Ook al zet Antwerp FC uitstekende resultaten neer onder Frank Vercauteren, op het offensief gebied kan er nog flink wat vooruitgang geboekt worden. Voorlopig doet Didier Lamkel Zé het uitstekend als vervanger van de geblesseerde Dieumerci Mbokani, maar weldra keert de Congolese spits terug na zijn lange revalidatie. Een complementair en onvoorspelbaar aanvalsduo Lamkel Zé-Mbokani is daarom zeker het overwegen waard.
VERCAUTEREN VS. LEKO
Het doel heiligt de middelen. Het DNA van Royal Antwerp FC staat voor winnen. 't Is daarom dat het beleidsduo Luciano D'Onofrio en Paul Gheysens enkele weken geleden niet echt wakker lag van het vertrek van coach Ivan Leko naar Shanghai SIPG. De romantische visie van de Kroaat strookte niet helemaal met het realistische standpunt van Luciano D'Onofrio, wiens filosofie eerder geïndoctrineerd is door het Italiaanse voetbal. Resultaten primeren, veeleer dan op de manier waarop.
Na de aanstelling van Frank Vercauteren zag de neutrale voetballiefhebber de aantrekkelijkheidsfactor van The Great Old gevoelig afnemen. De nieuwe coach van Antwerp pompte een grote dosis realisme in de ploeg, iets wat vervolgens ten koste ging van het goede voetbal onder Ivan Leko. Bijgevolg werd het sportieve contrast onder Vercauteren wel erg groot, maar anderzijds werd het resultaat vooropgesteld. En da's nog altijd de belangrijkste indicator van succes.
In de aanloop naar de komende bekerwedstrijd vatte Club Brugge-coach Philippe Clement dat kort en bondig samen op de persconferentie. “Je komt van een ploeg die speelde als een rollercoaster: veel pressing, één tegen één verdedigen, veel doelpunten maken, maar ook veel doelpunten slikken … Naar een ploeg die meer een sluipmoordenaar is: een heel strikte organisatie en wachten op fouten van de tegenstander.” Het Antwerp onder Frank Vercauteren valt daarom niet meer te vergelijken met de ploeg onder Ivan Leko.
Frank Vercauteren leidde ondertussen al zeven wedstrijden als hoofdcoach van Antwerp FC, en daarvan won hij maar liefst zes matchen. Slechts één keer werd er verloren: tegen het gegenpress-systeem van KV Oostende en Alexandre Blessin had Vercauteren geen antwoord. De puntenoogst onder Vercauteren is dan ook veel hoger dan onder Ivan Leko. De Kroaat pakte in zijn Antwerpse periode uit met gemiddeld 1,77 punt per wedstrijd, terwijl die frequentie onder Vercauteren maar liefst 2,57 inhoudt.
VERCAUTEREN KIEST VOOR LAMKEL ZE
Een coach wordt altijd afgerekend op zijn resultaten, en die van Frank Vercauteren zijn dus voorlopig uitstekend. In die optiek was de switch van Ivan Leko naar Vercauteren alvast een groot succes. Het spelbeeld kan uiteraard wel nog wat positiever, maar het invoeren van een nieuwe mindset vraagt nu eenmaal veel tijd en inspanningen. Vercauteren was in het verleden bijvoorbeeld nooit echt een defensieve trainer, maar wel veeleer een coach die een realistische aanpak hanteert – waarbij de resultaten dus primeren.
Een belangrijke factor in de huidige Antwerpse hoogconjunctuur is Didier Lamkel Zé. En ook in diens importantie en sportieve revival heeft Frank Vercauteren een belangrijke rol. Waar Ivan Leko de fratsen van de Kameroener niet langer tolereerde - en hem vervolgens naar de B-kern verwees –, maakt Vercauteren handig gebruik van zijn intrinsieke talent. Vercauteren koos daarmee allerminst voor de gemakkelijke weg, maar voorlopig betaalt die veelbesproken keuze zich cash uit.
Niet alleen scoorde Didier Lamkel Zé reeds vier doelpunten in zes wedstrijden onder Frank Vercauteren, de Kameroener lijkt voorlopig zijn laatste kans op de Bosuil met beide handen te grijpen. De beslissing van Vercauteren om Lamkel Zé te rehabiliteren kon ook in het Antwerpse clubbestuur op veel bijval rekenen. Door zijn goede recente prestaties neemt Lamkel Zé's marktwaarde namelijk gevoelig toe, en dat geeft een interessant financieel perspectief voor de eerstvolgende zomermercato.
ONMISBARE LAMKEL ZE
Je moet het maar durven. Frank Vercauteren gaf persona non grata Didier Lamkel Zé het volle vertrouwen, en dat vlak nadat hij verguisd en uitgespuwd werd door de Antwerpse achterban. Maar anderzijds had de coach ook niet erg veel keuze. Om een goed resultaat te halen heeft Vercauteren kwaliteit nodig, en dat bezit Lamkel Zé met overvloed. Wegens een gebrek aan een adequate vervanger voor de geblesseerde Dieumerci Mbokani nam Vercauteren vervolgens een berekende gok door Lamkel Zé – nochtans een pure flankaanvaller – als nummer negen te gebruiken.
En die opvallende zet heeft Frank Vercauteren zich allerminst beklaagd. Al valt het nog af te wachten wanneer Didier Lamkel Zé zich bezondigt aan een nieuw incident. Maar voorlopig houdt de Kameroener zich mooi in het gareel en sluiten zijn medemaats hem stilaan tevens terug in de armen. Met vier doelpunten in zes wedstrijden is Lamkel Zé vandaag ook gewoon onmisbaar in het Antwerpse collectief. Bovendien vielen zijn doelpunten er telkens op belangrijke momenten. De winning goal tegen Cercle Brugge, twee stuks tegen Waasland-Beveren en het openingsdoelpunt in de Antwerpse derby tegen Beerschot VA.
LAMKEL ZE, DE TOPSPITS
De sportieve explosie van Didier Lamkel Zé was wellicht enkel mogelijk door de blessure van Dieumerci Mbokani, maar voorlopig vult de Kameroener diens rol met verve in. Het wordt daarmee nog afwachten of Frank Vercauteren hem ziet als een tijdelijke vervanger voor Mbokani, ofwel als een vaste spits. Een duo Mbokani-Lamkel Zé, dat zou weleens vonken kunnen geven – veel meer dan met pakweg Felipe Avenatti bijvoorbeeld. Eens Mbokani terug fit wordt bevonden voor de strijd, dan wordt het spannend afwachten hoe Vercauteren zijn aanvalslinie zal opstellen.
Want als centrale spits doet Lamkel Zé het erg goed. Op die positie scoort hij namelijk 0,69 doelpunt per 90 minuten, terwijl Mbokani dit seizoen 'slechts' aan een gemiddelde van 0,38 raakt. Met die frequentie schaart Lamkel Zé zich zelfs tot de vlotst scorende centrale aanvallers uit de Jupiler Pro League. Enkel Paul Onuachu (Genk 0,96), Bas Dost (Club Brugge, 0,84) en Smail Prevljak (Eupen, 0,75) laten voorlopig nog een beter gemiddelde noteren. Al werkten Onuachu en Prevljak wel behoorlijk meer speelminuten af dan Lamkel Zé.
Ook qua pure efficiëntie in de afwerking mag Lamkel Zé zich tot de zes beste centrumspitsen rekenen. De Kameroener zet zo'n 25 procent van zijn doelkansen om in een effectief doelpunt, en zo'n gemiddelde is uitstekend als centrale spits. In België zijn er vijf centrumspitsen nog efficiënter: Paul Onuachu (Genk, 34 procent), Bas Dost (Club Brugge, 33 procent), Thomas Henry (OH Leuven, 29 procent), Yuma Suzuki (STVV, 27 procent) en Ike Ugbo (Cercle Brugge, 26 procent). Ter vergelijking: dit seizoen is Dieumerci Mbokani voor zo'n 17 procent efficiënt voor doel.
LAMKEL ZE-MBOKANI
Alle credits gaan dus uit naar Frank Vercauteren, die het aandurfde om Didier Lamkel Zé een nieuwe kans te geven en daarmee niet het hazenpad koos - zoals Ivan Leko - door hem te laten verkommeren in de B-kern. De nieuwe rol als centrale spits ligt Lamkel Zé echt wel goed. Door zijn uitstekende prestaties wordt Dieumerci Mbokani zelfs niet zo hard meer gemist zoals voordien. Straks keert de Congolees terug uit blessure, en dan wordt het afwachten welke voorlinie Frank Vercauteren zal neerpoten. Een kwalitatief maar onvoorspelbaar spitsenduo Mbokani-Lamkel Zé zou dan misschien weleens tot de mogelijkheden behoren.
Het zou namelijk zonde zijn om Lamkel Zé terug als flankaanvaller te posteren, al heeft hij op die positie natuurlijk ook enorm veel te bieden voor de ploeg. Maar de Kameroener zou tevens een grote versterking betekenen in een centrale aanvalslinie met Mbokani. Beide aanvallers kunnen namelijk profiteren van elkaars sterke punten en daarom een complementair spitsenduo vormen. Mbokani met zijn balvastheid en fysieke sterkte, Lamkel Zé door zijn techniek en versnellingen. Dat zou de ploeg van Frank Vercauteren ook een extra dimensie geven, en het spelbeeld ook ten goede komen. Twee vliegen in één klap?
