Arne Decraene
KRC Genk is nog maar pas bekomen van de knotsgekke derby tegen STVV of het moet alweer vol aan de bak. Gelukkig geraakte iedereen tijdig klaargestoomd voor de trip naar Jan Breydel, waar Wouter Vrancken dus over alle ingrediënten beschikt om Ronny Deila met een primeur te verrassen.
De topmatchen volgen mekaar in sneltempo op voor Genk. Na het drieluik tegen Anderlecht, Union en STVV, aangevuld met een paar Europese opdrachten, wacht nu dus de lange busreis naar Jan Breydel. In de Play-Offs ging het er vorig seizoen net zoals twee jaar geleden nog winnen, maar in de reguliere competitie dateert de laatste zege op bezoek bij Blauw-Zwart intussen wel al van 2014.
Supersub Hrosovsky
Het vlekkeloze uitrapport, dat schril afsteekt bij het toenemende thuiscomplex, in stand houden lijkt dus eenvoudiger gezegd dan gedaan. Weliswaar met de nodige meeval hield Maarten Vandevoordt op de velden van zowel RWDM, Cercle Brugge als Union, evenmin evidente verplaatsingen, zelfs telkens zijn netten proper. In twee van die drie wedstrijden begon Patrik Hrosovsky op de bank.
Zondag was het weer van dat, al kwam hij net als een week eerder halfweg wel al Luca Oyen aflossen. In het Dudenpark om de voorsprong te verdedigen nadat de Limburgers als bij wonder de rust ingingen met een 0-1 bonus, in de derby om het tij te keren nadat hattrickheld Aboubakary Koita minder genade kende. Met twee assists had Hrosovsky een fors aandeel in de spectaculaire ommekeer.
"Het contrast tussen de eerste en tweede helft zat meer in de betere uitvoering van ons plan dan in de specifieke inbreng van drie nieuwe spelers", focuste Vrancken zich na afloop liever op het collectief. Samen met zijn collega-invallers Joris Kayembe en vooral Tolu Arokodare, én uiteraard de andermaal bijzonder bedrijvige Bilal El Khannouss, was Hrosovsky niettemin de aanjager bij uitstek.
Keuze voor Galarza
Genoeg om terug een basisplaats op te eisen? In de competitie is het al meer dan een maand geleden dat Hrosovsky nog eens aan de aftrap verscheen. In de Europese voorrondes was de middenvelder wél steevast titularis, maar in de eerste groepsmatch van de Conference League mocht hij nauwelijks twee minuutjes opdraven. Zijn concurrent Matias Galarza behoorde toen tot de uitblinkers.
Dat hij ook op de openingsspeeldag tegen RWDM de voorkeur kreeg was wellicht dus al een teken aan de wand. Nochtans zat de dure Argentijn vorig seizoen nog op een zijspoor, terwijl Hrosovsky van alle veldspelers het meeste minuten vergaarde. De aanhang verkoos de vaak ondergewaardeerde schakel prompt boven smaakmakers als Joseph Paintsil en Mike Trésor tot Speler van het Jaar.
Een blijk van waardering voor zijn dienend werk in de schaduw van al dat aanvallend geweld. Met zijn koppel assists tegen STVV eiste Hrosovsky voor een zeldzame keer zélf de schijnwerpers op. Al ontbindt hij tegen Club blijkbaar wel graag zijn duivels. Van zijn 11 treffers in Genkse loondienst scoorde de 31-jarige Slowaak er zowaar drie in zijn 11 vorige ontmoetingen met de rivaal uit Brugge.
Tandem met Heynen
Reden te meer voor Vrancken om hem donderdag op te stellen? In de typische stijl van het huis toonde Hrosovsky pas na verloop van tijd waarom Genk een vijftal miljoen voor hem betaalde – een voorbeeld dat ook Galarza lijkt te volgen. Anders dan Paintsil en Trésor lag hij wel bij diens voorgangers doorgaans reeds in de bovenste schuif, al haalt de huidige coach pas het beste in hem naar boven.
Meer dan ooit vormde de ancien een tandem met Heynen, die nu evenwel al vroeg in de ziekenboeg belandde. Hrosovsky werd zo in één klap van bankzitter tot aanvoerder gepromoveerd, maar net zoals in zijn eerste seizoen liep het zonder zijn vaste partner in de as plots een pak stroever. Nog voor diens terugkeer was Galarza, die zelf optimaal profiteerde, in de pikorde al over hem gewipt.
Hrosovsky werd tegen Charleroi zelfs op kant geschoven voor Aziz Ouattara, tegen Anderlecht bleef hij vervolgens 90 minuten aan de bank gekluisterd. Nu lijkt de tijd echter rijp om hem in ere te herstellen. Niet voor zijn goals of assists, maar bovenal om het evenwicht te bewaren. Ondanks vier clean sheets in zes competitieduels bewees Koita zondag dat het soms toch nog kaas met gaten is.
El Khannous op links
"Wat er misliep voor de pauze? Alles. We mankeerden concentratie, vechtlust en mentaliteit", vond El Khannouss. Stuk voor stuk zaken die Hrosovsky in de schaal werpt. Niet toevallig werden de taken veel beter uitgevoerd met hem tussen de lijnen. Op moeilijke momenten blijft de ervaren leider een baken van rust voor zijn ploegmakkers. Een nuttige pion, die het teambelang altijd vooropstelt.
De lijm van het elftal zeg maar, al dacht Vrancken daar de afgelopen weken dus anders over. Met dank aan Galarza, die enkele dagen na zijn glansprestatie tegen Fiorentina een slechte beurt maakte. Zowat alles mislukte: het verschil met Hrosovsky kon niet groter zijn. Was het misschien de vermoeidheid die haar tol eiste? Vrancken gaf achteraf toe dat hij zijn brede kern iets beter kan benutten.
Galarza out, Hrosovksy in lijkt een logische stap. Of schudt Vrancken, zelf voor het eerst actief op drie fronten, iets anders uit zijn mouw? Tenslotte verdient Galarza respijt, en kon El Khannouss tegen STVV bekoren als linksbuiten – een experiment dat voor herhaling vatbaar is. Meer dan de lading wingers kan de kersverse nummer 10 daar wel eens de geschikte opvolger zijn voor Mike Trésor.
Unicum in de as
Zelf ziet El Khannouss een verhuis naar de flank wellicht zitten. De volksmenner wil dit seizoen vooral aan zijn statistieken werken. Een hogere rol op het veld helpt om vaker in kansrijke posities te komen. Nadat hij het de voorbije weken reeds uit alle hoeken probeerde brak El Khannouss met zijn doelpunt van de hoop in de derby alvast eindelijk de ban. Dat smaakt wat ons betreft naar meer.
El Khannouss op de linkerkant dan, waar Luca Oyen zijn krediet sowieso opgebruikt lijkt? Vrancken kan zo meteen ook zijn middenveld stofferen door Heynen, Hrosovsky én Galarza, indien hij niet aan de zuurstoftank moet tenminste, voor het eerst samen een trio te laten vormen. Drie complete types die moeiteloos met mekaar van positie kunnen wisselen, wat momenteel in de mode blijkt.
Minder creatief, wel compacter. "De linies moeten dichter bij elkaar staan", aldus Vrancken, die tevens meer lef en initiatief verwacht van zijn troepen. Na de comeback tegen STVV lijkt Hrosovsky, klaar om weer de steunpilaar van weleer te worden, de aangewezen man om ervoor te zorgen dat die instructies donderdag nauwgezet worden opgevolgd. Met of zonder Galarza aan zijn zijde.
AD
LEES OOK: Coëfficiënt keldert: Belgische clubs vrezen rampscenario
