Het is een van de meest wrange vragen die bij aanvang van ieder seizoen wordt gesteld: welke coach vliegt straks als eerste de laan uit? Ook nu passeerden weer tal van namen de revue, vooral van trainers werkzaam bij ploegen die onderin het klassement worden verwacht. Wie zijn geld op Jess Thorup had ingezet, mag zich echter toch rijk rekenen. Volgens diverse media is zijn laatste uur bij AA Gent immers plots geslagen.
Al komt dat nieuws nu ook niet helemaal als een donderslag bij heldere hemel. Tenslotte geniet de Deen reeds langer niet het volste vertrouwen van zijn bestuur, dat wel vaker de neiging heeft om van trainer te wisselen. Sinds Michel Preud'homme in 2010 afscheid nam met de beker, bleef namelijk alleen Hein Vanhaezebrouck nog twee volledige seizoenen in het zadel zitten. Iets wat Thorup, die in oktober 2018 overnam van huidig KV Kortrijk-coach en symbolische dooddoener Yves Vanderhaeghe, in de jacht op de titel én Champions League-groepsfase dus evenmin gegund lijkt.
DRUK OP DE KETEL
Nochtans slaagde hij er in zijn eerste campagne – toen nog mét kenmerkende korte broek – in om de Buffalo's richting PO I te loodsen, waar het bekerfiasco tegen KV Mechelen evenwel navolging kreeg. Sindsdien lijkt er iets gebroken tussen Thorup enerzijds en Michel Louwagie en Ivan De Witte anderzijds, die de druk constant op de ketel hielden en zich zelden tevreden toonden. AA Gent kroonde zich dan wel tot vicekampioen achter het ongenaakbare Club Brugge, de afstand was mede door het ondermaatse rapport op verplaatsing immens. Al konden ze daar op zich nog mee leven in de Ghelamco Arena.
Minder geruststellend was het feit dat de coronastop eigenlijk niet ongelegen kwam. Niet dat we Gent nog onderuit zagen gaan op bezoek bij Waasland-Beveren, maar na twee opeenvolgende nederlagen tegen Cercle Brugge en Charleroi ademde die laatste samen met Antwerp wel stevig in de nek van het nummer twee in de stand. Het deed bij zijn bazen nog meer de indruk ontstaan dat Thorup niet de geschikte man is om de verhoopte successen te boeken. Een vermoeden dat nu ze blijkbaar na amper twee speeldagen, met nul punten tegen haalbare kaarten als STVV en KV Kortrijk, reeds bevestigd zien.
GEEN EERLIJKE KANS
Daarmee schieten de Buffalo's wel érg vroeg in actie, want in het afgelopen decennium mocht slechts drie keer een coach sneller zijn koffers pakken: Emilio Ferrera na één speeldag bij Genk in 2014, terwijl Tintin Márquez en Rúnar Kristinsson het welgeteld twee speelrondes uitzongen bij respectievelijk STVV en Lokeren in 2017. Voor de rest kreeg iedereen altijd minstens vijf wedstrijden de kans om het schip te rechten, zelfs bij de meest instabiele clubs die zich in hun wankel beleid wel vaker tot paniekvoetbal richten. Ook de Gentenaren valt nu op z'n minst een gebrek aan enige langetermijnvisie te verwijten.
Is het niet vandaag, dan wel toen beslist werd om het seizoen met Thorup aan te vatten. Als hij toch nagenoeg al zijn krediet had verspeeld, was die knoop per slot van rekening beter een tijdje geleden al doorgehakt om met een nieuwe trainer en een verse lei aan de voorbereiding te beginnen. Uiteraard had AA Gent deze miserabele start niet ingecalculeerd, maar dat de Deen nu al op de wip zit betekent hoe dan ook dat zijn lot aan een zijden draadje hing. Hoewel de resultaten vanzelfsprekend beter hadden gemoeten, kreeg hij alleszins nooit een eerlijke kans. Alleen de perfectie kon immers volstaan.
MINIEME FOUTENMARGE
In al hun haast om opnieuw tot de absolute top in ons land te behoren, dreigen de Buffalo's zichzelf zo te verliezen in een vorm van grootheidswaanzin. Ook bij bepaalde Europese giganten worden zelfs de bekendste managers namelijk afgerekend op een korte periode waarin alles even vierkant draait, of een tegenslag zoals uitschakeling in de Champions League. Een minieme foutenmarge die ze zich nu dus klaarblijkelijk ook in de Ghelamco Arena, waar net zoals bij de concurrentie in België zulk een reeks of zelfs erger nochtans lang niet uitzonderlijk is, durven toe-eigenen. En aan Thorup zo de kop kost.
Een betreurenswaardige arrogantie voor een club die zopas nog een hele zomer lang alom applaus in ontvangst nam. Ten eerste voor de manier waarop ze haar nek uitstak als titeluitdager, een toonbeeld van ambitie dat toe te juichen valt. Al werd wellicht net iets te hard op de eigen borst geklopt. Zo opperden De Witte en Louwagie dat ze, met uitzondering van Club Brugge, de rest van de JPL stilaan voorbijgestreefd waren. Uitspraken die nu niet alleen als een boemerang in het gezicht terugkeren, maar volgens Thorup ook verlammend werkten op zijn groep die wat moeite zou hebben met de druk.
AMPER TIJD GEGUND
Gent oogstte tevens lof voor de bedrijvigheid op de transfermarkt, waar maar liefst zeven volwaardige aanwinsten de rangen kwamen versterking. Linksachter en recordaankoop Nurio Fortuna ligt echter in de lappenmand, net als Alexandre De Bruyn. Samen met Jordan Botaka, Dino Arslanagic en nieuwe nummer één Davy Roef was die laatste bovendien vooral een optie in de breedte, terwijl de Duitsers Niklas Dorsch en Tim Kleindienst – pas hersteld van een blessure – nog een aanpassingsperiode nodig hebben. Enig geduld is dus vereist, zeker omdat pas in allerijl Jonathan David alsnog werd verkocht.
Voor een absolute recordsom weliswaar, een sterk staaltje onderhandelen waarvoor Louwagie en co de nodige credits verdienen. Al is Thorup daar op het veld natuurlijk vet mee. Hoewel de Gentse T1 voldoende pionnen tot zijn beschikking heeft om een oplossing te zoeken, zou een beetje tijd om te bekijken hoe hij ze precies wil herschikken dus niet misplaatst zijn. Dat in een ultieme poging om het tij tegen Kortrijk te keren zowat alle wapens in de strijd werden gegooid, is dan ook niet iets wat de Deen mag worden aangewreven. Integendeel zelfs: experimenteren is zowat zijn enige keuze.
ONREALISTISCHE DOELEN
Per slot van rekening valt het rendement van David, waar Thorup overigens een fikse bijdrage aan leverde, niet zomaar op één twee drie te vervangen. Het bestuur verwacht dus evenwel dat dit wél dadelijk gebeurt, een onrealistische doelstelling. Momenteel kan dan ook niemand zeggen of hij al dan niet nog een oplossing uit zijn hoge hoed had weten te toveren, noch dat hij niet bereid was om zijn systeem aan te passen. Zulke conclusies zouden we pas binnen een week of drie kunnen trekken, een minimum aan respijt dat de Buffalo's helaas niet kunnen opbrengen voor hun sympathieke coach.
Al zijn het misschien toch vooral de vermijdbare tegentreffers, die indruisen tegen de intenties vooraf, die Thorup het nekschot toedienen. Het inbouwen van meer defensieve zekerheid was tenslotte een van de hoofddoelen voor dit seizoen, een vereiste waar met vier stuks in twee matchen hoegenaamd niet aan werd voldaan. De balans op het middenveld en de flanken is inderdaad soms zoek in zijn favoriete 4-4-2 opstelling, die zoals gezegd mogelijk wat aanpassingen kan gebruiken, maar de talrijke individuele foutjes van onder meer Igor Plastun kunnen de trainer nu ook weer niet verweten worden.
HOPEN OP SHOCKEFFECT
Op de koop toe stemde AA Gent haar transferbeleid volledig af op die formatie, met een overdaad aan centrumspelers – zowel op het middenveld als voorin. Vreemd indien je toch van plan bent om de T1 mits een slechte start snel te offeren. Als kandidaat-opvolger staat met Laszlo Bölöni – samen met Thorup begin dit jaar nog genomineerd als Trainer v/h Jaar – bovendien iemand met een compleet andere visie naar verluidt met stip op één genoteerd. De Roemeen kan wel wat aanvangen met de bonkige types voorin, maar werkt wel liever met klassieke wingers. Een profiel dat in Gent op dit moment echter nauwelijks voorhanden is. Halsoverkop terug de mercato op dus?
Zonder hem af te doen als een slechte coach, verre van zelfs, mocht Bölöni bij Antwerp trouwens net beschikken om daar de volgende stap te zetten. Benieuwd dus of zijn rudimentaire aanpak in de Ghelamco Arena, waar hij herenigd zou worden met assistent Wim De Decker, wél in de smaak valt. Én of het beoogde shockeffect dan succesvol blijkt. Wie weet zaterdag al, wanneer AA Gent op bezoek gaat bij … Antwerp. Daar begon Ivan Leko na de bekertriomf met een één op zes overigens al bijna even teleurstellend aan de campagne. Laten we hopen dat de Kroaat bij een nederlaag niet eveneens al onder druk komt te staan. Tegenwoordig weet je tenslotte maar nooit.
