RSC Anderlecht legt dit seizoen een hobbelig parcours af in de Jupiler Pro League. Vincent Kompany wijkt slechts zelden af van zijn principes als hoofdcoach, en dat kostte Sporting vaak dure punten. Maar in de Clasico tegen Standard bewees Kompany het tegendeel. Zijn flexibele tactische benadering resulteerde in een collectieve prestatie, die ook nog eens de drie punten opleverde. Kompany zet daarmee belangrijke stappen in zijn evolutie tot topcoach in spe. 

ANTWOORD OP KRITIEK

Het succes van een voetbalploeg wordt grotendeels gemeten op basis van één parameter. Het resultaat. Bij RSC Anderlecht moet daar tevens nog goed voetbal aan toegevoegd worden, en die dubbele betrachting wil hoofdcoach Vincent Kompany in het Lotto Park uiteindelijk ook realiseren. Maar vandaag beschikt de ploeg van Sporting niet over voldoende kwaliteit om Kompany's ideologie van totale dominantie helemaal uit te rollen. Wat nu primeert zijn de resultaten.

Vincent Kompany kreeg tijdens de voorbije weken pakken kritiek te slikken. Nooit eerder was de negatieve commentaar op zijn trainerschap zo scherp en duidelijk. Hoewel er dit seizoen stevig gebouwd kan worden op de defensieve fundamenten, liet de ploeg het al te vaak afweten op het vlak van beleving, intensiviteit en aanvallende efficiëntie. Ook de stereotiepe manier van voetballen – weinig tot geen kansen, te voorspelbaar en geen diepgang – was ontoereikend.



Vincent Kompany was te flexibel bij de personeelsinvulling van zijn team, spelers in een goede vorm haalde hij een week later bijvoorbeeld uit zijn ploeg, maar op tactisch vlak vaak te rigide. De raadgevingen van kenners en analisten naar Kompany waren dan ook duidelijk. Hij moest maar eens afstappen van zijn strakke principes. Een flexibeler spelconcept opzetten. Misschien eens proberen vanuit de omschakeling in plaats van het balbezit. Meer realisme dan idealisme graag.

TOEKOMSTIGE TOPCOACH  

Met het aanwezige spelersmateriaal beantwoordt de ploeg RSC Anderlecht niet aan het vereiste sportief niveau dat Vincent Kompany voor ogen heeft. Maar dat is ook geen schande. Slechts een handvol coaches kan helemaal hun eigen visie en filosofie doorvoeren bij een club. Meestal is dat ook een intensief werk dat meerdere jaren behelst. Zie Jurgen Klopp bij Liverpool, Pep Guardiola bij Manchester City, Julian Nagelsmann bij RB Leipzig of Jesse Marsch bij RB Salzburg.

Ieder van deze moderne topcoaches moest keihard bouwen aan de identiteit van hun ploeg, terwijl Vincent Kompany als solo hoofdcoach nog geen volledig seizoen achter de kiezen heeft. Bovendien situeerden de voorgenoemde clubs zich op een totaal ander niveau dan dat van Anderlecht momenteel. 't Is net daarom dat Kompany vandaag eerder voor de veiligheid van het resultaat moet strijden, in plaats van halsstarrig en rigide zijn eigen visie en filosofie door te voeren. 



In de recente match tegen Standard bewees Vincent Kompany alvast dat hij het resultaat kan laten primeren op zijn ideaalbeeld. De hoofdcoach analyseerde de Rouches op voorhand op een minutieuze wijze, en hij paste zijn eigen ploeg aan op de sterktes en zwaktes van zijn tegenstander. Het resultaat was een felbevochten maar opluchtende 1-3 overwinning. Maar ook een volwassen en erg efficiënt Anderlecht. Kompany toonde zijn tactische expertise en daarmee zette hij een belangrijke stap vooruit in zijn queeste als toekomstig topcoach. 

DUIDELIJKE TACTIEK 

De eerste opvallende vaststelling tegen Standard was de veldbezetting van Anderlecht. Vincent Kompany voerde een duidelijke 4-4-2 formatie in, een opstelling die dit seizoen slechts zelden gebruikt werd. De hoofdcoach greep voor de vierde keer terug naar dit recept, dat eerder een wisselend, maar overwegend positief, succes kende tegen Sint-Truiden (3-1 winst), Sporting Charleroi (1-0 verlies), Beerschot (2-0 winst). In elk van deze wedstrijden werd er voor de volle 90 minuten niet afgeweken van de 4-4-2 opstelling. 

DODELIJK EFFICIËNT 

Voor de vijfde keer dit seizoen kon Anderlecht minstens drie doelpunten scoren in een wedstrijd. Dat had de ploeg te danken aan een enorme efficiëntie voor doel. Waar Sporting in de voorbije matchen tegen Cercle Brugge en KV Kortrijk geen énkel schot tussen de palen mikte, lukte Anderlecht vier schoten op doel tegen Standard. Uit die vier pogingen op doel resulteerden er dus maar liefst drie goals. Dat heet dodelijk efficiënt zijn. 



Volgens de expected goals, een wetenschappelijk algoritme dat de waarschijnlijkheid van doelkansen afweegt, moest Anderlecht nochtans slechts 1,6 doelpunt gescoord hebben. Ook die parameter bewijst de hoge mate van efficiëntie voor doel op Sclessin. Anderzijds duidt deze vaststelling op een erg matige kansencreatie van Anderlecht. De gemiddelde expected goals van Club Brugge dit seizoen bedraagt bijvoorbeeld 2,01.

UIT DE COMFORTZONE 

In de Clasico tegen Standard evolueerde Anderlecht van een ploeg pure voetballers tot een fysieke machine. Dergelijk strijdplan zijn de jongens van Vincent Kompany niet echt gewoon, maar desondanks hield de ploeg fysiek goed stand tegen de Rouches. Anderlecht moest duidelijk uit zijn comfortzone treden want de ploeg ging zondag maar liefst 30 procent meer duels aan dan hun seizoensgemiddelde. Anderlecht schuwde de duels dus allerminst, en dat was ook cruciaal tegen de Luikse strijders van Mbaye Leye. 

WEG BALBEZIT

Vincent Kompany koos ook duidelijk voor de verticaliteit, eerder dan het soms doelloze rondpassen van de bal. Het aantal passes nam zelfs met 46 procent af tegenover het paars-witte seizoensgemiddelde, en dat is dus helemaal in strijd met de filosofie van coach Kompany. Bijgevolg liet Anderlecht het balbezit over aan Standard, waardoor het paars-witte balaandeel slechts 37 procent bedroeg. Dit seizoen legde Anderlecht slechts één keer een nog lager balbezit voor. Dat was in de 1-0 overwinning tegen Antwerp FC, toen lag het balaandeel op 33 procent. 



De T1 van Anderlecht maakte dus een goede keuze om zijn eigen visie te verloochenen, zich flexibel op te stellen, en volop voor het resultaat te kiezen. Dergelijke tactische flexibiliteit verrijkt en versterkt zijn expertise als hoofdcoach, waardoor hij belangrijke stappen zet in zijn evolutie als topcoach in spe. Dat bewees Kompany eerder ook al tegen Antwerp FC, maar daarna greep hij zoals vanouds terug naar zijn aloude principes en ideologie. Misschien voor de rest van het seizoen toch de kaart van het realisme trekken?