Draaischijf Defour: De gouden maestro van Leko?

Elf competitiewedstrijden, één assist en nul doelpunten. De balans van Steven Defour bij Antwerp FC oogt op het eerste zicht wel érg mager. Nochtans werd er veel verwacht van de rentree op de Belgische velden van de 52-voudige Rode Duivel. Helemaal ontgoochelen deed Defour nu ook weer niet. Als hij speelde, dan bewees de middenvelder zeker een meerwaarde te zijn voor The Great Old. Nu is het aan beide partijen om te beslissen over een verderzetting van zijn aflopend contract. Een extra jaar op de Bosuil zou zeker geen slechte zaak betekenen voor Antwerp, want ondanks zijn weinige speelminuten maakte Defour toch een impact op het Antwerpse spelbeeld.

Op 2 september 2019 haalde Luciano D'Onofrio alsnog zijn slag thuis na wekenlange onderhandelingen met Burnley. Zijn poulain Steven Defour werd als een ware prestigetransfer binnengehaald, maar de routinier bleek tijdens zijn persvoorstelling niet topfit. Ondanks de rijke blessuregeschiedenis van Defour maakte hij twee weken later al zijn grote debuut tegen RSC Anderlecht. Daarna hield hij het nog drie wedstrijden vol, vooraleer hij opnieuw in de lappenmand verdween. Elf wedstrijden op rij moest Defour geblesseerd toekijken vanaf de zijlijn, waardoor hij het gros van zijn seizoen in rook zag opgaan.

Werd Defour te vroeg gebracht door de medische staff van Antwerp? Of herviel hij 'gewoon' in een oude blessure? De waarheid ligt wellicht ergens in het midden. Een feit is wel dat Defour blessurevrij arriveerde op de Bosuil, maar dat hij een compleet tekort aan wedstrijdritme mankeerde. Zijn (te) vroege herstart zorgde er wel voor dat Defour in de Jupiler Pro League zijn ware kwaliteiten niet ten volle kon aantonen. Na zijn langdurige blessure werd de ex-Gouden Schoen terug met mondjesmaat gedropt in het elftal van Laszlo Bölöni, en dat wierp wél zijn vruchten af.

672 speelminuten in de competitie is uiteraard erg weinig om een objectieve balans te kunnen opmaken, en daarnaast is amper één assist niet meteen om naar huis over te schrijven. Maar Defour had een duidelijke invloed op het Antwerpse spelbeeld, en daarom is het niet vreemd dat Laszlo Bölöni steeds voor Defour koos indien hij volledig fit was. De ervaren middenvelder bepaalde het tempo van de ploeg, vaak met strakke afgemeten passes. Daarnaast bezit Defour de belangrijke capaciteiten om het spel uitstekend te kunnen lezen én beschikt hij over een hoge snelheid van uitvoering.

Door zijn weinige speelminuten waren de automatismen met zijn ploegmaats nog niet optimaal, vooral de samenwerking met Alexis De Sart en Faris Haroun kon nog beter. Maar toch wierp Defour zich steeds meer op als de draaischijf van Antwerp FC. Niet door snedige versnellingen of flitsende dribbels, maar meer als een dirigent laag op het middenveld. Defour groeide in het kalenderjaar 2020 steeds meer naar een hoog niveau, en dat voorspelde veel goeds voor de start van play-off 1, waar Antwerp uiteraard grote ambities had. De coronacrisis zorgde er evenwel voor dat Defour zijn belangrijkste hoofdstuk bij Antwerp niet kon schrijven.

Antwerp bleek dit seizoen opnieuw een ploeg die veeleer vanuit de counter acteerde dan vanuit het balbezit. Onder nieuwe coach Ivan Leko moet Antwerp dominanter en moderner voetbal op de mat brengen, en Defour lijkt daar een belangrijke pion in te kunnen worden. Op basis van het gegenereerde balbezit bezet Antwerp dit seizoen bijvoorbeeld maar de elfde plaats in 1A en bij het aantal passes de dertiende stek. Bovendien konden ook elf ploegen per wedstrijd gemiddeld meer passes na elkaar versturen. Het uitgebreide passing-werk van Defour krikte die gemiddeldes flink naar boven, en dat is een eerste paramater van diens belangrijkheid bij Antwerp FC.

In de ploeg van Laszlo Bölöni verzorgde bijvoorbeeld geen enkele speler meer passes per wedstrijd dan Defour. De middenvelder verstuurde 48,8 stuks per wedstrijd, en dat aan een meer dan gemiddelde efficiëntie van 84,3%. Met die accuraatheid behoort hij niet tot de top tien van middenvelders uit de Jupiler Pro League, maar Defour is daarmee wél de tweede beste passeur van Antwerp. Door het kick and rush-voetbal van Bölöni werd vaak gekozen voor de lange bal, en bij deze passes op lange afstand onderscheidde Defour zich logischerwijze ook. Onder alle centrale middenvelders van de Jupiler Pro League bezet hij de zevende plaats qua efficiëntie.

Door zijn uitstekende passing stelde Defour zich nadrukkelijker op als verbindingsman tussen de verdediging en de aanval. Niet toevallig positioneerde hij zich ook pertinent op zijn eigen speelhelft, diep teruggezakt om op die manier het tempo te bepalen. Deze rol als maestro vertaalt zich ook door het aantal passes naar de final third, de zone van de waarheid bij de tegenstander. In dat onderdeel bengelt Antwerp als team bengelt onderin als vijftiende in de stand, best wel opvallend, waarbij Defour het grootste aantal van die passes verstuurt. 

Hetzelfde geldt voor alle passes in voorwaartste richting en het aantal progressieve passes. Ook in deze aspecten schaart Defour zich in de top tien van collega-middenvelders van de Jupiler Pro League. Ook al vergaarde Defour amper één assist dit seizoen, zijn aanwezigheid in het elftal van Antwerp was duidelijk van groot belang. Met Ivan Leko als meer balbezit-geörienteerde trainer volgend seizoen kan Defour meer op zijn sterktes worden uitgespeeld. En dat kan alle partijen alleen maar ten goede komen.

Maar niet alleen in het opbouwend gebied was Defour een belangrijke factor. Ook in het defensief compartiment bewees hij een aanjager te zijn. Met uitzondering van de Antwerp-verdedigers liet Defour het meeste aantal succesvolle defensieve acties noteren. Dat komt grotendeels door zijn lage positie op het veld, en de filosofie van Bölöni, maar tevens door zijn hoge mate van spelintelligentie en -inzicht. Als doorwinterde topvoetballer kan Defour nog steeds een serieuze spelbreker betekenen voor de tegenstanders.

Hard werken typeert de voetballer-Defour uiteraard ook. En dat blijkt uit het aantal intercepties per wedstrijd. Met 5,5 geslaagde tussenkomsten per wedstrijd is Defour de grootste stofzuiger onder alle Antwerp-middenvelders, en zelfs bij de top tien van de Jupiler Pro League. De combinatie van zijn opbouwende kwaliteiten én defensief belang zorgt ervoor dat Defour nog steeds een meerwaarde is voor Antwerp FC en zelfs de Belgische voetbalcompetitie.

Opnieuw typeerde een groot blessureleed het seizoen van Steven Defour. De voorbije drie à vier jaar was de middenvelder zelden topfit, wat zijn huidig royaal loon in Antwerpen niet meteen rechtvaardigt. Maar indien blessurevrij, en wedstrijdfit, dan is die financiële investering van Paul Gheysens en Luciano D'Onofrio al wat meer verantwoord. Naar eigen zeggen heeft Defour nog geen nieuwe aanbieding ontvangen uit Antwerpen en weerklinkt er reeds interesse vanuit Turkije.

Nochtans zou een extra jaar op de Bosuil een serieuze win-win-situatie kunnen betekenen. Na zijn langdurige blessure werd Defour stelselmatig en beheerst gebruikt door Laszlo Bölöni, wat meteen een positieve invloed had op zijn fysieke conditie én op het team van de Roemeen. Daarnaast kan Defour ook een spilfiguur worden onder nieuwe coach Ivan Leko, die ongetwijfeld wel weg weet met de specifieke kwaliteiten van de voormalige Rode Duivel. Naar verluidt zou Antwerp wel bereid zijn om Defour een prestatiegericht contract voor te schotelen. En dat zou misschien wel de beste oplossing kunnen zijn.