Olivier Plancke
Hij kwam als een dure versterking, maar het is stilaan vooral ergernis. Bij Club Brugge is het geduld op: zoveel geld en zo weinig impact, dat wringt. En dus groeit één vraag met de dag: komt er straks een genadeschot in januari?
LEES OOK: 'Club opent wintermercato: eerste vertrekker staat klaar'
De dure aankoop weegt: genadeschot hangt in de luchtZaid Romero is het type verdediger waar Club Brugge altijd graag mee uitpakt. Linksvoetig, 1m92, grinta, agressief, harde tackles, geen schrik van een duel. Club betaalde rond 5,5 à 6 miljoen euro om een type binnen te halen dat past bij “Bluvn Goan”. Dat doet Blauw-Zwart niet voor een figurant. Dat betalen ze omdat Club geloofde dat hij ooit een sterkhouder wordt, of minstens een betrouwbare back-up.Maar twee seizoenen later ziet de situatie van Romero er dramatisch uit.
Dat gevoel werd begin december nog eens pijnlijk onderstreept in Het Nieuwsblad. Romero kreeg daar opnieuw een invalbeurt tegen Sporting CP, maar de conclusie was streng: ook in zijn tweede seizoen had hij tot dan niet kunnen overtuigen. Sinds zijn basisplek tegen KV Mechelen in het seizoensbegin — een erbarmelijke partij — verdween hij zelfs een tijd uit de selectie. En dan komt de zin die alles zegt: welke toekomst heeft Romero nog bij Club?
Het lastige aan Romero’s verhaal is dat het niet begon met één grote blunder, maar met een opeenstapeling van tekortkomingen. In Brugge moet een centrale verdediger niet alleen duels winnen, hij moet ook rust uitstralen. Club wil hoog staan, vooruit verdedigen, en in de opbouw moet je de bal niet wegwerken, maar oplossingen vinden. Net dat is al van bij het begin het probleem. Romero’s grinta wordt dan plots een risico in plaats van een wapen. Romero kan indrukwekkend zijn in het fysieke werk, maar wie op het hoogste niveau wil meedraaien, wordt afgerekend op details.
Te duur om te laten staan… maar te weinig om te blijven
Romero speelde dit seizoen amper 166 minuten en kreeg amper nog kansen, dook lang niet meer op in de wedstrijdselectie, kreeg dan weer een bekerbasisplek… Hierdoor ligt de piste om hem uit te lenen op tafel. Estudiantes wil Romero terughalen op huurbasis. Dat komt uit Argentijnse hoek via Infocielo, waar ze schrijven dat Estudiantes opnieuw aanklopt met het oog op 2026 en dat er eerder al eens “getelefoneerd” werd, zonder dat het toen echt doorbrak.
Vandaag kan dit voor iedereen de beste oplossing lijken: Romero terug in een vertrouwde omgeving, wedstrijdritme opdoen, zijn marktwaarde opkrikken die in anderhalf jaar van zes miljoen naar twee miljoen daalde, waardoor Club Brugge deze kapitaalvernietiging kan beperken.
Uitweg zonder gezichtsverlies: genadeschot via huur?
Verhuren klinkt voor supporters vaak als een zwaktebod, maar in dit verhaal is het bijna de meest rationele uitweg. Romero is bijna 26 en is op een leeftijd waarop zijn carrière een duidelijke richting moet hebben. Romero kwam hier niet om een project te zijn. Hij kwam om een carrière in Europa te maken. Maar als je in je tweede seizoen nog altijd moet hopen op één referentiematch, dan lijkt dat stilaan hopeloos.
Voor Club Brugge is het even praktisch. Blauw-Zwart wil geen kapitaalvernietiging. Bovendien wil Club in januari ook corrigeren op andere posities. Met een speler die weinig speelt, kan je de loonmassa drukken of je kern opkuisen, maar je wil ook niet gratis toegeven dat je je vergist hebt. Een huurdeal is dan de middenweg: je creëert een kans dat het verdict later gunstiger wordt.
