Olivier Deschacht. Hij zal voor eeuwig en altijd in de geschiedenisboeken van Anderlecht voorkomen als de speler die Paul Van Himst voorbij stak als speler met de meeste wedstrijden voor Anderlecht.
De 37-jarige verdediger zal nooit als één van de grootste spelers uit de geschiedenis van Anderlecht worden aangewezen. Toch moet Deschacht zijn naam prominent in Neerpede tentoongesteld worden, net zoals die van Romelu Lukaku, Youri Tielemans, Vincent Kompany en anderen. Deschacht is immers het grote bewijs dat je niet het pure talent moet hebben om het als profvoetballer te maken. Kompany & co zijn het uithangbord van de club over heel de wereld, Deschacht is het voorbeeld dat dromen mag.
Met zijn doorzettingsvermogen is hij misschien wel hét voorbeeld voor de jeugd. Bovendien had hij bij Anderlecht nog een zéér grote kwaliteit: weten wat je kan. Veel voetballers schatten zichzelf hoger in dan ze daadwerkelijk zijn. Vaak het slachtoffer van een entourage met enkel ja-knikkers. Dat was niet het geval bij Deschacht. Jelle Van Damme, Behrang Safari, Michael Zewlakow, Triguinho, Fabrice N’Sakala en tal van anderen beten in het zand. Deschacht was hen allemaal de baas. Straf.
Op zijn 37ste koos Anderlecht voor verjonging en haalde het Antonio Milic en James Lawrence. De keuze voor verjonging is logisch, maar degenen die in de plaats kwamen… We durven gerust te zeggen dat op dit moment Deschacht ook hen uit de ploeg had gespeeld. De twee zomeraanwinsten halen niet het niveau van Paars-Wit.
Deschacht won acht keer de titel, één keer de Beker van België, zeven keer de Belgische supercup, speelde 603 wedstrijden voor Anderlecht, waarvan 101 in Europa. Foei Marc Coucke en Luc Devroe, dat een proper afscheid hem niet was gegund. Het kritische publiek in het Astridpark zal ‘Oli’ wel eren.
CR
