Arne Decraene
Langs inkomende zijde is het huiswerk voorlopig af, maar de komende weken mogen we bij Club Brugge wel nog wat uitgaand verkeer verwachten. In het zog van Roman Yaremchuk hoopt Blauw-Zwart, dat wellicht ook nog zal cashen op een aantal goudhaantjes, tenslotte nóg meer miscasts te dumpen. Op de lijst met overbodige pionnen voor wie Dévy Rigaux elders onderdak hoopt te vinden prijkt alvast één enigszins verrassende naam.
Dat het voor Faitout Maouassa en Kamal Sowah over en uit is in Jan Breydel was reeds langer duidelijk. Het duo, net zoals Yaremchuk vorig seizoen uitgeleend, kwam ondanks de talrijke afwezigen tijdens de voorbereiding al niet meer in actie. Club hoopt dat er ook voor hen snel een definitieve oplossing uit de bus valt. Net zoals voor Dedryck Boyata, die in afwachting van de internationals wél nog eens mocht opdraven maar weer een bleke indruk maakte. Hetzelfde kan worden gezegd over Philip Zinckernagel.
Plan met Zinckernagel
Terwijl het gros van de nieuwkomers net als deze zomer veel vroeger neerstreken in Westkapelle bleek de 29-jarige Deen vorig jaar pas met de deadline in zicht een opportuniteit. Een persoonlijke wens van Ronny Deila, zo luidde het, met wie hij een seizoen eerder succesvol had samengewerkt bij Standard. Al werd dat door de toenmalige coach destijds in alle toonaarden ontkend. Het dient alvast gezegd dat Zinckernagel, voor 2,5 miljoen losgeweekt bij Olympiakos, op dat moment geen onlogisch koopje leek.
Met tien doelpunten en twee assists in 28 matchen had hij een meer dan degelijke campagne achter de rug in Sclessin, waar de polyvalente aanvaller onder meer schitterde tegen Club zelf. Eerder pronkte Zinckernagel ook bij Nottingham Forest en vooral Bodø/Glimt met erg fraaie cijfers. Ondanks de Luikse volkswoede genoeg adelbrieven om Bart Verhaeghe en co te overtuigen dat hij in Jan Breydel een rol van betekenis kon spelen. Qua prijs-kwaliteitverhouding leek de landskampioen goede zaken te doen.
Met uitzondering van Boyata, wiens salaris dan weer een molensteen rond de Brugse nek hangt, woog zijn vrij schappelijk prijskaartje niet op tegen dat van de bovenstaande flops. Noch tegenover dat van de andere aanwinsten die zomer. Het was dan ook nooit de bedoeling dat Zinckernagel een onbetwiste titularis zou worden. "Hij zorgt voor extra concurrentie en ervaring in het aanvallend compartiment", deelde Blauw-Zwart mee bij zijn voorstelling. Alleen draaide dat door omstandigheden toch anders uit.
Lievelingetje van Deila
In de reguliere competitie verscheen hij 21 keer aan de aftrap. Aanvankelijk schoot Zinckernagel nog goed uit de startblokken, maar ook toen zijn prestaties steeds meer in dalende lijn gingen bleef hij gewoon staan. Het leverde hem een stempel als lievelingetje van de alsmaar meer verguisde coach op, wat uiteindelijk mee zijn ondergang zou blijken. Als symbool van Deila zijn falen en toonbeeld van de toenmalige malaise heeft ook Zinckernagel het ondertussen onherroepelijk verkorven in Jan Breydel.
Een beetje oneerlijk weliswaar: hoewel het resultaat te wensen overliet viel een gebrek aan inzet hem zelden te verwijten. Bovendien was het deels door omstandigheden dat Zinckernagel zowat de eerste naam op het blad leek. Zo wilde Deila voorzichtig omspringen met Antonio Nusa, die hij wel degelijk naar waarde wist te schatten. Tevergeefs, want terwijl Andreas Skov Olsen – misschien niet toevallig tot zijn ontslag – fitter was dan ooit lag zijn frêle landgenoot helaas weer geregeld in de lappenmand.
Behalve blessurepreventie verklaarde Deila zijn koppige keuze evenwel ook door op de balans in het elftal te wijzen. Zinckernagel zou voor meer defensief evenwicht zorgen dan zijn alternatieven. Tactisch is hij mogelijk net iets gedisciplineerder, maar of hij werkelijk zoveel meer werk opknapt of duels wint? Zeker ten opzichte van Michal Skoras of Ferran Jutglà, die Deila slechts sporadisch eens op de zijkant posteerde, durft ook Zinckernagel zich alleszins wel eens aan zogenaamd alibi-verdedigen bezondigen.
Hayen dumpt Zinckernagel
Skoras lag bij Deila dan weer niet in de bovenste schuif. Tot onvrede van veel fans én insiders, die al langer opperden om de Poolse publiekslieveling – al was het maar om Zinckernagel een hak te zetten – zijn kans te gunnen. Dat hij in de PO's ontplofte sterkt hun zaak, maar of Skoras echt al klaar was valt moeilijk in te schatten. De eigenzinnige Noor, die zijn job toch niet bewust op het spel zou zetten, vond alvast dat hij nog meer tijd nodig had. Vandaar dus zijn vermeend favoritisme tegenover Zinckernagel.
Nieuwe bazen, nieuwe wetten. De intrede van Hayen, die wél input van zijn bazen duldde, betekende het einde van Zinckernagel. Eerst speelden de naweeën van een blessure hem nog parten, maar al snel werd het duidelijk dat hij niet meer aan bod zou komen. In de eindspurt richting de titel werd de ancien tot figurant gedegradeerd: met vijf korte invalbeurten bleef zijn bijdrage bijzonder beperkt. Een schril contrast met zijn aandeel in wat ervoor gebeurde, een scenario dat Hayen nu absoluut wil vermijden.
Om niet in dezelfde val te trappen, en om de nare herinneringen voorgoed uit te wissen, valt het dus te begrijpen dat Zinckernagel naar de exit wordt begeleid. Te meer omdat hij volgende zomer anders gratis kan vertrekken. Club legde hem voor amper twee jaar vast, een teken aan de wand dat er van meet af aan toch al enig voorbehoud was in Westkapelle? Dat zijn aanzienlijke salaris net zoals dat van Boyata, Sowah en Maouassa sowieso bijna uit de boekhouding verdwijnt lijkt alleszins een opluchting.
Talbi krijgt voorkeur
Niet alleen wil Blauw-Zwart de torenhoge loonlast afbouwen, zonder er nog veel woorden aan vuil te maken blijkt Hayen hem nu ook compleet te passeren. Net als Boyata bleef Zinckernagel in de Supercup aan de bank gekluisterd, om nadien zelfs volledig uit de boot te vallen. Veelzeggend. Nu alle wapens inzetbaar zijn past hij niet meer in de plannen van zijn coach, die baadt in luxe op de flanken. Zelfs als Skov Olsen of Nusa nog vertrekt zijn er voldoende opties voorhanden en blijft elke positie dubbel bezet.
Behalve de reeds vermelde namen én nieuwkomer Christos Tzolis blijkt Chemsdine Talbi, tegen Union direct goed voor een assist, in de pikorde ook al over Zinckernagel gewipt. Om de weer drukke kalender te managen wil Club in de breedte voortaan vaker inzetten op producten van eigen kweek. Zij hebben dus een streepje voor en mogen niet zomaar worden geblokkeerd. In geval van nood kan Hayen zelfs nog sleutelen aan zijn systeem door zijn backs, allen daartoe geschikt, de hele zijlijn te laten afdweilen.
Desnoods komt er zelfs nog iemand bij, want dat Zinckernagel mag beschikken staat vast. Al verdient hij het niet om in één adem te worden genoemd met andere overtollige ballast als Boyata, Sowah, en Maouassa, die hun totale kostplaatje veel minder rechtvaardigden. Beide partijen beleefden weinig plezier aan de samenwerking, maar met zeven treffers en negen assists ogen zijn statistieken toch niet verkeerd. In principe blijft Zinckernagel een nuttig profiel die zijn plaats heeft bij een Belgische topclub.
Exit van Zinckernagel?
In plaats van hem te gebruiken als veelzijdige wisseloptie die af en toe zelfs Hans Vanaken kon aflossen, een plek die Jutglà inmiddels heeft ingenomen, liet Deila hem al dan niet noodgedwongen echter meer spelen dan voorzien. Waardoor beiden synoniem voor mekaar kwamen te staan en samen de gebeten hond worden. Een halfjaar na Deila wordt nu ook Zinckernagel richting de uitgang geduwd. Niet enkel door de achterban, die hem al langer heeft uitgespuwd, maar ook door Hayen en het Brugse bestuur.
Gezien de weelde voorin zal hij niet worden gemist: daarvoor bracht Zinckernagel simpelweg te weinig. Hayen gunt zijn minuten dan liever aan Talbi, die net als zijn overige concurrenten de individuele acties, snelheid en diepgang heeft die de Deen mankeert. Dankzij zijn degelijke cijfers zou Zinckernagel, wiens marktwaarde op een viertal miljoen wordt geschat, wel nog vlot over de toonbank moeten gaan. Nadat hij eerder aan terugkeer naar Bodø/Glimt werd gelinkt blijft het voorlopig wel erg stil rond zijn persoon.
Hoewel hij naar verluidt mag en dus niet moet beschikken lijkt een vertrek voor iedereen toch de beste oplossing. Na dit seizoen zijn Zinckernagel en Blauw-Zwart, dat op die manier zopas afscheid nam van Denis Odoi en Éder Balanta, sowieso van mekaar verlost. Niettemin schrapt Club liever vandaag dan morgen nog een overbodige grootverdiener die weegt op het budget van de loonlijst. Door genadeloos komaf met hem te maken Hayen helpt alvast gretig een handje om hem bij het grof huisvuil te zetten.
AD
LEES OOK: TRANSFERUURTJE: ‘Grootse plannen Club, leegloop Antwerp’
