De kop is eraf. Vincent Kompany beleefde zondag zijn vuurdoop als voltijds hoofdtrainer van Anderlecht met een 1-1 gelijkspel tegen Moeskroen. Een teleurstellend resultaat na een wederom weinig overtuigende partij van de Brusselaars, al liet Coach Vinnie toch een goede eerste indruk na.
Te beginnen met zijn opstelling vooraf, hoewel we hier liever niet al te ver uitweiden over het louter sportieve aspect. Kompany hield het alleszins simpel en trok de lijn van vorige week tegen STVV, toen Frank Vercauteren nog mee wat in de pap te brokken had, gewoon door. Zo behield de defensie het vertrouwen, net zoals Adrien Trebel en Peter Zulj op het middenveld. Daar werd de gekwetste Michel Vlap trouwens vervangen door Marco Kana, toch een blijk van aandacht voor het defensief evenwicht. De driehoek met vrij behouden types wel werd enigszins omgedraaid, terwijl voorin Jérémy Doku – die voor de tweede match op rij een rode kaart uitlokte – van flank wisselde met Anouar Ait El Hadj. Voor het overige besloot Kompany nog geen al te gekke dingen doen of te overdrijven met de jeugd.
STAP VOORUIT
Tegen een zwakke doch dappere tegenstander begon Paars-Wit vervolgens meer dan degelijk aan de partij. Meteen werd duidelijk dat er op vlak van diepgang, overlaps, looplijnen en pressing intenties zijn om met meer dadendrang te voetballen, al verviel de recordkampioen nadien toch weer in haar stereotiepe en trage spel met weinig concrete dreiging. De overweldigende dominantie wat balbezit betreft – op een gegeven moment 82 procent – stemde Kompany vast tevreden, maar tot veel kansen leidde dat veldoverwicht opnieuw niet. Integendeel: Moeskroen kwam nog het dichtst bij een treffer.
Dankzij een domme uitsluiting en een vermijdbare penalty leken Les Hurlus de zege evenwel cadeau te geven, tot Anderlecht in het absolute slot alsnog de gelijkmaker slikte. Geen debuut in stijl dus voor Kompany, op wiens tactische ingrepen doorheen de wedstrijd nochtans vrij weinig aan te merken viel. Alleen de vervanging van Trebel, die zelf ontsnapte aan een rode kaart, voor Yari Verschaeren zullen sommigen als naïef omschrijven. Al valt eigenlijk best wel te verdedigen dat de nieuwbakken T1 op dat moment tevergeefs nog iets nadrukkelijker op zoek wou gaan naar dat verlossende tweede doelpunt.
CORRECTE COACH
Onze voornaamste vaststelling na de eerste kennismaking met fulltime coach Kompany heeft echter weinig met tactiek of veldbezettingen te maken, maar des te meer met zijn attitude. Waar het icoon de voorbije weken net zoals in zijn sporadische interviews vorig seizoen vaak nogal hoogdravend voor de dag kwam, zagen we nu voor de aftrap een gezond nerveuze nieuweling aan het woord. Met alle camera’s op hem gericht gedroeg posterboy Vince, die de volle 90 minuten druk voor zijn dug-out stond te coachen, zich uiteraard ook tijdens de partij voorbeeldig. Voor stijl krijgt hij dus alvast een 10 op 10.
Het meest benieuwd waren we evenwel naar zijn woorden na afloop. Waar de speler-inspirator vorig jaar en de afgelopen weken vaak enige irritatie opwekte met zijn ontwijkende analyses, was de T1 daar nu echter plots op zijn best. Zoals het een echte trainer betaamt overdreef Kompany natuurlijk het aantal kansen dat zijn team had afgedwongen, en na zijn eerste blik op de fout van Trebel draaide hij zoals een volleerd coach aanvankelijk nog wat rond de pot, maar voor de rest konden we ons gerust vinden in wat de ex-Rode Duivel op zijn eerste nabespreking in zijn nieuwe functie te vertellen had.
GEEN EXCUSES
Kompany gaf toe dat de kwaliteit soms wat ontbrak, maar vond terecht dat zijn elftal al bij al wel de zege verdiende. In tegenstelling tot in Mechelen op speeldag één, zo klonk het grootmoedig. Ook het gebrek aan een tikkeltje kwaliteit of zelfs simpelweg de nodige vorm om de iets betere diepgang te verzilveren werd aangekaart, net zoals hij de angst voor de gelijkmaker die er op het einde insloop lang niet uit de weg ging. Zelfs zijn mening over de afgedwongen opportuniteiten tot scoren én de lichte bestraffing voor Trebel stelde de doorgaans nochtans koppige Kompany nog wat bij. Een verademing.
De voormalige verdediger gaf overigens ook een inkijk in zijn kwaliteiten als people manager. Zo sprak hij enerzijds zijn geloof uit in zijn offensieve pionnen en vielen er verder nog wat motiverende woorden te noteren, maar was er tevens een waarschuwende vinger voor zij die aan hun taken verzaakten bij de domper in het slot. "Op gebied van kwaliteit waren we beneden ons niveau. Anders maak je die wedstrijd af", luidde uiteindelijk Kompany zijn slotconclusie. Van de waarheid verbloemen of zich wegsteken achter excuses, wat we hem vorig seizoen geregeld verweten, lijkt voorlopig dus geen sprake meer.
VERCAUTEREN VERGETEN
Een aangename verrassing, die maakt dat we ergens blij zijn dat Coach Vinnie niet met een klinkende driepunter van start ging. In dat geval was het immers eenvoudig geweest om achteraf te blinken op de persbabbel. Nu moest Kompany dus echter meteen reageren op een tegenslag, een verplichting die hij met een charmante combinatie van zijn natuurlijk charisma en een nieuwe, nuchtere bescheidenheid vlekkeloos tot een goed einde bracht. Laten we hopen dat die lijn in de komende weken doorgetrokken wordt. Gecombineerd met de nodige resultaten, zal Vercauteren en de manier waarop hij plaats moest ruimen dan snel vergeten zijn.
