KRC Genk hecht veel aandacht aan haar eigen jeugdwerking, en die inspanningen werden in het verleden al meermaals uitbetaald op sportief en financieel gebied. Met Luca Oyen staat er alvast een volgend goudhaantje klaar in Limburg.
HET ENIG LICHTPUNTJE
Kevin De Bruyne, Thibaut Courtois, Timothy Castagne, Leandro Trossard, Bryan Heynen, Siebe Schrijvers, Steven Defour, Jelle Vossen … Het rijtje met doorgebroken KRC Genk-jeugdproducten is lang. Erg lang. Maar ook heel kwalitatief. In en rond de Luminus Arena hopen wordt dan ook luidop gehoopt en gedroomd om nog meerdere namen toe te voegen aan dat indrukwekkend lijstje van vermaarde voetballers, al wil de clubleiding ook niet enkel en alleen een opleidingsclub zijn. Die gulden middenweg is een niet te onderschatten opdracht voor de enige Belgische club die nota bene nog opereert een vzw, en dat tussen al de (buitenlandse) geldschieters van de andere teams uit de Jupiler Pro League.
Na het vertrek van kampioenenmaker Philippe Clement en meerdere steunpilaren was KRC Genk vorig seizoen op zoek naar haar identiteit. Toen leek Felice Mazzu niet de ideale coach voor de Genkies, maar nu blijkt ook Hannes Wolf niet te voldoen die hoge verwachtingen. Beide keuzes waren serieuze miscasts, waarbij wij zeker niet de trainerscapaciteiten van Mazzu en Wolf in twijfel willen trekken. Zij staan voor een bepaalde en erg specifieke voetbalfilosofie maar geen van beide visies sloeg aan bij het beschikbare Blauw-Witte spelersmateriaal. Toch heeft de Genkse achterban één groot lichtpuntje waar men zich kan aan optrekken: Luca Oyen.
VAN GEEN VREEMDE
Mei 2020. Het was een kleine mededeling in de nationale sportsecties: “Luca Oyen tekent zijn eerste profcontract bij KRC Genk.” Samen met Pierre Dwomoh zag de zeventienjarige Oyen zijn veelbelovende prestaties beloond worden met een profcontract. De offensieve speler kon zich onderscheiden in de jeugdreeksen dankzij zijn vinnige acties, inzicht en technisch vermogen. En ook in de Youth League sprong Oyen ook al in het oog tegen Liverpool, Napoli en Salzburg. Volledig volgens de reputatie van de Genkenaren mocht de prille tiener vervolgens proeven van de trainingen bij de grote jongens, waar hij vooral kon bekoren tijdens de winterstage in Benidorm.
Luca Oyen heeft zijn groot talent dan ook niet van een vreemde. Vader Davy Oyen is een klinkende naam in het Belgische voetbal, met onder meer drie caps bij de Rode Duivels op zijn conto. De voormalige linksachter verdedigde in zijn loopbaan de clubkleuren van onder andere KRC Genk, PSV Eindhoven, RSC Anderlecht en Nottingham Forest. Tijdens diens passage in Engeland zag Luca het levenslicht maar de Belgische voetbalfan hoeft alvast niet te wanhopen: de jonge Oyen telt momenteel al meer dan twintig selecties bij de U15, U16 en U17 van de Jonge Duivels.
GROTE KLASSE
En nu maakt ook het grote publiek dit seizoen aangenaam kennis met één van 's lands grootste talenten. Coach Hannes Wolf liet Luca Oyen vier keer invallen in vijf competitiewedstrijden, en tijdens bijna elke speelgelegenheid – hoe kort het dan ook moge zijn – liet de flankaanvaller een uitstekende indruk na. Oyen vierde zijn professionele debuut op Zulte Waregem, waar de kleine aanvaller bijvoorbeeld bijna tot scoren kwam, maar in extremis de deklat op z'n weg vond. In de tweede competitiewedstrijd was Oyens speeltijd zelfs beperkt tot amper vijf minuten, maar desondanks sprong hij in die luttele tijd in het oog door zijn en bewegingen tussen linies en zijn aanspeelbaarheid. Toen klonk het al duidelijk bij analisten en fans: die jonge knaap is stevig aan het bonken op de deur.
Na zijn eerste twee succesvolle invalbeurten tegen Zulte Waregem en Standard mocht Luca Oyen op 24 augustus vervolgens wat meer ritme opdoen bij de B-ploeg van KRC Genk in een oefenpartij tegen KVC Westerlo. De match was weinig attractief, uitgezonderd de vier gescoorde doelpunten in het 2-2 gelijkspel, maar Oyen wist zich toen helemaal in de kijker te spelen. Dat had weinig te maken omdat hij zelf eenmaal de netten deed trillen, maar veeleer door zijn vinnige en onbevangen speelstijl. Grote klasse, ook al betrof het slechts een oefenwedstrijd op maandag. Toen al rezen de vragen of dit goudhaantje niet meer zijn kans moest krijgen in het eerste elftal, dan telkens een invalbeurt in de slotfase van de match.
GROOT GENKS VERTROUWEN
Hannes Wolf staat niet meteen te boek als een coach die zorgeloos meerdere jongeren voor de leeuwen gooit. De Duitser springt heel voorzichtig om met jonge talenten, maar het feit dat de 'laptoptrainer' Luca Oyen liet debuteren én inzette in meerdere wedstrijden, is vooral veelzeggend over de kwaliteiten van Oyen. Na Wolfs ontslag in de Luminus Arena had de coach naar eigen zeggen spijt van één specifieke zaak. “Ik had misschien sneller Luca Oyen zijn kans moeten geven”, citeerde Het Laatste Nieuws. “Daar heb ik spijt van. Ik ben wel blij dat ik hem heb kunnen laten debuteren, net als Maarten Vandevoordt vorig jaar en Elias Sierra nu op Beerschot.”
Hannes Wolf liet Luca Oyen weliswaar debuteren en proeven van het grote werk, maar intern is het geloof en vertrouwen in de jonge snaak aanzienlijk groter. Ondanks zijn kleine gestalte en frêle body wordt er op lichamelijk vlak niets geforceerd met Oyen, dat verklaarde vader Davy bijvoorbeeld aan Het Belang van Limburg. Het nieuwste Genkse goudhaantje krijgt daarvoor een persoonlijk programma voorgeschoteld én krijgt ruimschoots de tijd om zijn lichaam te sterken. Dat grote vertrouwen in Oyen vertaalde zich in de eerste wedstrijd post-Wolf tegen KV Mechelen. Hoofdcoach ad-interim Domenico Olivieri dropte Oyen namelijk meteen in de basis en de youngster gaf wederom zijn visitekaartje af als vervanger van de geschorste Théo Bongonda.
INDRUKWEKKENDE STATS
Luca Oyens jeugdige onbevangenheid vertaalt zich ook in erg knappe statistieken. Met gemiddeld twaalf offensieve acties en vijf pressing-duels per negentig minuten staat de zeventienjarige knap in de top vijf onder alle linkerflankspelers uit de Jupiler Pro League. Bij het aantal acceleraties per wedstrijd prijkt de vinnige aanvaller zelfs in de top drie. Maar daar stopt het niet bij, Oyen is namelijk ook erg efficiënt in meerdere facetten van het spelletje.
Op het gebied van crosses voor doel bijvoorbeeld. In dat onderdeel scoort Oyen namelijk erg hoog waarbij één op twee voorzetten effectief belanden bij een ploegmaat. Met dat hoge gemiddelde bezet hij voorlopig de tweede plaats onder zijn positionele collega's. Bij de zuivere passing, zowel algemeen als in een voorwaartse richting, is Oyen zowaar de primus onder de linkerflankaanvallers met een zuiverheid van respectievelijk 94% en 88%. En dat zijn best wel indrukwekkende cijfers. En als toetje op de taart evenaart Oyen zelfs de dribbel-accuraatheid van flankenflitser Jérémy Doku.
GESCHENK UIT DE HEMEL
Na vier korte invalbeurten onder Hannes Wolf mocht Luca Oyen vorig weekend tegen KV Mechelen zijn basisdebuut vieren. Hoofdtrainer ad-interim Domenico Olivieri zag dat het goed was, volledig volgens de lijn van Oyens eerdere veelbelovende prestaties die weliswaar telkens van veel kortere duur waren. Het Genkse thuispubliek kon tegen Malinwa genieten van Oyens natuurlijk instinct, onbevangenheid en pure klasse. Hij kon moeiteloos de geschorste Théo Bongonda doen vergeten, nochtans één van de betere Genkies dit seizoen.
Bongonda zit ook komend weekend tegen KV Oostende nog een schorsingsdag uit, en het lijkt nu al zeker dat Luca Oyen zijn uitstekend basisdebuut mag bevestigen tegen de kustploeg. Naarmate de youngster meer speelminuten pakt, stijgt zijn métier, ervaring en aldus ook zijn kwaliteit. En daarom is het tweede overgangsseizoen van KRC Genk misschien wel een geschenk uit de hemel voor Oyen, die op deze manier zonder al te veel zorgen progressie kan maken. En wie weet stapt hij ooit wel in de voetsporen van Kevin De Bruyne, Thibaut Courtois en Leandro Trossard als referenties van de Genkse jeugdopleiding.
