Na vier overwinningen op rij bleef KRC Genk vrijdag op een gelijkspel steken tegen Standard. Maar bij de Limburgers zijn de vooruitzichten alvast positief en veelbelovend. Dat komt grotendeels door de gevonden succesformule op het centrale middenveld.
AANVALLEN
Vrijdagavond maakten KRC Genk en Standard pure reclame voor het Belgische voetbal. De eindstand was een 2-2 gelijkspel maar beide ploegen maakten aanspraak op de overwinning. Genk en Standard speelden vrank en vrij, wat voor de (neutrale) voetballiefhebber leuk om volgen was. Maar Genk-coach John van den Brom zag dat wel anders. “Over en weer, over en weer”, verklaarde de Nederlander op zijn perspraatje na de wedstrijd. “Voor jullie is dat waarschijnlijk een heel leuke wedstrijd om te zien, maar voor trainers is het verschrikkelijk.”
Opvallend: de coaches John van den Brom en Mbaye Leye lieten Genk en Standard aanvallender spelen dan het normale spel van hun ploegen. Vrijdagavond werden er gezamenlijk maar liefst 31 doelpogingen genoteerd, waarvan er 17 vanuit Luikse kant werden gelanceerd en 14 door de Limburgers. Dit aantal doelpogingen is flink wat meer dan hun respectievelijk seizoensgemiddelde van 13 en 11 pogingen per wedstrijd. Die gecreëerde kansen waren bovendien ook dreigender dan gewoonlijk. Beide clubs haalden namelijk elk hogere waarden in de expected goals.
GENK EXCELLEERT
De grote uitblinkers van deze attractieve wedstrijd waren ongetwijfeld Junya Ito en Joao Klauss. De Japanner lukte twee doelpunten voor KRC Genk, terwijl Joao Klauss beslissend was met één goal en één assist. Beide spelers waren alomtegenwoordig in de Luminus Arena en speelden zich aldus nadrukkelijk in de spotlights. Maar bij Genk excelleerden er nog meer spelers. Kristian Thorstvedt, Patrik Hrosovsky en Bryan Heynen – tot hij uitviel na een blessure – heersten namelijk tegen hun rechtstreekse tegenstanders op het centrale middenveld.
Samuel Bastien en Nicolas Raskin hadden het vrijdagavond duidelijk niet onder de markt tegenover deze drie sterke Genkenaren. Selim Amallah, die zich wat hoger op het centrale middenveld bevond, kon zijn gewoonlijk niveau toch enigszins aanhouden. Het trio aan Standard-middenvelders kreeg ook de hulp van centrale verdediger Merveille Bokadi, die vaak kwam doordekken op Kristian Thorstvedt. Bastien viel op door zijn anonimiteit in het spel, terwijl Raskin grossierde in het balverlies.
HEYNEN UITBLINKER BIJ UITSTEK
Bryan Heynen toonde vrijdag aan waarom hij zo nadrukkelijk genoemd werd als potentiële vervanger van Axel Witsel bij de Rode Duivels. De 24-jarige was de grote recuperator van dienst, hij veroverde bijvoorbeeld meer ballen dan Samuel Bastien én Nicolas Raskin samen. Heynen speelde zich ook in de kijker door zijn voetballend vermogen, maar liefst 93 procent van zijn 30 verstuurde passes kwamen ook effectief aan bij een ploegmaat. Ook Heynen en Kristian Thorstvedt haalden tegen de Rouches een meer dan middelmatige passing-zuiverheid, dat in schril contrast stond tegenover het matige uitvoetballende Luikse trio Bastien-Raskin-Amallah.
SCHUIVEN MET OYEN
KRC Genk won duidelijk de slag om het middenveld, en dat was niet alleen merkbaar bij de passing. Ook op het fysieke vlak acteerden Bryan Heynen, Patrik Hrosovsky en Kristian Thorstvedt een niveautje hoger dan Samuel Bastien, Nicolas Raskin en Selim Amallah. Voor Standard-coach Mbaye Leye zullen dit ongetwijfeld belangrijke lessen zijn om mee te pakken naar de bekerfinale. De Senegalees mocht zich ook gelukkig prijzen dat Heynen nog voor de rust het verliet met een blessure.
De klasbak op het Genkse middenveld speelde een ijzersterke wedstrijd, en zonder blessure zou hij die positieve lijn ongetwijfeld doortrekken naar de tweede speelhelft. Heynen werd echter noodgedwongen vervangen door Luca Oyen, waardoor Thorstvedt een rijtje terugzakte tot naast Hrosovsky. De Noor speelde desondanks een puike wedstrijd, maar de jonge Oyen kon als dipste centrale middenvelder zijn stempel echter niet drukken.
