Olivier Plancke
Het bestuur pusht, Jackers kraakt: twee momenten en het huis staat in brand. Achter de storm zit een strategie: de geplande machtswissel in doel. Hoe vermijd je dat je nummer één van morgen vandaag verbrandt?
LEES OOK: Hayen huivert: vijf Club-spelers vallen zwaar door de mand
Club Brugge kiest voluit voor het plan-JackersDe avond in La Louvière was pijnlijk. Eén keer misrekenen op een corner, één keer mispakken, en de camera’s zaten weer in z’n nek. Nordin Jackers met een gebogen hoofd. Het was zijn tweede dure misser in evenveel wedstrijden tijd. Club Brugge pakte één op zes tegen AA Gent en La Louvière. Het verspeelde vijf punten door de doelman. En dan kijkt iedereen natuurlijk naar Jackers.
Maar wie denkt dat dit louter een verhaal is van fouten en minuten, mist de essentie. Dit gaat niet over de doelmannenrotatie. Dit gaat over een club die haar toekomst al een tijd aan het inrichten is. Jackers is dat plan. Kijk naar de sporen die Club zelf heeft achtergelaten. Begin juli een contractupgrade. Niet zomaar een beloning, wel een statement.
In de wandelgangen klinkt het al maanden: “Jackers is de toekomst.” Dat zinnetje duikt overal op. In het bestuur en management. Jackers wordt naar voren geschoven, niet als noodoplossing, maar als opvolger-in-opleiding. Je kan het “voorbereiden” noemen. Je kan het ook bij de naam noemen: inwerken. Club kiest duidelijk voor een geleidelijke overdracht met echte verantwoordelijkheid.
Verbrandt Club hun nummer één voor volgend seizoen?
Het nadeel? Elke fout wordt een debat. “Bij blauw-zwart moeten ze opletten dat ze hun keeper voor volgend seizoen niet verbranden nog vóór hij de vaste nummer één is geworden”, stelde Het Laatste Nieuws. Het voordeel? Als hij erdoor komt, heb je straks een 28-jarige nummer één die stormen gewend is.
Net daarom is de discussie over de fout in Gent en de misser in La Louvière te smal. Het zijn krasjes op een traject dat bewust is uitgetekend. Een keeper groeit door ervaring. Dat leer je alleen met echte punten op het spel. En ja: dan kost het soms punten. Dat is de paradox. Club kiest ervoor om de prijs nu te betalen. De prijs is kritiek. Headlines. Krantenkoppen. Scherpe columns. En een paar punten - vijf ondertussen - onderweg.
Wat verwacht je dan wél van het bestuur, het management en de technische staf? Duidelijkheid. Niet: “We zien wel na een periode.” Wel: “We bouwen Jackers in als toekomstige nummer één. Dit is het leertraject.” Mignolet en Jackers kunnen daar tegen. De achterban ook, op voorwaarde dat je eerlijk bent over de waarom.
Schuldverhaal moet groeiverhaal worden
Dat “waarom” is simpel: Club wil niet dat de opvolging van Mignolet halsoverkop moet gebeuren. Het wil dat de nieuwe eerste doelman al gewend is aan de Belgische competitie en de druk bij een topclub. Als je dat zo benoemt, schuift de blik weg van het schuldverhaal naar het groeiverhaal.
Dan wordt La Louvière geen “bewijs dat hij het niet kan”, maar een casus in de opleiding: hoe pakt hij de volgende corner aan? Hoe reset hij na een fout? Dat zijn de reacties die straks bepalen of Jackers op Europese avonden een fractie te vroeg uitkomt of net meer rust brengt.
Daarom moet je consequent zijn: als je Jackers nu als toekomst kiest, bouw de hiërarchie en de communicatie er rond. Niet om Mignolet te jennen – integendeel, om zijn rol als gids waardig te houden. Maak hem mede-auteur van de overdracht. Zijn ervaring in Champions League-avonden. Gebruik die. Het is niet óf-óf. Het is én-én.
Wie nu roept dat dit “onverantwoord gokken” is, vergeet dat Club in augustus exact zo “gokte” en toen applaus kreeg. Het verschil tussen slim beleid en dwaas beleid is vaak het toeval van één bal die binnen of buiten gaat. Gisteren stond de wind verkeerd. Morgen kan hij meezitten. Maar beleid meet je op tendensen, niet op één of twee capriolen.
