RSC Anderlecht is bijzonder goed bezig. Besnik Hasi heeft de richtinggevende matchen tegen Union SG en KRC Genk weten te winnen. Paars-Wit moet dit jaar voor een prijs gaan. De coach heeft plots ook weelde en een aantal spelers maken het hem op positieve wijze héél moeilijk.
Anderlecht speelt in de kwartfinales van de Croky Cup tegen AA Gent en nadien zal de winnaar van dit duel het opnemen tegen Royal Antwerp FC of La Louvière. Paars-Wit is daardoor dé grote favoriet om voor een derde keer in vier jaar tijd de finale te halen.
In de competitie hebben Union SG en Club Brugge minder klasse in de ploeg dan de voorgaande jaren. Ook KRC Genk deed ten opzichte van vorig jaar een jasje uit. Paars-Wit moet ook daar dus wel brokken kunnen maken, zeker als Olivier Renard in januari enkele hiaten opvult in de kern. Vooral een spits is hoognodig.
LEES OOK: Hasi scoort veel punten met het 'Neerpede-effect'
Met Stroeykens én Verschaeren?Hasi heeft deze groep weer tot leven kunnen wekken. Mooi voetbal zien we nog weinig, maar er staat een hecht blok. De Brusselaars spelen doorgaans een stuk beter als Yari Verschaeren en Mario Stroeykens in de ploeg komen. Het is duidelijk dat Hasi niet meer rondom het duo kan.
Stroeykens is geen speler die jaarlijks 10 goals en 10 assists zal afleveren. Maar hij is wel een speler die altijd in de ploeg hoort te staan. ‘Super Mario’ is een speler die rust brengt in de ploeg, dat bleek tegen KRC Genk. Hij kan een man afhouden, het spel verleggen en denkt altijd voorwaarts. Stroeykens hoort thuis in de basisploeg van Anderlecht, maar jammer genoeg voor Hasi trekt hij na de match tegen STVV naar de Afrika Cup.
Verschaeren valt ook al heel lange tijd goed in. Hij zorgt voor creativiteit in het spel. Als Stroeykens en Verschaeren in de ploeg komen, zien we Thorgan Hazard ook vaker floreren. Hij moet anders te vaak terugzakken. Het spel op gang brengen én ook aanwezig zijn in de box van de tegenstander. Het is duidelijk dat RSCA de stap naar beter voetbal moet gaan zetten.
Saliba en Cvetkovic moeten vrezen
Nathan Saliba kan tot op heden te weinig overtuigen op het voetballende aspect. Inzake loopvermogen, duelkracht en dynamisme vervult de Canadees vaak goed zijn rol. Als Anderlecht via de omschakeling moet spelen tegen een betere ploeg, dan begrijpen we dat Saliba speelt. Als RSCA het spel moet maken en op korte ruimtes moet spelen, dan loopt het te vaak mis met Saliba. Zijn handelingssnelheid en zuiverheid aan de bal moeten beter.
Iemand als Enric Llansana brengt aan de bal toch meer rust. Pasjes tussendoor, goede crossballen. De Nederlander komt terug boven water na een dip. Na het uitvallen van Marco Kana zou het misschien niet vreemd zijn om Llansana op de zes te zetten. Lucas Hey is geen man die liniedoorbrekende passes zal geven, Killian Sardella durft dat gelukkig voor Hasi wél.
Vooraan is Mihajlo Cvetkovic, zoals we al heel het seizoen aangeven, geen spits die alleen in de punt van de aanval moet staan. De jonge Serviër heeft niet dié kwaliteiten om als eenzame centrumspits te spelen. Daarvoor ontbreekt hij een aantal basiskwaliteiten voor dié rol. Cvetkovic zou wel een ideale woelwater zijn rondom een balvaste aanvaller. In principe is hij een soort van perfecte back-up voor Adriano Bertaccini.
We opperden al dat Stroeykens in de ploeg zetten daarvoor de 'ideale noodoplossing' is. Hij kan dan samen met Hazard en Bertaccini vooraan voor georganiseerde chaos zorgen. ‘Super Mario’ zou de ploeg ook meer voetballend vermogen geven.
Hasi gaat dus knopen moeten doorhakken. Tegen Westerlo is Hazard geschorst, waardoor Stroeykens sowieso zal spelen. Maar gaat hij ook Saliba uit de ploeg zetten om Verschaeren of Llansana in te brengen? We zijn benieuwd. Het zijn alvast leuke problemen voor Hasi, die centraal op het middenveld weelde heeft die geen enkele andere Belgische topclub heeft. Kiezen uit De Cat, Saliba, Llansana, Stroeykens, Verschaeren en ook Hazard is luxe. En dan spreken we nog niet over een Degreef, Hatenboer of Tajaouart.
Claudio Reulens