Olivier Plancke
Het gonst in Brussel: dit soort speler zie je normaal niet in de Jupiler Pro League belanden. Anderlecht kan iedereen verrassen met een deal aan een 'soldenprijs', maar de kleine lettertjes kunnen het hele verhaal veranderen. Stunt of risico?
LEES OOK: 'Jupiler Pro League-clubs lonken naar Neerpede-product'
Solden in Brussel? Maar wat zit er achter dat koopje…Abdou Diallo, 29, Senegalees international, vandaag onder contract bij Al-Duhail (Qatar), is in beeld bij Anderlecht. Het gevaar zit echter in het prijskaartje en het risico: Diallo heeft een CV dat normaal niet in de Jupiler Pro League belandt, maar hij wil terug naar Europa en er zouden ook al toenaderingen geweest zijn van onder meer Olympiakos, terwijl Nice info vroeg. Anderlecht “apprecieert zijn profiel enorm”, klinkt het, alleen moet RSCA de financiële puzzel gelegd krijgen.
Diallo’s carrière startte bij Zulte Waregem, toen hij in het seizoen 2015/16 als jonge huurling van AS Monaco naar het Regenboogstadion kwam. Hij kende er geen inloopperiode. Hij legde zijn kwaliteiten meteen op en werd onmisbaar in de basiself van Francky Dury. Essevee wílde hem zelfs houden, het liefst met een nieuwe huurdeal en liefst met een aankoopoptie, maar tegelijk groeide de vrees dat Monaco hem snel zou terughalen om hem bij de A-kern te trekken.
In België toonde Diallo dat hij meer was dan een stevige centrale verdediger. Hij had die moderne mix: sterk in het duel, maar ook comfortabel aan de bal. Dury vatte dat destijds samen: Diallo had “alles wat een moderne verdediger moet hebben”. En dat zat niet alleen in tackles of kopballen, maar in het totaalplaatje: positie kiezen, durven uitstappen, rust in passing — kwaliteiten die in een ploeg als Zulte, dat vaak moest schakelen tussen afwachten en prikken, extra opvielen.
Van Belgische doorbraak naar miljoenen: daarom gelooft RSCA
Met een jaar Zulte Waregem in de benen haalde Mainz 05 hem binnen voor zo’n 5 miljoen euro. En dan kwam Dortmund. Niet omdat hij ineens de meest flitsende verdediger van Duitsland was, maar omdat hij in dat ene seizoen bij Mainz de jackpot aan eigenschappen combineerde: linksvoetig (altijd schaars centraal), snel genoeg om hoger te verdedigen, agressief in duels, en tactisch flexibel. Dortmund legde 28 miljoen neer, PSG ging daarna nog hoger met 32 miljoen — twee bedragen die normaal een definitief stempel zetten: dit is een verdediger uit de top van de Europese markt.
Bij PSG kwam Diallo uiteindelijk aan 75 wedstrijden. Hij mislukte niet in Parijs, maar hij had er ook geen status van onbetwiste leider. Hij werd uitgeleend aan RB Leipzig, alleen liep het daar stroever dan verwacht. Duitse media meldden dat Leipzig de aankoopoptie (22 miljoen euro) te duur vond en dat Diallo bovendien als noodoplossing was gehaald na een blessure bij Lukas Klostermann — eenmaal die terug was, werd Diallo sneller overbodig. Daarbovenop kwam blessurepech. Leipzig nam hem niet definitief over omdat hij te duur was als rotatiespeler en fysiek onzeker.
In de klassieke logica is zo’n CV te hoog gegrepen voor Anderlecht. De club kan geen ex-PSG-verdediger halen met een verleden van 28 en 32 miljoen aan transfersommen. Maar de wintermercato kan net zo’n uitzonderingen maken: spelers die terug willen naar Europa, die hun plek bij de nationale ploeg willen heroveren, die opnieuw competitie nodig hebben. Alleen moet Anderlecht de financiële argumenten vinden. Dat kan in praktijk betekenen: een lagere transfersom, creatieve bonussen, een contract met duidelijke sportieve clausules — en vooral een medische check.
De kleine lettertjes van de stuntdeal: hier kan het mislopen
Vandaag zit Diallo in Qatar, op papier bij Al-Arabi maar dit seizoen als huurling bij Al-Duhail, met een contract dat loopt tot juni 2026. Zijn marktwaarde wordt rond 5 miljoen ingeschat en zijn recente speelminuten zijn beperkter dan je bij zo’n naam spontaan verwacht. Diallo is al maanden geblesseerd en zijn laatste speelminuten dateren reeds van augustus. Zelfs een terugkeerdatum is nog niet bekend. In dat geval is Diallo geen directe aanwinst, maar een gok: Anderlecht haalt dan een potentiële versterking voor maart/april, niet noodzakelijk voor januari. Anderlecht kan zo’n gok nemen als het dossier financieel meevalt en de medische parameters groen zijn — maar als je nú sereniteit zoekt, is het risico groot.
Wat het wél geloofwaardig maakt, is dat Diallo eerder al bewees dat hij in België al potten brak. Hij kwam als jonge gast naar Zulte, werd meteen basisspeler, en vertrok pas toen de topclubs in Europa hem wilden. Als Anderlecht hem vandaag binnenhaalt, is dat geen transfer die mooi klinkt op papier, maar omdat zijn profiel een jonge defensie echt kan sturen: coachen in positie, lijn hoger zetten zonder paniek, en in balbezit die eerste pass geven
