Olivier Plancke
In Lissabon kijken ze vol ongeloof naar hoe Club Brugge plots één van de meest vervelende tegenstanders van Europa is geworden. Terwijl Sporting dit seizoen stevig meedraait aan de top, tonen de analyses van coach Rui Borges hoe hard hij schrikt van de intensiteit en snelheid van Blauw-Zwart. Voor Sporting dreigt één misstap tegen Club nu al grote gevolgen te hebben in de League Phase. Hoe is dit Club in één jaar tijd zó veranderd dat zelfs de Portugese kampioen zich afvraagt of híj het Brugse tempo nog wel kan volgen?
LEES OOK: Geen onderschatting: Sporting-coach onder de indruk van Club
Hoe dit Club Sporting zenuwachtig maaktHet mooiste compliment dat Club Brugge deze herfst krijgt, komt uit Lissabon. De Portugese landskampioen die zich door de interlandbreak worstelde met… beelden van Blauw-Zwart op herhaling. Rui Borges die letterlijk zijn ogen niet gelooft als hij ziet wat Club doet met z’n nieuwe ploeg. Dat zegt eigenlijk alles over hoe dit Club in één jaar tijd weer is geëvolueerd.
Nog maar een seizoen geleden won Club thuis met 2-1 van Sporting, in een wedstrijd die achteraf gold als kantelpunt richting volgende ronde. Toen speelde het met een heel ander elftal én in andere omstandigheden: Sporting zat in een stevige dip na het vertrek van Ruben Amorim naar Manchester United, verloor vier keer op rij en moest daarna van ver terugkomen om alsnog de Portugese dubbel te pakken.
Vandaag ziet de context er totaal anders uit. Sporting staat tweede in eigen land, verloor alleen nipt van het ongenaakbare FC Porto, en pakte 7 op 12 in de League Phase. Club zelf bengelt rond plaats 22 met 4 op 12, maar dat cijfer maskeert hoe graag topclubs Blauw-Zwart niét willen loten
Club Brugge is geen toevalstreffer
Club Brugge kwam drie keer op voorsprong in die zotte 3-3 tegen FC Barcelona, waarbij de West-Vlaamse voorhoede de Catalaanse verdediging op pure snelheid en verticale omschakeling ontregelde. Vooral Nicolo Tresoldi en Carlos Forbs, twee zomeraanwinsten nota bene, sprongen in het oog.
Voor Borges is dat geen toevalstreffer maar een patroon. In de analyses die in de Portugese pers uitlekten, valt vooral op hoe hij wijst op de herhaalde patronen in het spel van Club: die snelle switches naar Forbs, de loopacties van Tresoldi in de rug van de verdediging.
Borges is vooral verrast door wát Club op het veld legt, terwijl het intussen afscheid nam van sterkhouders als Ardon Jashari, Ferran Jutgla, Maxim De Cuyper en Andreas Skov Olsen. Dat zijn namen die vorig seizoen mee het gezicht waren van Blauw-Zwart in Europa. Toch is het signaal van Borges nu: “Ze zijn er collectief zelfs op vooruit gegaan.”
Transfers met schokeffect
De verklaring zit in de manier waarop Club is blijven goede transfers halen. Tresoldi is zo’n typische Brugse transfer: 21, ontwikkeld in de luwte bij Hannover, statistisch in stijgende lijn, en meteen inzetbaar op het hoogste niveau. Forbs is een ander type gok: mislukt bij Wolves, via Ajax op overschot gezet, maar bij Club met open armen ontvangen.
Resultaat: vijf goals en vijf assists in zijn eerste twintig wedstrijden, plus een uitverkiezing tot UEFA Player of the Match tegen Barcelona. Dat soort heropstanding-verhalen is exact waar scouts van half Europa voor naar Jan Breydel afzakken.
Intussen presteren de ‘bestaande’ profielen – Vanaken als regisseur, Onyedika als balafpakker, Tzolis als breekijzer, Vermant als coming man – bijzonder goed in de puzzel van Nicky Hayen, en lijkt de balans zelfs beter dan vorig jaar.
Waarom juist dít Club voor onrust zorgt in Lissabon
De evolutie van Club Brugge deze campagne is trouwens niet één rechte lijn omhoog. De 4-0-afstraffing tegen Bayern München was hard en lelijk, maar ook verhelderend. Tegen een machine die onder Vincent Kompany aan een perfecte reeks bezig is, werd de limiet van dit Brugge genadeloos blootgelegd. Maar juist die nederlaag tekent mee het verhaal: een ploeg die leert waar de Europese top écht zit, om daarna tegen FC Barcelona met dezelfde intensiteit, maar meer scherpte, wél mee te zijn.
Dat is wat coaches als Borges voelen: dit is geen stuntploegje dat leeft op één magische avond, maar een team dat via vallen en opstaan richting een hoger plafond kruipt. De cijfers in Europa – 4 op 12 - vertellen maar een deel van het verhaal. De manier waarop Club zich presenteert, is minstens zo belangrijk.
Sporting heeft zelf nog een zwaar programma met Bayern, PSG en Athletic Club voor de boeg. Een misstap tegen Club kan hen in één klap uit de veilige zone van die League Phase kegelen. Interessant is vooral waar Borges op hamert: niet op complexe tactische aanpassingen, maar op intensiteit. Hij wil dat zijn spelers minstens het fysieke niveau van Club halen. Dat is misschien wel het grootste compliment voor Nicky Hayen en zijn staf: een Portugese kampioen die zichzelf eerst afvraagt of híj het Brugse tempo wel kan bijbenen.
