Bijltjesdag bij Antwerp: laatste uur Wils geslagen?

"Het draait vierkant, maar we nemen geen emotionele beslissingen. Geef ons een paar dagen tijd om alles te overlopen", gaat Paul Gheysens naar eigen zeggen niet over één nacht ijs. Uitstel van executie, want de dagen van Stef Wils als coach van Antwerp zijn stilaan toch geteld. Waarom zijn ontslag helaas steeds meer onvermijdelijk lijkt.

Na de tweede helft tegen Club Brugge hoopte de Great Old dat het keerpunt was ingezet. Met enige medewerking van de tweedeklasser werd nadien ook Eupen nog uit de beker gewipt. Door de kansloze 1-0 nederlaag tegen STVV, waar doelman Taishi Nozawa nog moest voorkomen dat de schade hoger opliep, is het evenwel weer naar af. Het gaat zelfs van kwaad naar erger met het stamnummer één, dat in haar laatste acht matchen nu zes (!) keer onderuit ging en even vaak niet eens wist te scoren.

LEES OOK: Uitstel van executie: Wils alsnog weg bij Antwerp?

Gheysens heeft geduld

Het gevolg is een schamele twee op 24. Met in totaal 11 op 39 op het rapport is Antwerp zelfs afzakt tot de onderste regionen van het klassement. De voorlaatste in de stand krijgt in eigen huis nu achtereenvolgens La Louvière en Dender over de vloer, momenteel zowaar rechtstreekse concurrenten in de degradatiestrijd. Met tussendoor een interlandbreak kan dat tweeluik richtingbepalend worden voor de rest van het seizoen. En voor de toekomst van Wils, mocht hij het nog tot dan uitzingen tenminste.

Die kans lijkt echter alsmaar kleiner. Hoewel zijn geduld op de proef wordt gesteld hield Gheysens, die samen met Sven Jaecques en Marc Overmars de knoop moet doorhakken maar opmerkelijk genoeg tevens externe hulp wil inroepen om de precaire situatie te evalueren, tot hiertoe het hoofd koel. Zelfs nu het vijf voor twaalf is op de Bosuil wil de immer ambitieuze voorzitter zijn tijd nemen om zeker geen overhaaste conclusies te trekken. Een luxe die hij zich enigszins ook nog steeds kan veroorloven.

Tenslotte is het niet alsof de loyale achterban Wils zijn nekvel eist. Ook de spelers staan naar verluidt nog als één man achter hun trainer, al was dat er zondag in Sint-Truiden niet aan te merken. Halfweg de eerste helft ging het licht uit bij Daam Foulon, die behalve zijn ploegmaats zo vooral zijn coach in de steek liet. De hoek waar de klappen vallen, weet u wel. In een nochtans cruciale wedstrijd waren de Antwerpenaren daarvoor overigens ook al andermaal bijzonder matig uit de startblokken geschoten.

Voorbeeld van De Roeck

Van vechten voor Wils leek dus toch vrij weinig sprake, een bezwarende vaststelling die alle alarmbellen doet afgaan. "We zijn volop bezig met gesprekken om te kijken of er nog vertrouwen is. Of hij zaterdag nog op de bank zit? Dat weet ik niet. Dat zal afhangen van die gesprekken", legt Gheysens de bal dan ook opnieuw in het kamp van de kleedkamer, die enkele maanden geleden reeds het lot van Jonas De Roeck bezegelde. Nadien volgde er onder Andries Ulderink in de play-offs weinig beterschap.

Misschien wel een van de redenen waarom Antwerp dit keer wat voorzichtiger te werk gaat. Het is namelijk niet alsof er in de wachtkamer meteen een geschikte opvolger klaarzit. Van Bommel is weliswaar nog altijd vrij, net zoals pakweg Philippe Clement, Hein Vanhaezebrouck en sinds kort Will Still, maar zij zitten vermoedelijk niet bepaald te wachten op een aanbod uit Deurne-Noord. Zelfs of diens rechterhand Faris Haroun het wel zou zien zitten om ad-interim over te nemen van Wils valt te betwijfelen.

Bovendien staat Gheysens uit financiële overwegingen vast niet te springen om een allicht wel beperkte ontslagvergoeding op te hoesten, wat eveneens helpt verklaren waarom Wils nog in het zadel zit. Die budgettaire limieten en het bijhorende kwaliteitsverlies gelden ook als verzachtende omstandigheden waar het bestuur rekening mee houdt in de T1 zijn evaluatie. Net zoals de tot overmaat van ramp overvolle ziekenboeg, een niet te onderschatten handicap voor de sowieso al smalle en jonge kern.

Steun van sportieve cel

Als we Jaecques en Overmars mogen geloven blijft die beoordeling trouwens overwegend positief. Althans wat Wils zijn werk achter de schermen betreft. Op zijn trainingsaanpak  valt weinig aan te merken, ook zijn tactische en menselijke benadering kan hen bekoren. Vandaar dat zijn bazen hem in de pers blijven verdedigen, al ligt de waarheid wel op het veld. Het sportieve management mag dan wel tevreden zijn, het zijn zij die openlijk verkondigen dat de lat minstens op de top zes mag worden gelegd.

Een doelstelling die vandaag ver weg lijkt. Tenzij het tij alsnog kan worden gekeerd dreigt de rest van de campagne op die manier één lange lijdensweg te worden. Terwijl het ook op verdedigend vlak allemaal gerust wat scherper mag oogt Antwerp tegenwoordig vooral inspiratieloos en offensief onmondig. Ongetwijfeld een doorn in het oog van Overmars, die tijdens de wintermercato met beperkte middelen wonderen zal moeten verrichten om de selectie van een broodnodige kwaliteitsinjectie te voorzien.

Het enige andere redmiddel is, helaas, een trainerswissel. Tot dusver hielden Overmars en Jaecques hem nog de hand boven het hoofd, maar de toenemende druk op Wils dreigt stilaan toch onhoudbaar te worden. Ook intern, waar in alle stilte topoverleg wordt gepleegd over de schrijnende toestand waarin het stamnummer één zich nog geen drie jaar na Den Dubbel bevindt. Wie weet is het dieptepunt nog niet eens bereikt. Dringend tijd dus om in te grijpen, voor de situatie al helemaal uitzichtloos wordt?

Alarmfase rood bij RAFC

Voorlopig mag Wils zijn job blijven uitoefenen, maar het lijkt louter nog een kwestie van tijd vooraleer hij het gelag betaalt voor de dramatische cijfers onder zijn bewind. Dat is nu eenmaal de harde realiteit van het voetbal. Wils kreeg meer krediet dan zijn voorganger, nochtans eveneens een kind van het huis, maar ooit houdt het op natuurlijk. Haast geen enkele trainer zou zulk een crisis overleven. Laat staan een onervaren exemplaar, die doorgaans net nog gemakkelijker aan de kant worden geschoven.

Dat hij gezien de huidige malaise niet al eerder bedankt werd voor bewezen diensten mag al bijna een mirakel worden genoemd. Het leergeld dat Wils betaalt - ook in de media, waar een paar onhandige uitspraken als een boemerang in zijn gezicht terugkeerden - kan Antwerp zich op dit moment simpelweg niet permitteren. Wellicht was het dan ook geen goed idee om hem de teugels toe te vertrouwen. Daarvoor mogen de beleidsmakers dan weer eens stevig in de spiegel kijken. Eigen schuld, dikke bult.

Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten. Al is het nu wel Wils zijn hoofd dat op het kapblok ligt. "Opgeven staat niet in mijn woordenboek", weigert de strijdvaardige coach, die zijn verantwoordelijkheid niet ontloopt, om zelf de handdoek in de ring te werpen. Wils hoopt dat de directie de kalmte bewaart en hem alsnog aan boord houdt, maar aan zijn C4 ontsnappen wordt een schier onmogelijke opdracht nu de prestaties zelfs in dalende lijn blijken te gaan. Al was het maar om een shockeffect te creëren.