Arne Decraene
Een terechte thuisnederlaag in de stadsderby tegen promovendus Union: er zijn betere manieren om aan het nieuwe seizoen te beginnen. Toch predikt Vincent Kompany vooral geduld in aanloop naar de herkansing van zaterdag tegen Eupen. Anderlecht zit tenslotte voor de zoveelste keer in een heropbouwfase, waarbij de eerste fundamenten nog maar pas gelegd zijn. Veel meer nog dan 'Het Proces' of 'In Youth We Trust' vormen termen als stabiliteit en continuïteit tegenwoordig dan ook de sleutelwoorden in het Lotto Park. Een duidelijke signaal richting sportief directeur Peter Verbeke.
"We willen komaf maken met de 'traditie' om telkens terug vanaf nul te herbeginnen. Daarom kiezen we er nu voor om een structurele basis te leggen. Dit moet onze laatste lastige zomer worden", sprak Kompany donderdag klare taal. Hoewel hij het niet als een excuus voor de gemiste start wou inroepen, beklaagde de coach zich over het gebrek aan automatismen in zijn elftal. Niet onterecht: met Wesley Hoedt, Taylor-Harwoord-Bellis en Sergio Gomez bestond de defensie voor driekwart uit vers bloed, voorin vergezelde zomeraanwinst Benito Raman de tijdelijk heropgeviste Isaac Kiese Thelin. Op het middenveld heeft Majeed Ashimeru evenmin al veel minuten voor Paars-Wit in de benen, zijn vervanger aan de rust Kristoffer Olsson streek dan weer net neer in Neerpede. De eveneens ingevallen Lior Refaelov bracht het aantal 'nieuwkomers' die tegen Union in actie kwamen zo op acht stuks.
MEER DAN NEERPEDE
Kompany maakte het er zichzelf bovendien niet gemakkelijker op door hen dan nog eens in een nieuwe formatie, met twee spitsen en een dunne bezetting in de as, te laten voetballen. Noch door Anouar Ait El Hadj op de bank te posteren. Of, in samenspraak met het bestuur, Adrien Trebel op kant te schuiven. Zijn loodzware salaris moet eindelijk uit de boekhouding worden geschrapt, net zoals dat recent reeds met Albert Sambi Lokonga gebeurde. Indien diens bonussen bij Arsenal in vervulling gaan, vervoegt de middenvelder Jérémy Doku en Youri Tielemans in de top drie van duurste uitgaande transfers in de clubgeschiedenis. Een volledig podium van eigen jeugdproducten dus, met daarnaast ook nog Romelu Lukaku, Leander Dendoncker en Kompany in de top 10: en of Neerpede een goudmijn van jewelste is.
Het transferbeleid bracht de voorbije periode minder geld in het laatje. Aleksandar Mitrovic, intussen al vijf jaar geleden, is zowat de laatste voltreffer. Terwijl het slechts een kwestie van tijd lijkt vooraleer El Hadj, Yari Verschaeren, Francis Amuzu en Hannes Delcroix de kassa weer doen rinkelen, is dat de eerste taak van Verbeke: spelers binnenhalen op wie Anderlecht winst kan boeken. Bij voorkeur aan een prikje, en met niet teveel kilometers in de benen. Transfers als Ashimeru en Gomez passen in die optiek. Hopelijk verlaten zij het Lotto Park ooit door de grote poort. Kompany mag het dan wel jammer vinden dat Lokonga er al niet meer bijloopt, spelers uit binnen –én buitenland opleiden om ze nadien voor grof geld te verkopen blijft nu eenmaal hét businessmodel bij uitstek in de Jupiler Pro League.
EVENWICHTSOEFENING
Liefst nog gekoppeld aan sportief succes, iets waar ook de Brusselaars stilaan terug op mikken. Vorig seizoen was Paars-Wit tevreden met de vierde plek en het bijhorend Europees ticket, dit jaar mag het opnieuw ietsje meer zijn. Die ambitie zien we ook weerspiegeld in de geleverde inspanningen. Verbeke gaf deze zomer reeds ruim 10 miljoen uit, meer dan het dubbele van de investeringen tijdens de vorige twee mercato's onder zijn bewind. De voornaamste slokoppen zijn Olsson en Raman, allebei 26 en samen goed voor een zevental miljoen. Net als Hoedt, nog een generatiegenoot wiens allicht beperkte transfersom onbekend is, zijn zij geen jonge talenten met het oog op de toekomst. Wel ervaren spelers om nu resultaten mee te behalen, wat voor een echte ancien als Refaelov zelfs nog meer het geval is.
Het blijkt een moeilijke evenwichtsoefening voor Verbeke, die ondanks het hogere budget nog steeds voorzichtig moet omspringen met de middelen en dus over weinig foutenmarge beschikt. Enerzijds wil Anderlecht niet ter plaatse blijven trappelen, en moeten er sportief snel stappen worden gezet. Zowel voor de aanhang als het financiële herstelplan. Anderzijds is kortetermijndenken uit den boze. Targets zonder potentiële meerwaarde op de transfermarkt zijn daarom veel minder interessant. Huurlingen bijvoorbeeld, maar ook oudjes als Refaelov. Voor hem voorzag Verbeke een uitzondering, een eerste signaal dat het niet de bedoeling is weer volop de kaart van de jeugd te trekken. De doorsnee typeploeg van Kompany, die volgens hemzelf nog geen vorm kreeg, zal grijzer zijn dan die in de vorige campagne.
GEHUURDE HULP
Een team samenstellen dat kan wedijveren met de Belgische top, zonder geld over balken te gooien voor dure vogels die snel hun pluimen kwijt zijn. Of de eigen jeugd buitenspel te zetten, wat met aankopen als Hoedt en Raman – die op speeldag één alvast de voorkeur kregen op Delcroix en El Hadj – wel dreigt te gebeuren. Simpel is anders. Bovendien blijft Verbeke best waken over de loonmassa. Trebel weegt nog steeds op de boekhouding, aanwinsten als Hoedt, Raman, Olsson en Gomez tekenden ongetwijfeld niet voor een appel en een ei een langdurige verbintenis in het Lotto Park. En dan moet die spits er nog komen, voor wie RSCA naar verluidt een vijftal miljoen veil heeft. De vraag is of hij eerder naar het profiel van Ashimeru en Gomez, dan wel dat van Raman, Hoedt of zelfs Refaelov zal neigen.
Qua type zoekt Anderlecht alleszins naar iemand als Lukas Nmecha. Waar de Brusselaars voor Lokonga tenminste nog de jackpot ontvingen, leverde het vorige nummer negen alleen moederclub Manchester City wat op. Net zoals Matt Miazga, nog zo een tijdelijke kracht die zich in de hoofdstad tot sterkhouder ontpopte, zomaar de deur uitwandelde. In één adem noemde Kompany ook Jacob Bruun Larsen, Paul Mukairu en Abdoulay Diaby mee in het rijtje plaatsen vond zelfs hij iets te ver gezocht. Met verder nog Ashimeru en Percy Tau klokte Verbeke, zelf weliswaar geen voorstander van leenconstructies, in de voorbije jaargang zo toch weer af op een huurlingenlegioen van zeven spelers. Een noodgedwongen ingreep om, nagenoeg zonder geld, alsnog op zoek te gaan naar een paar cruciale kwaliteitsinjecties.
BALANS VAN VERBEKE
Nu er iets meer mogelijk is, werd dat totaal met enkel Harwood-Bellis al herleid tot slechts één stuk. Tot blijdschap van Kompany en zijn streven naar meer stabiliteit, al hoeft het wat hem betreft niet per se daarbij te blijven. "Als ze het niveau van Lukas halen, waarom niet?", zet de T1 de deur op een kier. Kompany zegt dus niet bij voorbaat 'neen' tegen pakweg Joshua Zirkzee, wiens naam plots circuleert in de wandelgangen. Nochtans zou de komst van de Nederlandse spits, voor wie een aankoopoptie bij Bayern München onbegonnen werk lijkt, in principe indruisen tegen zijn wens om niet telkens vanaf nul te moeten herbeginnen. Zolang de balans niet opnieuw overslaat, kan een gerichte versterking hier en daar echter inderdaad geen kwaad. Liever dat dan centen te verspillen aan een zoveelste miscast.
Voorlopig slaagde Verbeke er alvast in om de overvloed aan huurlingen, vaak in alle stilte, in te ruilen voor definitieve transfers. Een belangrijk onderdeel van zijn missie. Op de openingsspeeldag viel er weinig van te merken, maar in vergelijking met vorig seizoen is de Paars-Witte kern daardoor reeds een pak meer in evenwicht. Een mix van jong en oud, die het midden houdt tussen doelstellingen in het heden en de toekomst. Én bovenal bijna allemaal écht spelers van Anderlecht zijn. Wanneer de opvolger van Nmecha eindelijk zijn kribbel zet, op tijdelijke dan wel permanente basis, staat de selectie dus stilaan op punt. Of de inspanningen dan ook hun vruchten afwerpen, zal moeten blijken. Een eerste evaluatie volgt al aan het eind van de zomer, een tweede halfweg het seizoen bij de wintermercato.
WERK AAN DE WINKEL
Mogelijk moet Verbeke dan nogmaals volop aan de bak. Om de recordkampioen terug aan de top te helpen, volstaat één mooie lente namelijk niet – voor zover daar al sprake van zal zijn. Anderlecht heeft nood aan een reeks van lucratieve transferperiodes, waarvoor het naast Neerpede nu dus ook opnieuw op de scouting rekent. Daar werden alleszins al stappen gezet, zo blijkt uit het feit dat RSCA tot onvrede van preses Wouter Vandenhaute weer vaker het pad van Club Brugge kruist. Al zijn veel aanwinsten tot hiertoe geen onbekende namen. Isaac Tshibangu, een 18-jarige Congolees die in de voetsporen van Dieumerci Mbokani en Chancel Mbemba hoopt te treden, is dat dan weer wél. Ook uit dit soort dossiers moet Verbeke het maximale zien te halen, net zoals hij samen met Kompany talenten als Rayane Bounida moet proberen te overtuigen om hun profcarrière in het Lotto Park te beginnen. Werk genoeg aan de winkel voor de sportief directeur.
LEES OOK: Standard en AA Gent: beter of niet? De verrassende tussenbalans
