Arne Decraene
Ivan Leko leidde zopas zijn eerste training als hoofdcoach van Club Brugge, straks verschaft hij samen met Dévy Rigaux een woordje uitleg bij zijn aanstelling. De vraag is echter in welke mate het de sportief directeur zijn beslissing was om Nicky Hayen aan de kant te schuiven. Zoals wel vaker in Westkapelle lijkt er sprake van inmenging van bovenaf.
Eerder suggereerde Marc Degryse al dat vooral voorzitter Bart Verhaeghe afscheid wenste te nemen van Hayen, die ondanks de toenemende druk toch verrassend weinig krediet bleek te hebben. Een drastische ingreep waaruit nogmaals blijkt hoe hoog de lat tegenwoordig ligt in Jan Breydel. Zo liet volgens Peter Vandenbempt en Filip Joos onder meer de kansloze nederlaag tegen Sporting Lissabon in de Champions League sporen na, klinkt het unaniem in hun analyses bij Sporza en 90 Minutes.
Sindsdien zat Hayen volgens hen op de schopstoel, waarna de nederlaag tegen STVV en recente drie op 12 in de competitie de druppel bleek. Hoewel ook het spelniveau vaak te wensen overliet een ondankbaar verdict voor de T1, te meer omdat de spelers nog achter hem leken te staan. Al speelde het gevoel in de kleedkamer dat alles wel goed zou komen nog volgens Joos niet per se in zijn voordeel. "Het is allemaal wel erg plat. Dat is misschien ook wel iets waar een bestuur over nadenkt."
Tot dusver stak weliswaar enkel Christos Tzolis hem al openlijk een hart onder de riem, misschien wel een teken dat niet iedereen nog achter de trainer stond. Al waren de spelers volgens Het Nieuwsblad net zo verrast door zijn ontslag als Hayen zelf. Toch haden hun bazen de indruk dat hij er niet meer in slaagde om zijn troepen te triggeren. Vandaar ook de keuze voor Leko als zijn opvolger, een heel wat minder minzaam type die nu voor een stroomstoot aan energie, vuur en passie moet zorgen.
LEES OOK: 'Verhaeghe niet tevreden: spanning bij management Club'
Visie van VerhaegheEn vooral voor betere resultaten, gekoppeld aan het dominant voetbal dat Verhaeghe nastreeft. De voorzitter, die tegen La Louvière tijdens de rust zelf een poging ondernam om de spelers wakker te schudden, duldt geen verslapping en mikt nu dus op een shockeffect. "Verhaeghe denkt dat hij er bij zijn club, die hij groot heeft gemaakt, voor heeft gezorgd dat trainers in de beste omstandigheden kunnen werken. Dan kan hij zich niet vereenzelvigen met het feit dat ze niet op één staan", aldus Joos.
"Alle transfers en algoritmen binnen Blauw-Zwart zijn daar intussen op afgesteld. Als hij en zijn bestuursploeg daarvoor een loyale coach die hen veel successen heeft opgeleverd dienen te slachtofferen, en genadeloos een andere trainer bij een concurrent moeten wegkapen, dan is het in zijn hoofd maar zo. Het doel heiligt de middelen", luidt het tevens bij Het Laatste Nieuws. "Dit is niet collegiaal. De komende vergaderingen in de Pro League zullen niet zo gezellig zijn", merkt Degryse er fijntjes op.
Te midden van alle spanningen over het tv-contract en competitieformat veegt Verhaeghe, die zijn Gentse collega Sam Baro niet op de hoogte stelde van zijn gevoelig plan om de afkoopclausule van Leko te activeren, daar dus evenwel vierkant zijn voeten aan. Net zoals aan de mening van de achterban, het duidelijk niet eens met Hayen zijn abrupte exit. Zij richten hun pijlen nu vooral op Rigaux en Bob Madou, die Hayen na de lucratieve zomermercato toch met een verzwakte selectie opzadelden.
Bestuur onder vuur
De afgelopen weken waren er al signalen dat het daarom niet meer geweldig boterde binnen het sportieve management, waar de spanning achter de schermen alsmaar toenam. Zo uitte Hayen voorzichtig kritiek op de jonge kern, die minder breed blijkt dan aanvankelijk gedacht. Uitspraken die volgens Degryse mogelijk slecht vielen in de bestuurskamer, al beseffen ze daar met Leko wel welk vlees ze nu in de kuip halen. De 47-jarige Kroaat was er eerder reeds aan de slag als speler én als trainer.
In die laatste hoedanigheid won hij in 2018 de titel, een jaar later werd zijn aflopend contract mede door zijn betrokkenheid in operatie Propere Handen niet meer verlengd. Anders dan Hayen is Leko niet iemand die braaf in de pas loopt of zich zomaar zaken laat opleggen, wat even wennen wordt voor Verhaeghe. Al zou het destijds vooral gebotst hebben met Vincent Mannaert. Hoe dan ook ligt de waarheid op het veld, waar er volgens de beleidsbepalers meer rendement te halen valt uit deze groep.
Helaas voor Hayen, recent nog in beeld bij Celtic en niet het type om na te trappen, ging het daarom plots bijzonder snel. Een vorm van zelfbescherming namens het bestuur nu hun nochtans beproefde transferstrategie, waarbij de focus vooral op jong talent ligt, onder vuur ligt? Sinds ze de fakkel overnamen van Mannaert leverde het triumviraat Madou, Rigaux en Maarten Dedobbeleer goed werk, maar tijdens de wintermercato moet er toch worden bijgestuurd. Zo lang wilden zij echter niet wachten.
Hayen out, Leko in
Naar de buitenwereld toe bewaarde Club de kalmte en weigerde het steevast om de alarmbel te luiden, maar binnenskamers bleek het dan toch al vijf voor twaalf. Een overhaast staaltje paniekvoetbal van de directie, die zo nu zélf de crisissfeer over zich afroept? Of net een moedige beslissing om te voorkomen dat het elftal nog verder afglijdt? Het doet alleszins denken aan hoe Carl Hoefkens destijds bedankt werd voor bewezen diensten. Zijn vervanger Scott Parker bleek allerminst een voltreffer.
Afwachten of Leko beter doet, en Verhaeghe zich ook deze trainerwissel zal beklagen. Niet dat de voorzitter solo slim speelde trouwens: zo was het Rigaux, teammanager tijdens Leko zijn eerste passage in Jan Breydel en sinsdien bevriend met de voormalige middenvelder, die zondagvoormiddag de eerste contacten verzorgde en vervolgens samen met Madou en Dedobbeleer met hem rond de tafel zat. Na een goed gesprek was het trio er snel van overtuigd dat hij de geknipte man voor de job was.
"Een bevlogen Leko maakt meteen indruk. Sommigen rond de tafel krijgen naar eigen zeggen meermaals kippenvel. Het is dat charisma en die begeestering waar Club op zoek naar was. Bovendien kent Leko de Belgische competitie én de club, wat zijn aanpassingsperiode tot het minimum moet herleiden", aldus HLN. Net zoals Verhaeghe waren zij al een tijdje geen fervente voorstanders meer van Hayen, die anderhalf jaar geleden zowaar zelfs ei zo na aan de kant werd geschoven bij Club NXT.
Rigaux neemt risico
In plaats daarvan werd hij door Ronny Deila zijn ontslag gepromoveerd tot T1 ad-interim, een onverhoopte landstitel kon Club niet anders dan hem definitief aan te stellen. Met frisse tegenzin weliswaar: ook intern werden de successen onder zijn bewind naar verluidt lang toegeschreven aan de konijnenpoot waarover Hayen leek te beschikken. Het was dan ook louter een kwestie van tijd vooraleer beide partijen uit mekaar zouden gaan. Dat het nu al zou gebeuren kon evenwel niemand voorspellen.
"Club wenst zich te profileren als een club met een duidelijk DNA. Concreet: altijd en overal vooruit voetballen, met durf en lef, zelfs in de Champions League. Hayen ging daarin mee, maar zeker dit seizoen telkens met een beetje de handrem op. Het leidde tot frustraties op de eretribune. Want: geen punten en, in hun ogen, gezichtsverlies. En da's een dodelijke cocktail bij Club", slaagde de trainer er volgens HNB ook tegen de zogenaamde kleintjes steeds minder in om hun hoge eisen in te lossen.
En dus besloten Madou, Rigaux en Dedobbeleer om hun nek uit te steken en, samen met Verhaeghe, de knoop door te hakken. Een gedurfde zet, want dat zijzelf eveneens boter op het hoofd hebben valt niet te ontkennen. Indien het misloopt dreigen zij daarop afgerekend te worden, zeker bij de eigen fans. De rotsvaste overtuiging dat de kans op succes groter is met Leko dan met Hayen is het volgens hen waard om zichzelf vol in de wind te zetten. "Dit móést, vinden zij. Alles voor die twintigste titel."
