Geen Jelle Vossen vanavond in het tweede luik van de halve bekerfinale tussen Zulte Waregem en Club Brugge. De spits wisselde tijdens de winterstop van kamp, maar mag ondanks het feit dat het om een definitieve overgang gaat niet aantreden tegen zijn ex-club. Dat kwamen beide teams overeen in een controversiële clausule, die de afgelopen dagen voor heel wat consternatie zorgde.
Geholpen door Essevee-coach Francky Dury, die in tegenstelling tot zijn bestuur het vuur zo lang mogelijk bleef aanwakkeren. Een bewuste strategie om in aanloop naar de kraker de gemoederen verder op te hitsen, zo lijkt, want dat dé sterke man aan de Gaverbeek niet op de hoogte zou zijn van de ins en outs van de deal achten wij weinig waarschijnlijk. Toch stuurde Dury graag geruchten de wereld in alsof hij, mits het betalen van een extra som, Vossen alsnog kon opstellen. Onzin, zo reageerden zijn oversten, die zich vervolgens in alle mogelijke bochten wrongen om Club toch maar niet tegen de schenen te stampen.
VRIENDENDIENST VOOR VOSSEN
Hoewel het kwaad intussen was geschied en zowat iedereen ontstemd had gereageerd op de flauwe en volgens sommigen zelfs illegale constructie, besefte Zulte Waregem dan ook maar al te goed wat het aan Blauw-Zwart te danken had. De Bruggelingen leverden, uit respect voor Vossen en hun goede band met Essevee, namelijk naar verluidt zélf een inspanning om de transfer te laten doorgaan. Lees: Club maakte de weg vrij en betaalde wie weet zelfs nog een deel van zijn riante salaris voor dit seizoen verder uit, zodat de voorbeeldige tribuneklant zorgeloos zijn driejarig contract in het Regenboogstadion kon gaan tekenen.
De competitieleider had ook dwars kunnen liggen en Vossen ofwel zelf nog een halfjaar extra achter de hand houden, ofwel Zulte Waregem zich blauw laten betalen. In plaats daarvan werd gekozen voor een compromis waar toch vooral de speler en zijn nieuwe werkgever baat bij hebben. Zoals Philippe Clement al aangaf, was zijn overbodige spits immers zeker geen storende factor in de kleedkamer. Met uitzondering van een deel van de supportersschare – en boezemvriend Hans Vanaken – maalt Jan Breydel niet om Vossen zijn vertrek, maar dat de goalgetter dringend de deur uit moest is dus ook allesbehalve het geval.
LAFFE, MAAR COURANTE STRATEGIE
Die populariteit maakt het trouwens tevens begrijpelijk dat Vincent Mannaert en co Vossen liever niet tussen de lijnen zien verschijnen. Mocht hij scoren, zou het rumoer bij de fans die sowieso al ontevreden zijn over zijn uittocht tenslotte niet te verduren zijn. Zeker niet nu in 2020 nog geen van zijn voormalige concurrenten tot scoren kwam. Toch vinden vele het een laffe strategie: als Club de spits zelf onvoldoende acht, zou het hem ook niet moeten vrezen in een onderlinge confrontatie. Een standpunt waar het een en ander voor te zeggen valt, al neemt het wel niet weg dat dit soort overeenkomsten lang niet nieuw zijn.
Zo zou Sven Kums ook zonder zijn al dan niet bewuste speeldag schorsing komend weekend niet mogen aantreden tegen Anderlecht, hoewel zijn definitieve verhuis volgende zomer eveneens al vastligt. Tot dan is de middenvelder echter op papier nog eigendom van Paars-Wit, dat tevens nog een (miniem) deel van zijn loon op zich neemt. Net zoals Club Brugge nog tussenkomt in een vijftal procent van Kaveh Rezaei zijn wedde, genoeg om ook de Charleroi-topschutter van het veld te houden. Alleen Thomas Didillon mag met Genk aan de bak tegen Anderlecht, vermoedelijk een van de vereisten om de doelman over te nemen.
(GEEN) GEFRONSTE WENKBRAUWEN
Om de huidige controverse te vermijden, had Blauw-Zwart zich dan ook simpelweg op diezelfde uitbuiting van het reglement kunnen beroepen. Vossen uitlenen, nog een klein percentage van zijn salaris betalen en hem op die manier dus gewoon mee in het rijtje huurlingen plaatsen die hun moederclub niet mogen treffen. In plaats daarvan besloot Club zowel de spits als Essevee meer werkzekerheid te kunnen en dus nu al definitief afscheid te nemen, een nobel initiatief dat hen echter veel meer weerstand oplevert. Geen wonder dus dat het Waregemse bestuur zo hard haar best doet om de Bruggelingen uit de wind te zetten.
Let op: we willen hier niet zeggen dat de huidige gang van zaken toe te juichen valt. Verre van zelfs, zoals we hieronder nog verder toelichten. Alleen hoeven de wenkbrauwen toch niet té zeer gefronst te worden bij de deal die beide teams uitwerkten. Ja, een veto om tegen je ex-ploeg aan te treden is vrij ongezien in het geval van een definitieve transfer, maar uiteindelijk gaat het hier dus eerder om een veredelde huur van zes maanden gevolgd door een gegarandeerd contract achteraf. Mocht de overgang van meet af aan op die manier gecommuniceerd zijn, zou er nu geen haan naar kraaien dat Vossen straks aan de kant staat.
ACHTERPOORTJES & MANIPULATIE
Alhoewel, net dat zou wat ons betreft wél mogen. In plaats van alle pijlen nu louter op Club Brugge, Vossen en Zulte Waregem te richten, kunnen we ons namelijk ook de vraag stellen of de regelgeving die vandaag bestaat omtrent huurlingen en hun eventuele beperking sowieso niet onethisch is. Zoals de voorbeelden hierboven – samen met nog talloze anderen – illustreren, biedt die immers toch gemakkelijk ruimte tot een zeker misbruik. Striktere en duidelijkere regels, zij het in de ene dan wel in de andere richting, zouden die achterpoortjes en hun bijhorende discussies misschien toch al snel in grote mate in kunnen perken.
In de Premier League bijvoorbeeld mogen leenspelers per definitie niet uitkomen tegen hun moederclub – en kunnen teams slechts één speler huren van dezelfde ploeg. Andersom zou net die restrictie verboden kunnen worden, al wordt dan net vaak weer gevreesd voor matchmanipulatie. In het geval van een huur, welteverstaan, en dus niet bij een definitieve overgang zoals die van Vossen. Al had Club Brugge, nogmaals, met een omweg gemakkelijk hetzelfde resultaat kunnen bereiken. Misschien moeten we dus wel nog een stap verdergaan en het verhuren van spelers binnen de eigen Jupiler Pro League in zijn geheel afschaffen.
ZELDZAME ZETTERBERG
Toegegeven, een controversieel idee. Kleine clubs kloppen namelijk graag al eens aan bij de groteren om een ruw talent of overbodige pion te lenen, die op die manier kennis kan maken met of groeien in onze competitie. Klinkt op zich niet verkeerd, al is het aantal huurlingen die nadien furore maakten bij hun oorspronkelijke team op één hand te tellen. RSCA-icoon Pär Zetterberg, ooit in Charleroi gestald, is wellicht het grootste succesverhaal. Vandaag doet Brandon Mechele het hem na in Brugge, Vossen zelf brak ooit door in Genk na een periode bij Cercle. We denken ook nog aan Leandro Trossard, maar verder zijn de voorbeelden toch schaars.
Ook nu plaatsten tal van topploegen hun flops en prospecten bij teams als KV Oostende en Kortrijk. In die situaties doen zich weinig problemen voor, maar wanneer moeder –en huurclub conflicterende belangen hebben werpt zich telkens weer hetzelfde debat op. Het is een kwestie van tijd tot Club Brugge en Charleroi of Gent en Anderlecht elkaar pad kruisen in PO I, waar het gemis van Rezaei of Kums dan plots opnieuw een item zal zijn. In plaats van telkens weer te wachten tot dezelfde problemen zich voordoen, zou een preventieve wijziging aan het reglement ongetwijfeld dan ook heel wat meer zoden aan de dijk brengen.
STRENGERE SCHIFTING
Mocht het simpelweg verboden zijn om spelers binnen dezelfde reeks uit te lenen, en bijgevolg ook de huidige overeenkomst tussen Club Brugge en Zulte Waregem omtrent Vossen niet aan de orde zijn, zijn we alvast van heel wat discussies verlost. En worden onze topclubs misschien ontmoedigd om veel te grote kernen samen te stellen, met spelers die van meet af aan gehaald worden om eerst te 'rijpen' bij een van de mindere goden in de JPL. Voor spelers uit de eigen jeugdopleiding, zoals Mechele, willen we immers gerust een uitzondering toestaan. Wat talenten uit het buitenland betreft, zal dan een strengere schifting zich opdringen. En Vossen, die zou straks gewoon zijn welverdiende kans krijgen om op revanche te jagen.
