De Rode Duivels hebben zich geplaatst voor het WK 2026. Alweer opdracht volbracht voor bondscoach Rudi Garcia. Zijn eerste tien duels liggen achter de rug. VoetbalNieuws maakte de eerste balans op.
Ondergetekende gaat niet mee in de negatieve sfeer rondom Rudi Garcia. De Franse trainer doet zijn job bij de KBVB en deed waarvoor hij gehaald is: het behoud in de A-divisie van de Nations League en het veiligstellen van het WK. Kan het beter? Zeker, maar het kon ook slechter. Onder Domenico Tedesco draaide het veel stroever. Er is veel meer duidelijkheid en cohesie onder Garcia.
Wij leggen de lat ook bewust lager, want de kwaliteit is ook minder geworden. Dit België is hoogstens een subtopper op internationaal vlak. De tijd dat we nog als outsider of één van de favorieten naar een groot toernooi gingen, is voorbij. Dat heeft niets met winnaarsmentaliteit te maken (het modewoord bij de KBVB), maar met realisme. België moet, als de loting wat meevalt, als doel de kwartfinales van het WK hebben. Als we kunnen zeggen dat we bij de beste 8 van de wereld behoren, dan is dat simpelweg héél straf voor een landje als België.

LEES OOK: 'Kogel al door de kerk: KBVB hakt knoop door over job Garcia'
Positieve punten onder GarciaGarcia haalde dus zijn twee doelstellingen, wat zeer positief is. Daarnaast liet hij de Rode Duivels weer graag naar de nationale ploeg afzakken. Thibaut Courtois keerde terug en Garcia weet dat hij zijn sterspelers ook af en toe rust moet geven. Dat pakte hij goed aan. Geen strenge schoolmeester als Tedesco. De Rode Duivels speelden telkens met overgave in deze campagne, zelfs in Liechtenstein of in Kazachstan, ondanks de 1-1.
Garcia pakte het ook slim aan door spelers als Bryan Heynen (in Genk) en Axel Witsel (in Luik) minuten te geven. Daarmee scoorde hij ook punten bij spelers die niet meteen sterkhouders zijn. Hij betrekt zoveel mogelijk spelers en houdt hen bij de les. Psychologisch was dat belangrijk.
Daarnaast was er tactische duidelijkheid. Tedesco had voor elke partij een ander plan. Dat heet dan modern te zijn… Het werd een warboel waar spelers in verloren liepen. Nu staat er een 4-3-3 en de automatismen groeiden door telkens zo te spelen. Bij de nationale ploeg heb je al weinig tijd om tactisch te trainen. Het simpel houden is de sleutel tot succes. Eén duidelijk systeem, maar hier en daar soms wat accenten veranderen. Structuur. Dat bracht de bondscoach ook in deze selectie.
Daarnaast wist hij een aantal spelers tot leven te wekken. Nicolas Raskin, Hans Vanaken en Alexis Saelemaekers zijn daar het beste voorbeeld van. Genegeerd door de vorige bondscoach, tot leven gewekt door Garcia. Drie lichtpunten de afgelopen tien duels onder Garcia. En hij wist Jérémy Doku naar een hoger niveau te loodsen bij de nationale ploeg. Geen gek experiment meer met hem als wingback… Duidelijkheid en spelers op hun beste posities uitspelen.
De coach durft ook knopen te hakken. Wie in clubverband op een lager niveau speelt, komt niet aan de bak. Wout Faes en Lucas Stassin kunnen daarover meespreken. Bovendien durft hij jongens ook op hun plaats te zetten, denk maar aan Dodi Lukebakio tegen Wales. Zonder ze nadien te laten vallen. Jonge talenten kregen ook hun kans. Senne Lammens, Diego Moreira, Romeo Vermant en Joaquin Seys maakten hun debuut onder Garcia. Koni De Winter kreeg ook kansen, maar greep die niet. Charles Vanhoutte en Bryan Heynen maakten ook hun debuut.

Negatieve punten onder Garcia
Garcia kon een aantal problemen nog niet oplossen. Defensief staat het bij momenten iets beter, maar het is nog te wankel. De Belgen gaan met de huidige kwaliteiten nooit echt een héél secure verdediging hebben. Het grootste positieve punt is dat Zeno Debast progressie maakt. Maar individueel maken de Belgen nog te veel fouten. Dat bleek onder meer tegen Wales. Garcia zoekt daar nog naar de juiste formule.
In de aanval is Romelu Lukaku onmisbaar. Dat bleek na zijn blessure en wisten we uiteraard al lang. Garcia probeerde veel. Loïs Openda kreeg kansen, maar greep er geen enkele. Michy Batshuayi bij de selectie halen begrepen we nooit. Hij speelde niet bij zijn club. Een vreemde kronkel van de bondscoach. Charles De Ketelaere en Leandro Trossard zijn geen centrumspitsen, maar enkel noodoplossingen. Er is voorlopig geen back-up voor Lukaku. Een probleem. Romeo Vermant is nog niet klaar om op dat toneel furore te maken, Lucas Stassin ook niet. CDK is Plan B, maar de Belgen missen zonder Lukaku stootkracht en scorend vermogen in de aanval.
Garcia zijn persconferentie zijn zonder franjes. Vaak to the point, soms mysterieus. Zoals het overal gaat. Ondergetekende vindt de kritiek uit bepaalde hoek ook stevig overdreven, maar Garcia moet daar ook boven kunnen staan. Hij werkte toch bij clubs als Marseille, AS Roma en Napoli? Het weigeren van een interview aan Gilles De Bilde en aanhalen dat de criticasters geen fans zijn van de Rode Duivels (media moeten geen fans zijn maar neutraal en feitelijk berichten), zijn kinderachtige reacties. Moet je niet doen, heer Garcia. Daar viel hij uit zijn rol.
Tactisch worden er veel vragen gesteld over Garcia. Vaak gaat het over zijn wisselbeleid. De Fransman is geen avonturier. Een systeem omgooien, dat zal hij niet doen. Garcia kiest vaak voor hetzelfde systeem en laat andere profielen invallen. Daarmee hoopt hij het verschil te maken, wat onder meer lukte tegen Oekraïne. Daar mag het soms wat gedurfder zijn. Hij kreeg kritiek voor de draws tegen Kazachstan en Noord-Macedonië, maar wie wat diepgaander kijkt, zal zien dat het eigenlijk onwaarschijnlijk is dat de Belgen daar niet minstens twee van de drie matchen wonnen. De data van het ongelooflijk aantal gemiste kansen kan je hier terugvinden. Winnen moest, maar je moet ook juist naar dergelijke matchen kijken.
Conclusie: Garcia heeft na 10 duels een goed rapport. We geven hem een 6,5/10. Hij deed veel zaken goed, maar ook een aantal zaken minder. De bondscoach zal op het WK vooral moeten hopen dat Courtois, De Bruyne en Lukaku topfit zijn en dat Doku en Tielemans in topvorm zijn. Dan kunnen de Belgen hopen op een WK waar ze pakweg de kwartfinales kunnen halen.
Claudio Reulens