RSC Anderlecht speelde een schabouwelijke partij tegen AZ. Het werd terecht uitgeschakeld en het is al maanden duidelijk dat er te weinig kwaliteit is in de spelersgroep. Toch waren er twee lichtpunten bij de Brusselse club, al was dat achteraf een magere troost.
Michael Murillo kende een pechavond. De penalty was zeer licht, analisten zoals Jacky Mathijssen vonden het er geen, en bij de tweede goal stond Murillo een millimeter te ver, waardoor de bijzonder slecht gepositioneerde Moussa N’Diaye geen geluk had en het geen buitenspel werd. Bovendien viel hij uit met wellicht een spierscheur. Murillo was duidelijk toch niet fit genoeg aan de match begonnen, nadat hij de partij tegen KRC Genk al moest laten schieten wegens last.
Killian Sardella kwam in de plaats en die maakte indruk. Hij was defensief scherp, was bij betrokken bij twee gevaarlijke aanvallen en was één van de weinige jongens die lef toonde. Dat hij een penalty miste was jammer. Sardella maakte onder Riemer veel progressie en mag als een van de weinigen bij Anderlecht tevreden zijn over zijn persoonlijke prestaties.
Mario Stroeykens viel ook goed in. Hij mocht op de plaats van Lior Refaelov spelen, die het zéér moeilijk had ondanks zijn goede wil. We haalden eerder al aan dat Stroeykens de ideale opvolger zou kunnen zijn voor Yari Verschaeren. Stroeykens heeft fysieke kwaliteiten en speelt veel liever met de neus naar de goal, dan als centrumspits. Hij werd ook vooral opgeleid als aanvallende middenvelder. Sardella en Stroeykens zullen wellicht starten tegen KV Mechelen, net als Marco Kana. Misschien een teken voor komend seizoen, wanneer er een bijzonder grote schoonmaak gaat moeten worden doorgevoerd?
