Olivier Plancke
Nathan De Cat staat op een kruispunt dat zijn hele carrière kan maken of kraken. In Duitsland wordt hij al omschreven als de “nieuwe Goretzka”, maar precies die Bayern-droom kan in een nachtmerrie omslaan. Tussen het koele plan van Bayern en vsiie van Dortmund dreigt hij recht een Bayern-ramp in te lopen. Kiest hij voor status en planning, of voor minuten en ontwikkeling? In deze analyse leggen we bloot waarom zijn keuze zoveel riskanter is dan ze op het eerste gezicht lijkt.
LEES OOK: 'Code rood in Anderlecht: exit De Cat onvermijdelijk'
Bayern ziet opvolger, maar De Cat voelt de valkuilAchter de naam van Nathan De Cat schuilen eigenlijk twee totaal verschillende voetbalwerelden. Bayern München en Borussia Dortmund vechten niet alleen om de 17-jarige middenvelder, ze botsen ook met twee transferfilosofieën. En De Cat staat er precies tussenin. Bij Bayern zien ze hem als opvolger. Bij Dortmund als iemand die een onmiddellijke impact moet maken. Dat klinkt als detail, maar voor een tiener kan dat zijn verdere carrière bepalen.
Bayern is geen club die veel spelers binnenhaalt. Achter het transferbeleid zit een redelijk koele logica: ze kopen om hun elftal jarenlang te laten draaien. Op elke sleutelpositie willen ze al weten wie er binnen één, twee of drie seizoenen het stokje overneemt. En precies daar komt De Cat nu binnengewandeld.
In Duitsland wordt hij steeds nadrukkelijker als “Goretzka-opvolger” omschreven. Dat is niet zomaar een vergelijking, dat is het beleid van Bayern. Hij wordt niet gezien als een nummer op de bank, maar als iemand die een nieuwe fase moet inluiden. Iemand die binnenkort een Duitser uit de ploeg moet spelen.
Projectstatus in München: de eerste barst in het verhaal
Dat klinkt ergens geweldig. De Cat stapt een wereld binnen waar elke training op Champions League-niveau is, waar hij zich ontwikkelt naast topinternationals, waar de lat zó hoog ligt dat hij vanzelf mee omhoog moet. Maar er zit ook een keerzijde aan. In München is hij eerst een dossier, en pas daarna een vaste waarde. Zijn traject wordt gepland: wordt rustig gebracht, minuten gedoseerd.
Voor De Cat betekent dat heel concreet: hij komt binnen als “project”. Geen jeugdspeler meer, maar ook nog geen speler waar een elftal rond wordt gebouwd. Als Goretzka blijft hangen, komt hij ernaast. Als er nog een grote naam bijkomt, schuift hij weer even naar achter. Bij Bayern bots je altijd op de lijst met ego’s die ook graag spelen.
Dortmund ruikt goud: hier moet De Cat meteen knallen
Bij Borussia Dortmund denken ze anders. BVB is bijna het tegenovergestelde: hun businessmodel ís jong talent. Als Bayern koopt om te plannen, koopt Dortmund om je zo snel mogelijk te laten knallen. Het is geen toeval dat de voorbeelden zich opstapelen. Jude Bellingham op zijn zeventiende. Ousmane Dembélé die één waanzinnig jaar krijgt en daarna weg is. Sancho, Haaland, noem maar op.
Bij Dortmund is de gedachte simpel: ze investeren in een speler die de ploeg binnen de kortste keren beter moet maken. Anders heeft niemand er iets aan. Voor een profiel als De Cat is dat verleidelijk. Hij is een 6/8 die een elftal kan structureren. En precies dat zoekt Dortmund graag: jongens die het ritme, de pressing en het evenwicht van een ploeg sturen, maar nog jong genoeg zijn om er drie versnellingen bij te steken.
In plaats van “opvolger van Goretzka” hoor je daar eerder dat De Cat past in het middenveld van morgen. Niet over drie jaar, maar al heel snel. Zet de twee modellen naast elkaar en je ziet waarom dit dossier veel verder gaat dan wie de hoogste som neerlegt. Bayern biedt controle, status, planning. Dortmund biedt minuten, tempo, ruimte om te groeien.
Topclub of valstrik: waar loopt De Cat écht risico?
Bij Bayern stapt hij in een soort perfect geoliede machine. Hij wordt omringd door toppers, de club speelt elk jaar om de grootste prijzen. Maar hij weet óók dat hij in concurrentie gaat met mannen die al van wereldklasse zijn. De Cat zal moeten duwen om aan bod te komen, en soms beslist de kalender meer dan prestaties.
Bij Bayern zou hij de jongen zijn die op termijn de fakkel overneemt. Als het lukt, staat De Cat aan de top van Europa. Als het tegenvalt, verliest hij makkelijk twee cruciale jaren in zijn ontwikkeling.
Bij Dortmund ligt dat anders. Daar hebben ze bijna een morele plicht om hun jongeren te laten spelen. Het is hun handelsmerk. De Cat zou daar niet zomaar “het talent uit België” zijn, maar een schakel in een verhaal dat iedereen al kent: jong komen, snel belangrijk worden. De perceptie dat BVB fouten vergeeft waar Bayern ze afstraft.
Bij Dortmund zou hij de jongen zijn die mee de toon zet. Iemand die vanaf dag één voelt dat de club sportief én financieel gelooft in zijn groei. Dat ze hem nodig hebben, niet alleen als optie, maar als motor.
