante oplossing. Logisch, omdat hij het huis kent en je aansluiting houdt met de jeugdwerking. Riskant, omdat hij van een interne oplossing in 1B naar een job met enorme druk gaat. Dat is niet gewoon een stap, dat is een grote sprong.
De enige die vrij is: topnaam kan meer dan gerucht worden
Blijft Van Nistelrooy over. Die is beschikbaar: hij stopte eind juni 2025 bij Leicester City, in onderling overleg. Zo’n naam prikkelt de fans natuurlijk, als ex-topspits van Oranje, PSV, Manchester United en Real Madrid. Maar Genk moet zich dan één vraag durven stellen: zoekt het een coach die meteen rust brengt, of een coach die meteen aandacht brengt?
Net daarom moet Genk ook durven kijken naar zijn trainersparcours: dat is tot nu toe vooral kort, intens en niet altijd rustig verlopen. Bij PSV begon het nochtans veelbelovend. Van Nistelrooij pakte in zijn eerste seizoen meteen prijzen: de Johan Cruijff Schaal (tegen Ajax) en later ook de KNVB Beker.
Maar het verhaal kantelde even snel als het begonnen was: eind mei 2023 stapte hij op, met nog één competitiewedstrijd te spelen, omdat hij zich intern te weinig gesteund voelde en er gedoe was in de club. Dat is de eerste waarschuwing: hij kan winnen, maar hij heeft nog niet bewezen dat hij ook lang kan blijven staan als het rommelt achter de schermen.
In Engeland werd het vervolgens ook geen sprookje. Leicester haalde hem in november 2024 binnen als ‘shocktherapie’, maar na 27 matchen en een degradatie kwam er in juni 2025 al een afscheid in onderling overleg. Vijf zeges in die periode: niet het palmares waarmee je twijfelaars meteen stil krijgt. Toen erfde hij een ploeg die al aan het wegzakken was. Alleen… dat is exact het soort context waarin Genk nu óók zit: veel verwachting, weinig geduld.
Past dat wel bij Genk? Stabiliteit vs. circus op de bank
Bij Manchester United zat hij dan weer dichter bij het hoogste niveau, maar in de rol van assistent-trainer, en even doorgeschoven als interim hoofdcoach. Dat is waardevol voor zijn cv, maar het is nog altijd niet hetzelfde als een project bouwen op lange termijn, en een kleedkamer door een moeilijke momenten loodsen.
Op papier kan het perfect klikken tussen Genk en Van Nistelrooij. Hij straalt gezag uit en kan jonge spelers beter maken. Alleen brengt hij óók meteen de schijnwerpers met zich mee, en vooral veel vraagtekens als coach. En als Genk één ding nodig heeft na dit ontslag, dan is het net minder circus en meer stabiliteit.
