Arne Decraene
Nicky Hayen verrichte een mirakel door Club Brugge alsnog naar de landstitel te loodsen. Tijdens de viering in Jan Breydel dwaalden de gedachten af en toe af richting Ronny Deila. Welk aandeel had hij in het onverhoopte succes van Blauw-Zwart?
Als je het aan de fans zou vragen wellicht niet bijster veel, want al maanden voor zijn onvermijdelijke ontslag werd de Noor weggehoond door het Brugse publiek. Ondanks het degelijke tot zelfs goede parcours in Europa en de Croky Cup eisten zij reeds een tijdje zijn vel omwille van de tegenvallende resultaten in de competitie.
LEES OOK: 'Vertrek Verschaeren krijgt vorm: onderhandelingen op komst'
Spelers steunen DeilaAls nummer drie in de stand vatte Club de play-offs na de halvering aan met negen punten achterstand op Union, een gat dat onder Hayen evenwel nog volledig werd gedicht. De coach wordt dan ook op handen gedragen door zijn spelers, die tijdens de titelviering niettemin geen slecht woord overhadden voor diens voorganger.
Integendeel zelfs: de ex-trainer kreeg nog heel wat complimenten. "Deila legde een goede basis richting de play-offs", klonk het in koor bij onder andere Andreas Skov Olsen en Brandon Mechele. "Daarna hebben Nicky en zijn staf de puntjes op de i gezet door een aantal details aan te passen. We moeten hen beiden bedanken."
Hayen deelt credits
Eenzelfde geluid bij de technische staf. "Dit is ook dankzij Ronny Deila. Wij hebben verder gebouwd", aldus Michiel Jonckheere, die zondag de geschorste Hayen verving op de bank. En ook de immer bescheiden architect achter het succes zélf betrok zijn voorganger in het feestgedruis. "Het is gestart in juli, ook met Ronny Deila."
"Dit is ook de titel van hem en zijn assistenten. Uiteindelijk hebben zij ook die punten behaald", weigert hij nog altijd om zelf alle eer op te strijken. Bart Verhaeghe, die liever benadrukt hoe Hayen de aangereikte tools qua data en expertise beter benut dan de Noorse einzelgänger, repte daarentegen met geen woord over Deila.
Gelijk van Verhaeghe
Niet onlogisch, want volgens Het Nieuwsblad was de relatie tussen de T1 en het bestuur compleet verzuurd. Een week voor zijn C4 liet hij zelfs uitschijnen dat het hem koud zou laten mocht Club hem op straat zetten. Deila, die niet geloofde in de kwaliteit van de kern, had de strijd dan ook al lang opgegeven. Onterecht, zo blijkt.
Hayen boezemde de kleedkamer opnieuw vertrouwen in en schikte zich in zijn rol als onderdeel van een ruimer geheel, iets waar de straks interimcoach-af zelf ook voortdurend de klemtoon op legt. Opvallend: een bericht met gelukwensen van zijn illustere voorganger heeft hij naar eigen zeggen voorlopig nog niet ontvangen.
